Wikipedia

Florence Steurer

Florence Steurer, po mężu Penz (ur. 1 listopada 1949 w Lyonie) – francuska narciarka alpejska, brązowa medalistka olimpijska i czterokrotna medalistka mistrzostw świata.

Florence Steurer
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1 listopada 1949
Lyon

Klub

SC Saint-Gervais

Wzrost

168 cm

Debiut w PŚ

7.01.1967, Oberstaufen
(4. miejsce – slalom)

Pierwsze punkty w PŚ

13.01.1967, Grindelwald (3. miejsce – zjazd)

Pierwsze podium w PŚ

18.01.1968, Bad Gastein
(1. miejsce – slalom)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Francja
Igrzyska olimpijskie
brąz Sapporo 1972 narciarstwo alpejskie
(slalom)
Mistrzostwa świata
srebro Val Gardena 1970 kombinacja
srebro Sapporo 1972 kombinacja
brąz Sapporo 1972 slalom
brąz Portillo 1966 slalom gigant
Puchar Świata
2. miejsce
1968/1969
3. miejsce
1967/1968
3. miejsce
1969/1970
Puchar Świata (Slalom)
2. miejsce
1967/1968
2. miejsce
1971/1972
Puchar Świata (Zjazd)
3. miejsce
1969/1970
Puchar Świata (Gigant)
3. miejsce
1967/1968
Odznaczenia
Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)
Multimedia w Wikimedia Commons

Kariera edytuj

Pierwszy sukces w karierze Florence Steurer osiągnęła w 1966 roku, podczas mistrzostw świata w Portillo. Wywalczyła tam brązowy medal w slalomie gigancie, przegrywając jedynie ze swą rodaczką Marielle Goitschel oraz Austriaczką Heidi Zimmermann. Na rozgrywanych dwa lata później igrzyskach olimpijskich w Grenoble wystartowała we wszystkich konkurencjach, najlepszy wynik osiągając w gigancie, który ukończyła na czwartej pozycji. Walkę o podium przegrała tam z Fernande Bochatay ze Szwajcarii o 0,01 sekundy. Kolejny medal zdobyła na mistrzostwach świata w Val Gardena w 1970 roku, tym razem zajmując drugie miejsce w kombinacji. Uplasowała się tam między inną Francuzką, Michèle Jacot, a Marilyn Cochran z USA. Na tej samej imprezie była też szósta w zjeździe, siódma w slalomie i ósma w gigancie.

Największe sukcesy osiągnęła podczas igrzysk olimpijskich w Sapporo w 1972 roku. Po zajęciu 23. pozycji w zjeździe oraz szóstej w gigancie Francuzka wywalczyła brązowy medal w slalomie. W obu przejazdach uzyskała trzecie wyniki i ostatecznie stanęła na najniższym stopniu podium, tracąc 1,45 sekundy do Barbary Cochran z USA oraz 1,43 sekundy do swej rodaczki Danièle Debernard. Igrzyska w Sapporo były równocześnie mistrzostwami świata, jednak kombinację rozegrano tylko w ramach drugiej z tych imprez. W konkurencji tej Steurer zajęła drugie miejsce, rozdzielając na podium Austriaczkę Annemarie Moser-Pröll oraz Toril Førland z Norwegii.

W zawodach Pucharu Świata zadebiutowała 7 stycznia 1967 roku w Oberstaufen, zajmując czwarte miejsce w slalomie. Tym samym już w swoim debiucie zdobyła pierwsze pucharowe punkty. Już sześć dni później pierwszy raz stanęła na podium, zajmując trzecie miejsce w szwajcarskim Grindelwald. W kolejnych latach jeszcze wielokrotnie plasowała się w czołowej trójce, odnosząc przy tym cztery zwycięstwa: 18 stycznia 1968 roku w Bad Gastein, 1 marca 1969 roku w Squaw Valley i 3 marca 1972 roku w Heavenly Valley była najlepsza w slalomie, a 1 marca 1968 roku w Abetone wygrała giganta. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 1968/1969, który ukończyła na drugiej pozycji w klasyfikacji generalnej. Była także trzecia w klasyfikacjach generalnych sezonów 1967/1968 oraz 1969/1970. Ponadto w sezonie 1967/1968 była druga w klasyfikacji slalomu oraz trzecia w gigancie, w sezonie 1971/1972 ponownie była druga w slalomie, a w sezonie 1969/1970 trzecią pozycję zajęła w klasyfikacji zjazdu. W 1972 roku zakończyła karierę.

Kilkukrotnie zdobywała medale mistrzostw Francji, w tym cztery złote: w zjeździe w latach 1967 i 1969 oraz slalomie i kombinacji w 1969 roku. W 2009 roku została odznaczona Legią Honorową[1].

Narciarstwo alpejskie uprawiał także jej mąż, Alain Penz.

