Wikipedia

David Haagen

austriacki skoczek narciarski

David Haagen (ur. 6 kwietnia 2002 w Bruck an der Mur[1]) – austriacki skoczek narciarski. Medalista mistrzostw świata juniorów (2020–2022) oraz zimowych igrzysk olimpijskich młodzieży (2020). Zwycięzca klasyfikacji generalnej Alpen Cupu w sezonie 2018/2019.

David Haagen
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

6 kwietnia 2002
Bruck an der Mur

Klub

ESV Mürzzuschlag

Wzrost

178 cm[1]

Debiut w PŚ

28 listopada 2020 w Ruce (49. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

19 lutego 2021 w Râșnovie (18. miejsce)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Austria
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Lahti 2021 drużynowo
złoto Zakopane 2022 drużynowo
złoto Zakopane 2022 druż. miesz.
srebro Oberwiesenthal 2020 drużynowo
srebro Lahti 2021 indywid.
srebro Zakopane 2022 indywid.
Igrzyska olimpijskie młodzieży
srebro Lozanna 2020 sztaf. miesz.
brąz Lozanna 2020 indywid.
Inne nagrody
Alpen Cup
złoto 1. miejsce
2018/2019
Multimedia w Wikimedia Commons

Skoki narciarskie uprawia również jego młodszy brat Lukas[2].

Przebieg kariery edytuj

W lipcu 2017 w Villach zadebiutował w FIS Cupie, zajmując 36. miejsce[3]. Pierwsze punkty tego cyklu zdobył rok później na tej samej skoczni dzięki zajęciu 10. pozycji. 15 września 2018 w Oslo w swoim debiutanckim starcie w Letnim Pucharze Kontynentalnym został zdyskwalifikowany, natomiast dzień później zajął 15. miejsce, tym samym zdobywając pierwsze punkty zawodów tej rangi. 29 września 2018 wystąpił w kwalifikacjach do zawodów Letniego Grand Prix w Hinzenbach, nie uzyskując awansu do konkursu głównego[4].

W grudniu 2018 w Ruce zdobył pierwsze punkty zimowej edycji Pucharu Kontynentalnego, zajmując lokaty w trzeciej dziesiątce. 3 i 6 stycznia 2019 wystartował w kwalifikacjach do konkursów Pucharu Świata w Innsbrucku i Bischofshofen rozgrywanych w ramach 67. Turnieju Czterech Skoczni. Zajął w nich odpowiednio 60. i 62. miejsce i nie wystąpił w zawodach głównych. Wystąpił na Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2019. Indywidualnie zajął 17., w drużynie męskiej 5., a w mieszanej 4. miejsce[4]. Zwyciężył w klasyfikacji generalnej Alpen Cupu 2018/2019[5]. W poszczególnych konkursach 8 razy stawał na podium, w tym 4 razy na najwyższym stopniu[4].

Dwukrotnie wystąpił w zawodach Letniego Grand Prix 2019, nie zdobywając punktów. Wystartował na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich Młodzieży 2020. Zdobył brązowy medal w indywidualnym konkursie skoków narciarskich[6], a także srebrny w sztafecie mieszanej[a][7]. W marcu 2020 w Oberwiesenthal wziął udział w mistrzostwach świata juniorów – indywidualnie był ósmy, a w konkursie drużynowym zdobył srebrny medal[6].

W sierpniu 2020 w Wiśle zdobył pierwsze w karierze punkty Letniego Grand Prix (był 17. i 10.), dzięki czemu uplasował się na 13. pozycji w klasyfikacji generalnej tego cyklu w sezonie 2020. 28 listopada 2020 zadebiutował w konkursie głównym Pucharu Świata, zajmując 49. miejsce w konkursie w Ruce. W lutym 2021 w Lahti wystąpił na mistrzostwach świata juniorów, zdobywając srebrny medal w rywalizacji indywidualnej oraz złoty w konkursie drużynowym. 19 lutego 2021 zdobył pierwsze punkty Pucharu Świata, zajmując 18. miejsce w zawodach w Râșnovie[8].

Na Mistrzostwach Świata Juniorów 2022 zdobył srebrny medal w konkursie indywidualnym oraz złote w drużynowych zawodach zespołów męskich i mieszanych. W marcu 2022 po raz pierwszy stanął na podium Pucharu Kontynentalnego, zajmując 2. pozycję w konkursie w Zakopanem[9].

