Franz Schob (ur. 15 stycznia 1877 w Meerane, zm. 20 sierpnia 1942 w Dreźnie) – niemiecki lekarz psychiatra i neuropatolog, profesor Uniwersytetu Technicznego w Dreźnie.

Studiował medycynę w na Uniwersytecie w Tybindze i Uniwersytecie w Lipsku, tytuł doktora medycyny otrzymał w 1907 roku. Odbył szkolenie dla lekarzy wojskowych i trafił do kliniki neurologicznej Edingera w Lipsku, potem przez 2 lata w szpitalu psychiatrycznym Pirna-Sonnenstein, potem w szpitalu psychiatrycznym w Dreźnie. Od 1926 roku specjalizował się u Spielmeyera w Monachium, w 1930 roku został profesorem.

Wybrane prace edytuj

  • Über Wurzelfibromatose bei multipler Sklerose[1]. 1923
  • Beitrag zur Kenntnis der Netzhauttumoren bei tuberöser Sklerose. Zeitschrift für die gesamte Neurologie und Psychiatrie 95, 1, 1925
  • Zur pathologischen Anatomie der juvenilen Form der amaurotischen Idiotie. 1912
  • Über Multiple Sklerose bei Geschwistern. Zeitschrift für die gesamte Neurologie und Psychiatrie 80, 1, 1923

Przypisy edytuj

  1. F. Schob, Über Wurzelfibromatose bei multipler Sklerose, „Zeitschrift für die gesamte Neurologie und Psychiatrie”, 83 (1), 1923, s. 481–496, DOI10.1007/BF02869087, ISSN 0303-4194 (niem.).

Bibliografia edytuj