Historia muzealnictwa we Wrocławiu

We Wrocławiu znajduje się obecnie ok. 25 muzeów różnotematycznych. Historia muzealnictwa we Wrocławiu rozpoczyna się w XIX wieku, jednakże pierwsze ślady kolekcjonerstwa sięgają XVI wieku i są związane z osobą biskupa wrocławskiego Jana Turzo (zm. 1520 roku) z Krakowa oraz patrycjusza Thomasa Rehdigera (zm. w 1576 roku). Ten ostatni był ofiarodawcą 8 tysięcy książek, które trafiły do kościoła św. Elżbiety. Kolekcja ta była w późniejszym czasie podstawą biblioteki znajdującej się przy świątyni. Inne zbiory Rehdigera trafiły w ręce miasta Wrocławia. Były to kolekcje obrazów, rzeźb, monet medali i rękopisów średniowiecznych.

Gmach Muzeum Narodowego we Wrocławiu

W wiekach XVII i XVIII kolejne prywatne zbiory trafiały do zbiorów miejskich m.in. rektora gimnazjum Johanna Kaspra Arletiusa (zm. 1784 roku) oraz Johanna Sigismunda Haunolda (1711 roku). W katedrze Marii Magdaleny powstawały zbiory biblioteczne, głównie za sprawą daru Johannesa Hessa (zm. 1547 roku), który przekazał zbiór obrazów i medali. W 1649 roku kolekcja ta została powiększona o zbiory monet i medali ofiarowane przez kupca Gottfrida Richtera. W 1715 i w 1778 roku kolekcja została wzbogacona przez innych kupców wrocławskich: Johanna Kretschmera i Johanna Gottfrida Mentzela a przede wszystkim przewodniczącego wrocławskiej Rady Miejskiej Albrechta Sebischa. Jego zbiory 341 obrazów, 56 tomów grafiki, wyrobów rzemiosła artystycznego i książek dołączyły w 1768 roku do kolekcji kościelnych. Wśród jego obrazów znajdowały się dzieła m.in. Rubensa, Rembrandta czy Tintoretto.

Wiele różnych zbiorów istniało w kilku innych miejscach, w skarbcu katedralnym, w bibliotece kapitulnej, w kościele o.o. Bernardynów i innych. W 1727 roku został otwarty gabinet numizmatyczny w Ratuszu a znaczna część zbiorów pochodziła z daru pastora Gottfrida Hancke'go. W XVIII i XIX wieku znanymi prywatnymi kolekcjonerami byli Jan Bogumił Korn (zm. 1864), profesor August Kehlert (zm. 1864), Adrian Josef von Hoverden-Plencken (zm. 1875), jubiler Thun oraz buchalter Praetorius.

Po sekularyzacji zakonów w 1810 roku w Bibliotece Uniwersyteckiej zgromadzono przedmioty sakralne (głównie za sprawą Johanna Gustava Bueschinga) pochodzące z kościołów i klasztorów śląskich. Eksponaty te były później przekazywane do innych muzeów. Wiek XIX we Wrocławiu dla muzeów był czasem gromadzenia i powiększania zasobów. Powstawały pierwsze typowe muzea: Muzeum Zoologiczne Uniwersytetu Wrocławskiego (1814 roku), Muzeum Techniczne (ok. 1827) czy też Muzeum Anatomiczne Uniwersytetu Wrocławskiego (1827).

Placówki muzealne przed 1945 rokiem edytuj

Placówki muzealne po 1945 roku edytuj

Bibliografia edytuj