Osiągnięcia edytuj

Igrzyska olimpijskie edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
9. 10 lutego 1968   Grenoble Zjazd 1:40,87 +2,13   Olga Pall
DNF 13 lutego 1968   Grenoble Slalom 1:25,86 -   Marielle Goitschel
4. 15 lutego 1968   Grenoble Gigant 1:51,97 +2,78   Nancy Greene
23. 5 lutego 1972   Sapporo Zjazd 1:36,68 +4,68   Marie-Theres Nadig
6. 8 lutego 1972   Sapporo Gigant 1:29,90 +2,69   Marie-Theres Nadig
3.  11 lutego 1972   Sapporo Slalom 1:31,24 +1,43   Barbara Cochran

Mistrzostwa świata edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
15.[2] 5 sierpnia 1966   Portillo Slalom 1:30,48 +4,86   Annie Famose
3. [3] 11 sierpnia 1966   Portillo Gigant 1:22,64 +2,30   Marielle Goitschel
9. 10 lutego 1968   Grenoble Zjazd 1:40,87 +2,13   Olga Pall
DNF 13 lutego 1968   Grenoble Slalom 1:25,86 -   Marielle Goitschel
4. 15 lutego 1968   Grenoble Gigant 1:51,97 +2,78   Nancy Greene
6.[4] 11 lutego 1970   Val Gardena Zjazd 1:58,34 +2,91   Annerösli Zryd
7.[5] 13 lutego 1970   Val Gardena Slalom 1:40,44 +2,91   Ingrid Lafforgue
8.[6] 14 lutego 1970   Val Gardena Gigant 1:20,46 +0,84   Betsy Clifford
2. [7] 3 lutego 1970   Val Gardena Kombinacja 30,31 pkt +7,38 pkt   Michèle Jacot
23. 5 lutego 1972   Sapporo Zjazd 1:36,68 +4,68   Marie-Theres Nadig
6. 8 lutego 1972   Sapporo Gigant 1:29,90 +2,69   Marie-Theres Nadig
3.  11 lutego 1972   Sapporo Slalom 1:31,24 +1,43   Barbara Cochran
2. [8] 11 lutego 1972   Sapporo Kombinacja 25,64 pkt +33,87 pkt   Annemarie Moser-Pröll

Puchar Świata edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Pozostałe miejsca na podium edytuj

  1.   Grindelwald – 13 stycznia 1967 (zjazd) – 3. miejsce
  2.   Saint-Gervais – 26 stycznia 1967 (slalom) – 3. miejsce
  3.   Sestriere – 3 marca 1967 (zjazd) – 3. miejsce
  4.   Franconia – 11 marca 1967 (gigant) – 2. miejsce
  5.   Jackson Hole – 26 marca 1967 (slalom) – 3. miejsce
  6.   Oberstaufen – 5 stycznia 1968 (gigant) – 2. miejsce
  7.   Bad Gastein – 18 stycznia 1968 (slalom) – 1. miejsce
  8.   Saint-Gervais – 25 stycznia 1968 (slalom) – 2. miejsce
  9.   Abetone – 1 marca 1968 (slalom) – 1. miejsce
  10.   Abetone – 2 marca 1968 (zjazd) – 3. miejsce
  11.   Rossland – 31 marca 1968 (gigant) – 2. miejsce
  12.   Heavenly Valley – 5 kwietnia 1968 (gigant) – 2. miejsce
  13.   Schruns – 15 stycznia 1969 (zjazd) – 2. miejsce
  14.   Vipiteno – 8 lutego 1969 (slalom) – 3. miejsce
  15.   Wysokie Tatry – 17 lutego 1969 (gigant) – 3. miejsce
  16.   Squaw Valley – 1 marca 1969 (gigant) – 1. miejsce
  17.   Mont-Sainte-Anne – 15 marca 1969 (slalom) – 3. miejsce
  18.   Val d’Isère – 12 grudnia 1969 (slalom) – 3. miejsce
  19.   Grindelwald – 9 stycznia 1970 (zjazd) – 3. miejsce
  20.   Bad Gastein – 15 stycznia 1970 (zjazd) – 2. miejsce
  21.   Maribor – 17 stycznia 1970 (gigant) – 2. miejsce
  22.   Saint-Gervais – 22 stycznia 1970 (slalom) – 3. miejsce
  23.   Voss – 14 marca 1970 (slalom) – 2. miejsce
  24.   Val d’Isère – 16 grudnia 1970 (slalom) – 2. miejsce
  25.   Mürren – 4 lutego 1971 (slalom) – 2. miejsce
  26.   Banff – 18 lutego 1972 (slalom) – 3. miejsce
  27.   Heavenly Valley – 3 marca 1972 (slalom) – 1. miejsce

Przypisy edytuj

  1. ↑ Nicolas Sarkozy remet la Légion d’Honneur à Florence Steurer/Penz (fr.)
  2. ↑ alpineskiworld.net: 05.08.1966. Portillo Slalom, women (ang.)
  3. ↑ alpineskiworld.net: 11.08.1966. Portillo Giant Slalom, women (ang.)
  4. ↑ alpineskiworld.net: 11.02.1970. Val Gardena Downhill, women (ang.)
  5. ↑ alpineskiworld.net: 13.02.1970. St.Ulrich Slalom, women (ang.)
  6. ↑ alpineskiworld.net: 14.02.1970. Val Gardena Giant Slalom, women (ang.)
  7. ↑ alpineskiworld.net: 14.02.1970. Selva di Val Gardena Alpine Combined, women (ang.)
  8. ↑ alpineskiworld.net: 11.02.72. Sapporo Alpine Combined, women (ang.)

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Florence_Steurer&oldid=72963373”