Mistrzostwa świata juniorów edytuj

Indywidualnie edytuj

2019   Lahti – 17. miejsce
2020   Oberwiesenthal – 8. miejsce
2021   Lahti – srebrny medal
2022   Zakopane – srebrny medal

Drużynowo edytuj

2019   Lahti – 5. miejsce[b], 4. miejsce (drużyna mieszana)[c]
2020   Oberwiesenthal – srebrny medal[d]
2021   Lahti – złoty medal[e]
2022   Zakopane – złoty medal[f], złoty medal (drużyna mieszana)[g]

Starty D. Haagena na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
17. 24 stycznia 2019   Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 indywid. 91,0 m 90,0 m 221,2 pkt 30,9 pkt Thomas Aasen Markeng
5. 26 stycznia 2019   Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 druż.[b] 90,0 m 90,5 m 906,6 pkt (242,7 pkt) 73,1 pkt Niemcy
4. 28 stycznia 2019   Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 druż. miesz.[c] 89,0 m 92,0 m 945,1 pkt (240,1 pkt) 39,3 pkt Rosja
8. 5 marca 2020   Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-105 indywid. 102,5 m 92,0 m 212,0 pkt 26,3 pkt Peter Resinger
2.  7 marca 2020   Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-105 druż.[d] 92,0 m 101,0 m 871,3 pkt (215,9 pkt) 29,0 pkt Słowenia
2.  11 lutego 2021   Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 indywid. 96,0 m 95,5 m 263,3 pkt 0,6 pkt Niklas Bachlinger
1.  12 lutego 2021   Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 druż.[e] 93,0 m 93,0 m 986,2 pkt (241,6 pkt) –
2.  3 marca 2022   Zakopane Średnia Krokiew K-95 HS-105 indywid. 102,0 m 103,0 m 299,6 pkt 11,9 pkt Daniel Tschofenig
1.  5 marca 2022   Zakopane Średnia Krokiew K-95 HS-105 druż.[f] 102,0 m 103,5 m 1038,5 pkt (267,1 pkt) –
1.  6 marca 2022   Zakopane Średnia Krokiew K-95 HS-105 druż. miesz.[g] 103,0 m 103,0 m 884,4 pkt (249,5 pkt) –

Igrzyska olimpijskie młodzieży edytuj

Indywidualnie edytuj

2020   Lozanna/  Prémanon[h] – brązowy medal

Drużynowo edytuj

2020   Lozanna/  Prémanon[h] – srebrny medal (sztafeta mieszana[i][j])

Starty D. Haagena na igrzyskach olimpijskich młodzieży – szczegółowo edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
3.  19 stycznia 2020   Prémanon Les Tuffes K-81 HS-90 indywid. 88,0 m 86,0 m 244,5 pkt 13,2 pkt Marco Wörgötter
2.  22 stycznia 2020   Prémanon Les Tuffes K-81 HS-90 sztaf. miesz.[j] 86,0 m 476,5 pkt (135,8 pkt) 8,7 pkt (+1:19.3) Norwegia

Puchar Świata edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[10]
2020/2021 63.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata edytuj

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Sezon 2018/2019
                                                        punkty
- - - - - - - - - q q - - - - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2020/2021
                                                  punkty
- 49 q - - - - - - - - - - - - - - - - - - 18 - - - 13
Sezon 2023/2024
                                                                punkty
- - - - - - - - - - - 34 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech Skoczni edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[10]
2023/2024 63.

Letnie Grand Prix edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[11]
2020 13.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP edytuj

stan po zakończeniu LGP 2023

2018
                  punkty
- - - - - - - - q 0
2019
                punkty
- 48 - - - - 35 - 0
2020
    punkty
17 10 40
2022
            punkty
33 34 - - - - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Puchar Kontynentalny edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[12]
2018/2019 83.
2020/2021 37.
2021/2022 41.
2023/2024 88.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie edytuj

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 12 marca 2022   Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 134,5 m 131,0 m 292,0 pkt 2. 8,6 pkt Thomas Lackner

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego edytuj

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Sezon 2018/2019
                                                        punkty
57 dq 29 27 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 42 15 26 22 36
Sezon 2019/2020
                                          punkty
32 51 47 49 - - - - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2020/2021
                                      punkty
- - - - - 27 23 - - - - - - - - 13 12 9 6 123
Sezon 2021/2022
                                                    punkty
9 18 41 30 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 5 2 - 168
Sezon 2023/2024
                                                      punkty
- - - - - - - - 32 22 - - - - - - - - - - - - - - - - - 9
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Letni Puchar Kontynentalny edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[12]
2018 79.
2019 39.
2020 23.
2021 9.

