Catarina Cavalieri

Catarina Cavalieri (ur. 19 lutego 1760 w Lichtentalu koło Wiednia, zm. 30 czerwca 1801 w Wiedniu) – austriacka sopranistka.

Catarina Cavalieri

Data i miejsce urodzenia	19 lutego 1760 Lichtental
Data i miejsce śmierci	30 czerwca 1801 Wiedeń
Typ głosu	sopran
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	śpiewaczka

Jako bardzo młoda dziewczyna była członkinią chóru kościelnego. Szybko odkryto jej piękny głos, który zaczęła kształcić pod okiem Antonio Salieriego. Zadebiutowała w roku 1775 we włoskiej operze Pasquale Anfossia La Finta giardiniera w Wiedniu. Wkrótce po utworzeniu „Deutschen National-Singspiels” przez cesarza Józefa II została zaangażowana do tegoż teatru. Jako najlepiej opłacana śpiewaczka świętowała swój sukces w singspielu Ignaza Umlaufa Die Bergknappen (1778) i muzycznej komedii Salieriego Der Rauchfangkehrer (1781). Po 1790 zaczęła powoli rezygnować z występów. Zakończyła karierę 1 marca 1793. W ostatnich latach swojego życia była już prawie nieznana. W 1801 zmarła w Wiedniu jako osoba niezamężna; domniemane związki z Salierim bazowały na plotkach librecisty Lorenzo Da Pontego (co jednak uznawane jest za prawdę), jednak romans z Mozartem należy uznać za fantazję.

Jej solidne wykształcenie, silny i klarowny głos o niezwykłej skali, jak i niesamowita, legendarna wręcz płynność zachwyciły wielu kompozytorów.

Mozart napisał dla niej partię Konstancji w singspielu „Uprowadzenie z seraju” (1782), partię sopranową w Davidde penitente (1785) i rolę Mademoiselle Silberklang w Dyrektorze teatru (1786), a także specjalną wielką arię Donny Elwiry do wiedeńskiego wystawienia opery Don Giovanni (1788).