Herb Rzeczypospolitej Obojga Narodów

Herb Królestwa Korony Polskiej i Wielkiego Księstwa Litewskiego

Herb Rzeczypospolitej Obojga Narodów – symbol państwa powstałego po unii lubelskiej w 1569, łączącej Koronę Królestwa Polskiego z Wielkim Księstwem Litewskim. Czterodzielny herb zawierał symbol Korony – dwa pola przedstawiające białego Orła na czerwonym tle w koronie oraz dwa pola z wizerunkiem Pogoniherbu Wielkiego Księstwa Litewskiego – w kolorze białym na czerwonym lub niebieskim polu. Na tarczy sercowej zwykle znajdował się herb rodowy aktualnie panującego monarchy. Całość była zwieńczona zamkniętą koroną.

Herb Rzeczypospolitej Obojga Narodów

Wzór ogólny herbu edytuj

Herby składowe edytuj

Herby Zygmunta II Augusta edytuj

Herby sprzed unii lubelskiej edytuj

Herb po unii lubelskiej edytuj

Herby królów elekcyjnych edytuj

Herby powstań narodowych edytuj

Zmodyfikowana wersja herbu stosowana była podczas powstania listopadowego. W herbie dwudzielnym znalazły się polski Orzeł i litewska Pogoń. Do idei tej powrócono w czasie powstania styczniowego, bezskutecznie próbując wywołać powstanie na ziemiach zabranych, także na ziemiach ruskich. Wyrazem tych dążeń było tzw. odnowienie unii horodelskiej, w czasie manifestacji patriotycznej w 1861 w Horodle, gdzie przybyła szlachta polska, litewska, wołyńska i podolska. Unia miała obejmować trzy narody: Polaków, Litwinów i Rusinów. Odzwierciedleniem tych wydarzeń oraz pewnej ugody politycznej, było przyjęcie przez Rząd Narodowy nowego herbu, który obok godła Polski i Wielkiego Księstwa Litewskiego przedstawiał postać Archanioła Michała, patrona Rusi[1][2].

Herb Rzeczypospolitej obecny w miastach europejskich edytuj

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Mikołaj Berg, Zapiski o powstaniu polskiem 1863 i 1864 roku i poprzedzającej powstanie epoce demonstracyi od 1856. tom II, s. 65.
  2. Ks. Henryk Krukowski: Zjazd Horodelski (10 X 1861). [dostęp 2014-12-23].