Chińskie Muzeum Lotnictwa

Chińskie Muzeum Lotnictwa (chiń. upr. 中国航空博物馆; chiń. trad. 中國航空博物館; pinyin Zhōngguó Hángkōng Bówùguǎn) – muzeum lotnictwa chińskiego położone około 30 kilometrów na północ od centrum Pekinu. W muzeum prezentowane są samoloty i śmigłowce wojskowego lotnictwa Chin, uzbrojenie przeciwlotnicze, stacje radiolokacyjne oraz pociski klasy ziemia powietrze.

Chińskie Muzeum Lotnictwa
Państwo

 Chiny

Miejscowość

Pekin

Data założenia

11 listopada 1989

Położenie na mapie Pekinu
Mapa konturowa Pekinu, w centrum znajduje się punkt z opisem „Chińskie Muzeum Lotnictwa”
Położenie na mapie Chin
Mapa konturowa Chin, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Chińskie Muzeum Lotnictwa”
Ziemia40°10′59,4″N 116°21′24,3″E/40,183167 116,356750
Strona internetowa
Fragment ekspozycji na wolnym powietrzu
Wnętrze bunkra z prezentowanymi eksponatami
Shenyang J-8B
Chengdu J-7
Shenyang J-5

Historia edytuj

Muzeum zostało otwarte 11 listopada 1989 roku w 40. rocznicę powstania wojskowego lotnictwa Chin. Eksponaty prezentowana są na wolnym powietrzu na pasach startowych i drogach kołowania oraz w wykutym w górze Datang Shan (大汤山) schronie o długości 580 metrów i szerokości 40 metrów. Pierwotnie schron oraz pasy startowe był częścią bazy lotniczej Shahe, która została zaadaptowana do pełnienia funkcji muzealnych.

Wśród eksponatów znajdują się samoloty prezentujące różne okresy z historii lotnictwa. Są maszyny z pionierskich czasów budowy samolotów, wśród nich konstrukcja pioniera chińskiego lotnictwa Feng Ru, FR-2 (Feng Ry Nr.2). Samoloty z okresu II wojny światowej, wśród nich amerykański North American P-51 Mustang, japoński samolot szkolny Tachikawa Ki-55, który wraz z innymi został przejęty przez Chińczyków w 1945 roku i używany do szkolenia pilotów do 1953 roku oraz bombowiec Kawasaki Ki-48. Interesująco prezentowany jest brytyjski De Havilland Mosquito, którego skrzydła zostały pozbawione pokrycia, aby lepiej pokazać wewnętrzną konstrukcję płata. Efektownie prezentuje się również kopia radzieckiego myśliwca I-16.

Najliczniej prezentowane są powojenne konstrukcje, radzieckie Ła-9, Ła-11, MiG-9, Jak-17. Bohaterowie wojny w Korei MiG-15 i MiG-15bis (wśród nich pokazywany jest MiG-15 bis, na którym latał biorący udział w walkach, chiński as myśliwski Wang Hai z 9 zestrzeleniami na swoim koncie) oraz będący darem Pakistanu North American F-86 Sabre. Kolejnym darem jest szkolno-treningowy Percival Provost podarowany przez rząd Zimbabwe oraz najnowszy „prezent”, Lockheed F-104 Starfighter włoskich sił powietrznych przekazany w 2001 roku. Prezentowane są również maszyny pozyskane zdecydowanie bardziej niepokojowymi metodami, zdobycze wojenne z Wietnamu Bell UH-1 Huey i North American T-28 Trojan, szczątki zestrzelonego Northrop F-5 Freedom Fighter należącego do Republiki Chińskiej, jak również pozostałości po bezzałogowym aparacie latającym Lockheed D-21, przy użyciu którego na przełomie lat 60. i 70. ubiegłego wieku amerykanie usiłowali spenetrować chiński poligon atomowy położony w pobliżu jeziora Lob-nor.

Do najciekawszych eksponatów zaliczane są powojenne samoloty chińskiej konstrukcji. Wśród nich pokazywane są miejscowe modernizacje radzieckich MiG-15, czyli samoloty J-2, J-3, JJ-2 i JJ-3. Shenyang J-5 będący zmodernizowaną kopią MiG-17. Chińskie klony MiG-19, czyli Shenyang J-6 i jego wersja rozwojowa Nanchang Q-5. Chengdu J-7 i Shenyang J-8, czyli chińska wersja radzieckiego myśliwca MiG-21.

Pokazywane są również samoloty transportowe, wśród których nie mogło zabraknąć chińskiej wersji popularnego An-2, czyli Nanchang Y-5 i jego wersji rozwojowych. Są również An-12 i An-24 oraz będące już wytworem rodzimej myśli konstruktorskiej Harbin Y-11 i Harbin Y-12. Pasażerskie Tu-124, Convair CV-240, Douglas DC-8, Ił-62, Ił-12, Ił-18, Li-2 oraz osobisty samolot przywódcy Chin Mao Zedonga, Ił-14. Amerykańskie Curtiss C-46 Commando i Douglas C-47 Skytrain.

Wśród prezentowanych samolotów bombowych wyróżnia się Tu-4. Radziecki bombowiec strategiczny będący kopią amerykańskiego bombowca Boeing B-29 Superfortress. Około 10 samolotów Tu-4 zostało podarowanych Chinom przez Józefa Stalina z okazji jego 60. urodzin. W chińskich samolotach wymieniono silniki tłokowe zastępując je silnikami turbośmigłowymi. Jeden z eksponowanych Tu-4, oznaczony jako Shaanxi KJ-1, na kadłubie ma zamontowaną antenę i pełnił funkcję latającego stanowiska lotniczego systemu ostrzegania i kontroli. Oglądać można również bombowce Ił-28, Tu-2 oraz nadal używany w siłach powietrznych Xi’an H-6, czyli Tu-16 chińskiej produkcji. Qing-6, czyli chińska kopia radzieckiej łodzi latającej Be-6 prezentowana jest na specjalnie do tego celu wybudowanej platformie na sztucznym jeziorze.

Poza samolotami w zbiorach muzeum znajdują się również śmigłowce. Są to chińskie wersję radzieckich Mi-4, czyli Harbin Z-5 i jego wersja rozwojowa Z-6, Mi-8 oraz szturmowy Mi-24. W sumie w muzeum prezentowanych jest ponad 200 samolotów i śmigłowców oraz silników lotniczych. Do dyspozycji zwiedzających przeznaczone są również bary i restaurację oraz sklep z pamiątkami z pobytu w muzeum.

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj