Edmund II

król Anglii

Edmund II (988/993 - 30 listopada 1016) – król Anglii (23 kwietnia 1016 - 30 listopada 1016). Miał przydomek Żelaznoboki (Ironside), nadany w uznaniu jego zasług w obronie przed inwazją Duńczyków. Był drugim synem Ethelreda II Bezradnego z małżeństwa z Aelflaed. Starszy, Aethelstan, zmarł w roku 1014, otwierając drogę do korony dla Edmunda. Miał jeszcze dwóch młodszych braci, Aedreda i Ecgberta. Jego matka zmarła w 1002, a jego ojciec ożenił się jeszcze dwukrotnie.

Edmund II Żelaznoboki
Ilustracja
Król Anglii
Okres

od 23 kwietnia 1016
do 30 listopada 1016

Poprzednik

Ethelred II Bezradny

Następca

Knut Wielki

Dane biograficzne
Dynastia

Dynastia Cedryka

Data i miejsce urodzenia

ok. 989
Wessex

Data i miejsce śmierci

30 listopada 1016
Oksford

Ojciec

Ethelred II Bezradny

Matka

Aelflaed

Żona

Edyta

Dzieci

Edmund
Edward Wygnaniec

W 1013 r. Ethelred II utracił tron na rzecz duńskiego władcy Swena Widłobrodego. Swen jednak rychło zmarł (3 lutego 1014 r.) i Ethelred powrócił z wygnania na tron. Udało się wyprzeć z Anglii syna Swena, Knuta. Wkrótce jednak doszło do nieporozumień króla z Edmundem i w 1015 r. dwaj stronnicy Żelaznobokiego, Sigeferth i Morcar, zostali straceni na rozkaz Ethelreda. Edmund w odwecie odbił z więzienia żonę Sigefertha Edytę i poślubił ją na złość ojcu. Miał z nią dwóch synów - Edwarda i Edmunda.

Kiedy Edmund wadził się z ojcem, do Anglii powrócił Knut z zamiarem podboju wyspy. Ethelred wkrótce zmarł i Edmund objął tron Anglii. Największe poparcie otrzymał od mieszczan Londynu. Rychło okazało się, że Kanut jest popierany przez większość prowincji. Edmund rozpoczął więc panowanie od odbicia z rąk Duńczyków hrabstwa Wessex. W odpowiedzi Kanut rozpoczął oblężenie Londynu, które Edmund zdołał przezwyciężyć, jednakże 18 października 1016 roku wojska angielskie zostały pokonane w bitwie pod Assandun w hrabstwie Essex. Po bitwie został zawarty pokój. Kanut otrzymał ziemie na północ od Tamizy, Edmund zachował Wessex. Ustalono również, że w wypadku śmierci jednego z nich, jego ziemie przechodzą we władanie drugiego.

Edmund zmarł 30 listopada 1016 r. w Oksfordzie, Londynie lub Glastonbury. Jedna z wersji na temat jego śmierci głosi, że został zasztyletowany w łazience na polecenie Kanuta. Ciało Edmunda zostało złożone w opactwie Glastonbury w Somerset. Jego grobowiec został zniszczony podczas reformacji.