Dennis Ralston

tenisista amerykański

Dennis Ralston właśc. Robert Dennis Ralston (ur. 27 lipca 1942 w Bakersfield, zm. 6 grudnia 2020 w Austin[1]) – amerykański tenisista, zwycięzca 5 turniejów wielkoszlemowych w grze podwójnej, zdobywca Pucharu Davisa.

Dennis Ralston
Ilustracja
Państwo

 Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

27 lipca 1942
Bakersfield

Data i miejsce śmierci

6 grudnia 2020
Austin

Wzrost

188 cm

Gra

praworęczny, jednoręczny bekhend

Status profesjonalny

1967

Zakończenie kariery

1977

Gra pojedyncza
Najwyżej w rankingu

5 (1966)

Australian Open

SF (1970)

Roland Garros

4R (1966)

Wimbledon

F (1966)

US Open

SF (1960)

Gra podwójna
Australian Open

SF (1971)

Roland Garros

W (1966)

Wimbledon

W (1960)

US Open

W (1961–1963)

Kariera tenisowa edytuj

Ralston został finalistą 1 turnieju wielkoszlemowego w grze pojedynczej, Wimbledonu 1966, jednak przegrał decydujący mecz z Manuelem Santaną.

W grze podwójnej osiągnął 9 finałów Wielkiego Szlema, z których w 5 triumfował, natomiast w konkurencji gry mieszanej jest finalistą 4 imprez tej rangi.

W latach 1960–1966 reprezentował Stany Zjednoczone w Pucharze Davisa. W 1963 zdobył w zespołem trofeum po finale zakończonym wynikiem 3:2 z Australią. Wygrał otwierający rywalizację mecz z Johnem Newcombe'em, zdobył punkt w deblu z Chuckiem McKinleyem pokonując Roya Emersona i Neale’a Frasera i przegrał rywalizację singlową z Royem Emersonem.

Był jednym z 8 tenisistów, którzy jako pierwsi przeszli na zawodowstwo, tzw. „Handsome Eight”[2].

Po zakończeniu kariery zaczął pracować jako trener reprezentacji w Pucharze Davisa (1968–1971) i kapitan zespołu (1972–1975)[3]. W 1975 doprowadził Stany Zjednoczone do kolejnego tytułu w turnieju.

W 1987 roku uhonorowany został miejscem w Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy[3].

Finały w turniejach wielkoszlemowych edytuj

Gra pojedyncza (1–1) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Finalista 1. 1966 Wimbledon, Londyn Trawiasta   Manuel Santana 4:6, 9:11, 4:6

Gra podwójna (5–4) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 1960 Wimbledon, Londyn Trawiasta   Rafael Osuna   Mike Davies
  Bobby Wilson
7:5, 6:3, 10:8
Zwycięzca 2. 1961 U.S. National Championships, Forest Hills Trawiasta   Chuck McKinley   Rafael Osuna
  Antonio Palafox
6:3, 6:4, 2:6, 13:11
Finalista 1. 1962 U.S. National Championships, Forest Hills Trawiasta   Chuck McKinley   Rafael Osuna
  Antonio Palafox
4:6, 12:10, 6:1, 7:9, 3:6
Zwycięzca 3. 1963 U.S. National Championships, Forest Hills Trawiasta   Chuck McKinley   Rafael Osuna
  Antonio Palafox
9:7, 4:6, 5:7, 6:3, 11:9
Zwycięzca 4. 1964 U.S. National Championships, Forest Hills Trawiasta   Chuck McKinley   Graham Stilwell
  Mike Sangster
6:3, 6:2, 6:4
Zwycięzca 5. 1966 French Championships, Paryż Ceglana   Clark Graebner   Ilie Năstase
  Ion Țiriac
6:3, 6:3, 6:0
Finalista 2. 1966 U.S. National Championships, Forest Hills Trawiasta   Clark Graebner   Roy Emerson
  Fred Stolle
4:6, 4:6, 4:6
Finalista 3. 1969 US Open, Forest Hills Trawiasta   Charlie Pasarell   Ken Rosewall
  Fred Stolle
6:2, 5:7, 11:13, 3:6
Finalista 4. 1971 Wimbledon, Londyn Trawiasta   Arthur Ashe   Roy Emerson
  Rod Laver
6:4, 7:9, 8:6, 4:6, 4:6

Gra mieszana (0–4) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwnicy Wynik finału
Finalista 1. 1961 U.S. National Championships, Forest Hills Trawiasta   Darlene Hard   Margaret Smith Court
  Bob Mark
nie rozegrano
Finalista 2. 1962 Wimbledon, Londyn Trawiasta   Ann Haydon-Jones   Margaret Osborne DuPont
  Neale Fraser
6:2, 3:6, 11:13
Finalista 3. 1966 Wimbledon, Londyn Trawiasta   Billie Jean King   Margaret Smith Court
  Ken Fletcher
6:4, 3:6, 3:6
Finalista 4. 1969 US Open, Forest Hills Trawiasta   Françoise Durr   Margaret Smith Court
  Marty Riessen
5:7, 3:6

Przypisy edytuj

  1. Remembering Dennis Ralston, 1942-2020: Tennis Renaissance Man. tennis.com. [dostęp 2020-12-06]. (ang.).
  2. Steven Lynch, The Handsome Eight and another Royal disappointment, „ESPN.co.uk”, 6 lipca 2011 [dostęp 2017-05-19] (ang.).
  3. a b Dennis Ralston [online], International Tennis Hall of Fame [dostęp 2017-05-19].

Bibliografia edytuj