Heinrich von Bamberger
Heinrich von Bamberger (ur. 27 grudnia 1822 w Zwonarce pod Pragą, zm. 9 listopada 1888 w Wiedniu) – austriacki lekarz patolog.
![]() | |
Data i miejsce urodzenia |
27 grudnia 1822 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
profesor nauk medycznych | |
Specjalność: patologia | |
Doktorat | |
Profesura | |
Nauczyciel akademicki | |
Uczelnia |
Uniwersytet Juliusza i Maksymiliana w Würzburgu |
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/b4/Heinrich_von_Bamberger_%281822-1888%29%2C_Nr._70_bust_%28marble%29_in_the_Arkadenhof_of_the_University_of_Vienna-1292.jpg/240px-Heinrich_von_Bamberger_%281822-1888%29%2C_Nr._70_bust_%28marble%29_in_the_Arkadenhof_of_the_University_of_Vienna-1292.jpg)
Życiorys edytuj
W 1847 otrzymał tytuł doktora medycyny na Uniwersytecie Karola w Pradze, od 1851 by 1854 był asystentem w klinice Johanna von Oppolzera w Wiedniu. W 1854 roku został profesorem patologii terapeutycznej na Uniwersytecie Juliusza i Maksymiliana w Würzburgu. Od 1872 był z powrotem w Wiedniu, gdzie zastąpił Oppolzera na katedrze patologii i terapii. Jego synem był lekarz chorób wewnętrznych Eugen von Bamberger (1858–1921).
Bamberger był specjalistą w dziedzinie patologii układu oddechowego i krążenia, pozostawił prace na temat schorzeń osierdzia, serca i dużych naczyń. Jako jeden z pierwszych opisał krwiopochodną albuminurię, mocznicowe zapalenie osierdzia i uogólnione zapalenie błon surowiczych. Historycznie, skurcze mięśni kończyn dolnych określano jako chorobę Bambergera.
W 1857 roku opublikował Lehrbuch der Krankheiten des Herzens, jeden z pierwszych podręczników patologii serca.
Wybrane prace edytuj
- Die Krankheiten des chylopoetischen Systems. Enke, Erlangen 1855
- Lehrbuch der Krankheiten des Herzens. Braumüller, Wien 1857
- Über Baco von Verulam. Würzburg 1865
Bibliografia edytuj
- Julius Pagel: Bamberger, Heinrich von. [w:] Biographisches Lexikon hervorragender Ärzte des neunzehnten Jahrhunderts. Berlin-Wien 1901