Wikipedia

Igor Janke

polski dziennikarz

Igor Ziemowit Janke[1] (ur. 27 października 1967 w Żaganiu) – polski dziennikarz, publicysta, autor książek. Twórca Niezależnego Forum Publicystów Salon24.pl, prezes think tanku Instytut Wolności (od 2012), autor podcastu Układ Otwarty (od 2021).

Igor Janke
Ilustracja
Igor Janke podczas drugich urodzin Układu Otwartego
Data i miejsce urodzenia

27 października 1967
Żagań

Zawód, zajęcie

dziennikarz, publicysta

Alma Mater

PWST w Warszawie

Małżeństwo

Bogna Janke

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Życiorys edytuj

Dzieciństwo i młodość spędził w Gostyniu. Ukończył Liceum Ogólnokształcące im. Ziemi Gostyńskiej w Gostyniu. Jest absolwentem Wydziału Wiedzy o Teatrze Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza. Był wiceprzewodniczącym samorządu studentów w PWST, w 1988 założył tam koło Niezależnego Zrzeszenia Studentów i został jego przewodniczącym.

Karierę dziennikarską zaczynał w reaktywowanym w 1989 tygodniku „Po prostu”, gdzie zajmował się tematyką kulturalną i polityczną. W 1990 zaczął pracę w „Życiu Warszawy”, gdzie najpierw był reporterem politycznym, potem pisał reportaże z Polski i świata do dodatku „Życie Ekstra”, a następnie kierował działem kultury. Przez rok pracował w wydawnictwie Świat Książki. Potem współpracował z dziennikiem „Życie” i był szefem działu publicystyki miesięcznika „Architektura”. W latach 1997–1998 był zastępcą redaktora naczelnego „Ekspresu Wieczornego”. Później przez pięć lat był redaktorem naczelnym Polskiej Agencji Prasowej, a potem publicystą i szefem działu politycznego „Rzeczpospolitej”.

 
Igor Janke, czerwiec 2007

Od maja 2006 pracował w tygodniku „Wprost”, pod koniec 2006 wrócił do „Rzeczpospolitej”. Od połowy października 2006 razem z żoną Bogną Janke stworzył Niezależne Forum Publicystów Salon24.pl, gdzie prowadzi swój blog. Prowadził programy „Powiększenie” oraz „Kuchnię polityczną” (oba w TVP3). Odszedł z TVP 28 lutego 2007 po odwołaniu Bronisława Wildsteina z funkcji prezesa TVP.

Od marca 2007 do maja 2010 prowadził wtorkowe wydanie „Poranka radia Tok FM”, z którego został zwolniony 14 maja 2010 przez redaktor naczelną Ewę Wanat[2].

Od września 2008 do czerwca 2009 prowadził codzienny program „Wydarzenia dnia” w TV Puls. Był gospodarzem programu „Minęła dwudziesta” w TVP Info.

 
Jarosław Kaczyński i Igor Janke, 2013

Od 7 lutego 2011 do 28 listopada 2012 był także publicystą tygodnika „Uważam Rze”, z którego odszedł razem z większą częścią zespołu dziennikarskiego tego pisma w geście solidarności po odwołaniu redaktora naczelnego, Pawła Lisickiego[3]. W 2012 z Janem Ołdakowskim i Dariuszem Gawinem założył think tank Instytut Wolności.

Z końcem września 2014 został felietonistą tygodnika „Do Rzeczy”[4]. W latach 2013–2018 był partnerem i członkiem zarządu firmy doradczej Bridge[5]. W latach 2018–2021 był partnerem w firmie doradczej R4S. Odszedł z firmy, gdy jego żona, Bogna Janke, została sekretarzem stanu w Kancelarii Prezydenta RP[6].

Od września 2021 tworzy autorski podcast Układ otwarty[7][8].

Publikacje książkowe edytuj

Wydał książki PO-PiSowa kronika upadku (Red Horse, Lublin, 2009, ISBN 9788375730142) i Napastnik. Opowieść o Viktorze Orbánie (Warszawa: Demart, 2012, ISBN 9788374278126). Fragment jego artykułu pt. Nieznośna szybkość bloga, opublikowanego w listopadzie 2006 w „Rzeczpospolitej”, znalazł się na egzaminie maturalnym z języka polskiego (poziom podstawowy) w 2008[9].

W 2015 książka jego autorstwa pt. Twierdza. Solidarność Walcząca (Wielka Litera, Warszawa, 2014, ISBN 9788364142659) została nagrodzona w Konkursie „Książka Historyczna Roku”[10].

Odznaczenia edytuj

W 2010 prezydent Lech Kaczyński odznaczył go Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[1][11].

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 18 marca 2010 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2010 r. nr 40, poz. 560).
  2. ↑ Joanna Guzik, Jarosław Stróżyk, TOK FM zrezygnowało z Igora Janke [online], Rzeczpospolita [dostęp 2023-03-07] (pol.).
  3. ↑ Po zwolnieniu Karnowskiego i Lisickiego z ‘Uważam Rze’ odchodzi większość dziennikarzy [Oświadczenie] [online], wiadomosci.gazeta.pl, 28 listopada 2012 [dostęp 2022-08-01] [zarchiwizowane z adresu 2012-12-01].
  4. ↑ Anna Małuch: Igor Janke zajmie miejsce Eryka Mistewicza w „Tygodniku do Rzeczy”. Press, 2014-09-29. [dostęp 2014-10-01]. (pol.).
  5. ↑ Igor Janke odchodzi z agencji Bridge, stawia na Instytut Wolności i własny biznes [online], www.wirtualnemedia.pl [dostęp 2019-10-07] (pol.).
  6. ↑ Bogna Janke w Kancelarii Prezydenta, Igor Janke odchodzi z R4S [online] [dostęp 2022-07-30] (pol.).
  7. ↑ Igor Janke wraca do dziennikarstwa, uruchomił podcast „Układ otwarty” [online], www.wirtualnemedia.pl [dostęp 2022-07-30] (pol.).
  8. ↑ Układ otwarty Igor Janke [online], Układ otwarty [dostęp 2022-08-01].
  9. ↑ Egzamin maturalny z języka polskiego. Poziom podstawowy. 2008. archiwum.cke.edu.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-07)]., cke.edu.pl, [dostęp 2014-01-28].
  10. ↑ Książka historyczna roku po raz ósmy!. ksiazkahistorycznaroku.pl. [dostęp 2015-11-15].
  11. ↑ Ordery i odznaczenia dla działaczy NZS. prezydent.pl, 19 marca 2010. [dostęp 2010-03-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (23 marca 2010)].

Bibliografia edytuj

  • Kto jest kim w Polsce, edycja IV, Warszawa 2001, s. 334.

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Igor_Janke&oldid=73684835”