Ignacy Grabowski (pisarz)
polski pisarz
Ignacy Grabowski (ur. 26 lipca 1866 w Ogorzelicach, zm. 29 stycznia 1933 w Zalesiu k. Warszawy) – polski dramatopisarz, nowelista i publicysta[1].
 Ignacy Grabowski (1909) | |
| Data i miejsce urodzenia |
26 lipca 1866 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
29 stycznia 1933 |
| Narodowość | |
| Język | |
| Dziedzina sztuki | |
| Epoka | |
| Gatunek | |
Od 1903 do 1905 był sędzią gminnym. Został skazany na wygnanie za wprowadzenie języka polskiego do sądu. Po kilku latach spędzonych w Krakowie osiedlił się w Warszawie. W latach 1921–1922 był redaktorem „Myśli Narodowej”. Współpracował także z „Kurierem Warszawskim” i „Tygodnikiem Illustrowanym”. Tłumaczył m.in. prace Arthura Schopenhauera[1].
Napisał m.in. dramat Burza (wyst. 1899), tragedię Król Stanisław August (wyst. 1908) oraz komedię Sokół (wyst. 1910). W 1909 ukazał się zbiór jego tekstów pt. Pamiętnik Rupiecia[1].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Sławomir Żurawski (red.), Epoki literackie, t. 8. Modernizm, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2008, s. 95, ISBN 978-83-01-15508-7.