Franco Bertoli, ps. Mano di pietra (ur. 29 kwietnia 1959 w Udine) – włoski siatkarz, medalista igrzysk olimpijskich[1] i wielokrotny mistrz Włoch oraz trener siatkarski, działacz sportowy, komentator i dziennikarz sportowy.

Franco Bertoli
Data i miejsce urodzenia

29 kwietnia 1959
Udine

Pozycja

atakujący

Kariera seniorska
Lata Klub Wyst.
1974–1976 Pallavolo Udine
1976–1977 Dermatrophine Padova
1977–1983 Klippan / Robe di Kappa / Kappa Torino
1983–1990 Panini / Philips Modena
1990–1992 Mediolanum / Misura Milano
1983–1990 Daytona Modena
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst.
1980–?  Włochy 216
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Włochy
Igrzyska olimpijskie
brąz Los Angeles 1984 piłka siatkowa

Życiorys edytuj

Bertoli zadebiutował w reprezentacji Włoch w 1980 w przegranym meczu z Jugosławią[2]. Wystąpił na igrzyskach olimpijskich 1980 w Moskwie, podczas których wystąpił w trzech z czterech meczów fazy grupowej i wygranym spotkaniu o 9. miejsce Libią. Zdobył złoty medal na igrzyskach śródziemnomorskich 1983 w Casablance. Reprezentował Włochy na igrzyskach 1984 w Los Angeles. Zagrał wówczas we wszystkich meczach siatkarskiego turnieju, w tym we zwycięskim pojedynku o brąz z Kanadą[3][4]. W drużynie narodowej rozegrał 216 mecze[2].

Był zawodnikiem włoskich klubów Pallavolo Udine (1974–1976), Dermatrophine Padova (1976–1977), Pallavolo Torino występującego pod nazwami Klippan, Robe di Kappa i Kappa Torino (1977–1983), Modena Volley występującego pod nazwami Panini, Philips i Daytona (1983–1990, 1983–1990) i Mediolanum / Misura Milano (1990–1992). Zdobył mistrzostwo Włoch siedmiokrotnie w latach 1979–1981 i 1986–1989 oraz pięciokrotnie tryumfował w pucharze Włoch w 1985, 1986, 1988, 1989 i 1994. Zwyciężał w Pucharze Europy Mistrzów Klubowych w 1980 i 1990, w Pucharze Europy Zdobywców Pucharów w 1986 i 1993 oraz w Pucharze CEV w 1983, 1984 i 1985. Jest również tryumfatorem klubowych mistrzostw świata z 1990 i 1992[2].

Po zakończeniu kariery zawodniczej pełnił wiele rozmaitych funkcji. Był m.in. trenerem zespołów Daytona Modena, Roma Volley i Pallavolo Genova. Następnie był dyrektorem generalnym klubu z Modeny (1994–2000), szefem sekcji młodzieżowej Modena Volley (1994-2000), członkiem zarządu Serie A1 (1997-2000), menedżerem stadionu Stadio Ennio Tardini (2002-2005) i prezesem oddziału Włoskiego Narodowego Komitetu Olimpijskiego w prowincji Modena (2003-2012). Współpracował z uniwersytetami w San Marino i Modenie, gdzie był nauczycielem. Od 2001 pracował jako komentator siatkarski w stacjach telewizyjnych Telepiù i Sky Sports, m.in. podczas Letnich Igrzysk Olimpijskich 2012, a następnie jako dziennikarz sportowy[5].

Przypisy edytuj

  1. Franco Bertoli. olympic.org. [dostęp 2020-06-15]. (ang. • fr.).
  2. a b c Bertoli Franco. legavolley.it. [dostęp 2020-06-18]. (ang. • wł.).
  3. Franco Bertoli. olympedia.org. [dostęp 2020-06-15]. (ang.).
  4. Franco Bertoli. sports-reference.com. [dostęp 2020-06-15]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
  5. Franco Bertoli. promostudio.info. [dostęp 2020-06-18]. (wł.).