Górna Mezopotamia
Ten artykuł od 2014-07 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Górna Mezopotamia, także Al-Dżazira (arab. الجزيرة, Al-Ǧazīra, tłum. ‘wyspa’; kurd. میزۆپۆتامیای سەروو, Mîzopotamyay Serû; tur. Yukarı Mezopotamya) – region wyżynny w północno-zachodnim Iraku, wschodniej Syrii i częściowo w południowo-wschodniej Turcji, w dorzeczu Tygrysu i Eufratu, część historycznej Mezopotamii.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/2f/Jazira.png/220px-Jazira.png)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/62/Al-Jazira.svg/220px-Al-Jazira.svg.png)
W okresie panowania kalifatu, od nazwy osiadłych plemion arabskich, słynącą z rozbójnictwa Górną Mezopotamię dzielono na Dijar Bakr (arab. ديار بكر, Diyār Bakr) nad górnym Tygrysem, ze stolicą w Amidzie (obecnie Diyarbakır), Dijar Rabi’a (arab. ديار ربيعة, Diyār Rabīʿa) na dalszym odcinku Tygrysu, prawie po Bagdad (z głównym ośrodkiem w Mosulu) oraz Dijar Mudar (arab. ديار مضر, Diyār Muḍar) nad Eufratem, którego głównym ośrodkiem była Ar-Rakka, ale ważnymi miastami były także Edessa i Harran.