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego edytuj

stan po zakończeniu LPK 2023

2018
                          punkty
- - - - - - - dq 15 - - - - 16
2019
                                punkty
37 25 - - 24 26 19 12 34 20 34 30 51 14 - - 82
2020
    punkty
30 15 17
2021
                        punkty
- - - - 10 7 11 18 7 12 10 11 207
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

FIS Cup edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[13]
2018/2019 16.
2019/2020 103.
2020/2021 30.
2022/2023 26.
2023/2024 8.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie edytuj

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 13 stycznia 2019   Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 137,0 m 136,5 m 272,3 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie edytuj

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 13 stycznia 2019   Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 137,0 m 136,5 m 272,3 pkt 1. –
2. 3 lutego 2024   Szczyrk Skalite K-95 HS-104 102,0 m 93,5 m 250,3 pkt 3.[k] 30,8 pkt Hannes Landerer

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu edytuj

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Sezon 2017/2018
                                          punkty
36 50 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2018/2019
                                    punkty
33 10 - - - - - - - - 6 1 - - 12 9 - - 217
Sezon 2019/2020
                                            punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 13 16 35
Sezon 2020/2021
                            punkty
- - 17 6 14 11 - - - - - - - - 96
Sezon 2021/2022
                                              punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - dq - - - - 0
Sezon 2022/2023
                                        punkty
- - - - - - 16 24 - - 6 10 11 dq 17 7 21 22 - - 181
Sezon 2023/2024
                                        punkty
19 30 19 26 6 8 - - 12 7 8 5 - - 3 15 13 7 25 30 376
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Uwagi edytuj

  1. ↑ W skład drużyny wchodziło po jednym przedstawicielu skoków narciarskich, kombinacji norweskiej i biegów narciarskich obu płci. Zawody składały się z czterech skoków (oddanych przez kombinatorów i skoczków) oraz czteroosobowego biegu sztafetego (złożonej z kombinatorów i biegaczy)
  2. ↑ a b Skład zespołu: David Haagen, Claudio Mörth, Stefan Rainer i Maximilian Lienher
  3. ↑ a b Skład zespołu: Lisa Eder, David Haagen, Marita Kramer i Maximilian Lienher
  4. ↑ a b Skład zespołu: Peter Resinger, Josef Ritzer, David Haagen i Marco Wörgötter
  5. ↑ a b Skład zespołu: David Haagen, Daniel Tschofenig, Elias Medwed i Niklas Bachlinger
  6. ↑ a b Skład zespołu: David Haagen, Markus Müller, Jonas Schuster i Daniel Tschofenig
  7. ↑ a b Skład zespołu: Vanessa Moharitsch, Daniel Tschofenig, Julia Mühlbacher i David Haagen
  8. ↑ a b Organizatorem Zimowych Igrzysk Olimpijskich Młodzieży 2020 była szwajcarska Lozanna, jednak rywalizacja w skokach narciarskich odbyła się we francuskim Prémanon.
  9. ↑ Drużyna składała się z jednej biegaczki i biegacza narciarskiego, skoczkini i skoczka narciarskiego, a także kombinatorki i kombinatora norweskiego. Zawody składały się z czterech skoków (kombinatorka norweska, kombinator norweski, skoczkini narciarska i skoczek narciarski) na skoczni HS90, a następnie biegu sztafetowego 4×3,3 km stylem dowolnym (kombinatorka norweska, kombinator norweski, biegaczka narciarska i biegacz narciarski).
  10. ↑ a b Skład drużyny: Johanna Bassani, Seferin Reiter, Vanessa Moharitsch, David Haagen, Witta-Luisa Walcher i Erik Engel
  11. ↑ Ex aequo ze Stefanem Rainerem

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b David Haagen. olympedia.org. [dostęp 2020-07-12]. (ang.).
  2. ↑ Andrea Nierer: Sport - Herzlicher Empfang für junge Neuberger Skispringer. meinbezirk.at, 2021-03-12. [dostęp 2024-01-21].
  3. ↑ HAAGEN David - Athlete Information; Season 2018. fis-ski.com. [dostęp 2020-01-24]. (ang.).
  4. ↑ a b c HAAGEN David - Athlete Information; Season 2019. fis-ski.com. [dostęp 2020-01-24]. (ang.).
  5. ↑ Alpen Cup 2018/2019. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2020-01-24].
  6. ↑ a b HAAGEN David - Athlete Information; Season 2020. fis-ski.com. [dostęp 2020-01-24]. (ang.).
  7. ↑ Adam Bucholz: MZIO w Lozannie: Norwegowie ze złotem w nordyckim mikście. skijumping.pl, 2020-01-22. [dostęp 2020-01-24].
  8. ↑ HAAGEN David - Athlete Information; Season 2021. fis-ski.com. [dostęp 2021-02-20]. (ang.).
  9. ↑ HAAGEN David - Athlete Information; Season 2022. fis-ski.com. [dostęp 2022-07-30]. (ang.).
  10. ↑ a b HAAGEN David - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-04-01]. (ang.).
  11. ↑ HAAGEN David - Athlete Information; Grand Prix Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-04-01]. (ang.).
  12. ↑ a b HAAGEN David - Athlete Information; Continental Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2024-03-17]. (ang.).
  13. ↑ HAAGEN David - Athlete Information; FIS Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2024-03-15]. (ang.).

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=David_Haagen&oldid=73203992”