Boris Ananjew

Boris Giersimowicz Ananjew (ur. 14 sierpnia 1907 we Władykaukazie, zm. 18 maja 1972 w Leningradzie) – radziecki psycholog i pedagog.

Życiorys edytuj

Pracę naukową rozpoczął w 1928 roku, od 1944 był profesorem Uniwersytetu Leningradzkiego. Od 1955 był członkiem Akademii Nauk Pedagogicznych ZSRR. W okresie najbardziej aktywnej działalności naukowo-badawczej, w latach 1951–1960, był dyrektorem Naukowo-Badawczego Instytutu Pedagogiki w Leningradzie.

Jego badania naukowe obejmowały zagadnienia psychologii ogólnej oraz psychologii dziecka. Badania koncentrowały się na problematyce wrażeń oraz spostrzeżeń. Jako dyrektor Instytutu kierował badaniami nad strukturami treści kształcenia ogólnego.

Ważniejsze prace edytuj

Psichołogija piedagogiczeskoj ocenki, 1935
Prostranstwiennoje razliczenije, 1955
Psichołogija czuwstwiennogo poznanija, 1960
Tieorija oszczuszczenij, 1961
czełowiek kak priedmiet poznanija, 1968
O problemach sowremiennogo czełowiekoznanija, 1977
Izbrannyje psichołogiczeskije trudy, t. 1–2, 1980

Bibliografia edytuj

Wincenty Okoń: Nowy słownik pedagogiczny. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie "Żak", 2001, s. 24. ISBN 83-88149-41-5.