Heinkel He 100
Heinkel He 100 – niemiecki myśliwiec zaprojektowany w koncernie Heinkla, tuż przed II wojną światową.
 Fotografia propagandowa He 113D | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ |
jednomiejscowy samolot myśliwski |
| Konstrukcja |
jednosilnikowy dolnopłat o konstrukcji metalowej, kabina zakryta, podwozie chowane w locie |
| Załoga |
1 |
| Historia | |
| Data oblotu |
22 stycznia 1938 |
| Lata produkcji |
1939–1940 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
Daimler-Benz DB 601Aa (rzędowy, 12 cyl., chłodzony cieczą) |
| Moc |
757 kW (1030 KM) |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
9,40 m |
| Długość |
8,20 m |
| Wysokość |
3,60 m |
| Powierzchnia nośna |
14,40 m² |
| Masa | |
| Własna |
1810 kg |
| Startowa |
2500 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
670 km/h na wysokości 5000 m |
| Prędkość przelotowa |
552 km/h na wysokości 2000 m |
| Prędkość wznoszenia |
16,5 m/s |
| Pułap praktyczny |
11 000 m |
| Zasięg |
1010 km |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 1 x działko MG FF kalibru 20 mm, 2 x karabiny maszynowe MG 17 kalibru 7,92 mm | |
| Użytkownicy | |
| Niemcy, Japonia, ZSRR | |
Powstał w trakcie poszukiwań podstawowego samolotu myśliwskiego, jednak przegrał w trakcie prób z samolotem Messerschmitt Bf 109. He 100 charakteryzował się nowatorskimi rozwiązaniami zmierzającymi do lepszego wyprofilowania kadłuba w celu poprawy osiągów. Wskazać tu należy: skomplikowany system chłodzenia cieczą, która przepływała przez system rur w kadłubie, skrzydłach i statecznikach (system w formie paneli do łatwej wymiany), brak łoża silnikowego (silnik był mocowany bezpośrednio do poszycia kadłuba – wskutek tego przedział silnikowy był stosunkowo mały), wciąganą chłodnicę pomocniczą (wysuwana podczas startu dla ochrony silnika przed przegrzaniem).
He 100 jako nowatorska konstrukcja wzbudził duże zainteresowanie zagranicy (ZSRR zakupił 6 egzemplarzy do dalszego badania, Japonia kupiła 3 egzemplarze z zamiarem produkcji seryjnej) – uderzające jest podobieństwo sylwetki japońskiego samolotu Ki 61 Hien. Ostatecznie He 100 nie wszedł do produkcji seryjnej, zaś 12 powstałych maszyn używano do ochrony zakładów Heinkla.
He 100 wykorzystywano w nazistowskich Niemczech w celach propagandowych pod oznaczeniem Heinkel He 113 – wielokrotnie przemalowywane i eksponowane na różnych lotniskach skutecznie wywoływały wrażenie istnienia w Niemczech wielkiej liczby tego typu maszyn bojowych.
Bibliografia edytuj
- Seweryn Fleischer: Heinkel 100. Warszawa: Wyd. Militaria, 2002. ISBN 83-7219-149-2.
- Marek J. Murawski: Samoloty Luftwaffe 1933-1945: Tom II. Warszawa: Wydawnictwo „Lampart”, 1997. ISBN 83-86776-03-X.
Galeria edytuj
_%E2%80%98white_7%E2%80%99_(26251744894).jpg)