Ignacy Nikorowicz

Ignacy Nikorowicz
	; ok. 1912
Data i miejsce urodzenia	10 marca 1866 ; Wiedeń
Data i miejsce śmierci	1 lipca 1951 ; Kraków
Zawód, zajęcie	polski dramatopisarz i prozaik
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ignacy Nikorowicz (ur. 10 marca 1866 w Wiedniu, zm. 1 lipca 1951 w Krakowie) – polski dramatopisarz i prozaik pochodzenia ormiańskiego, syn Józefa Nikorowicza.

Napisał m.in. komedie: Pani Walewska (1904), W gołębniku (1912), Moralność przede wszystkim (1926), nowele: Zimny wiatr (1915), Nieśmiertelny kochanek (1929) oraz powieści: Jan Kiszocki (1910) i W tęczowej masce.

Pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie^[1].

Przypisy edytuj

↑ Kronika żałobna. Ignacy Nikorowicz. „Dziennik Polski”, 1951, nr 183 z 4 lipca, s.4

Bibliografia edytuj

Wielka Encyklopedia Powszechna PWN, t. 7, str. 797, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1966.

[1] Kronika żałobna. Ignacy Nikorowicz. „Dziennik Polski”, 1951, nr 183 z 4 lipca, s.4

[1]