Inteligencja (społeczeństwo)
Inteligencja – warstwa społeczna w Europie Środkowej i Wschodniej żyjąca z pracy umysłowej, wykształcona ostatecznie w XIX wieku głównie ze zubożałej szlachty, ale również ze stanu mieszczańskiego, rzadziej bogatego chłopstwa i podupadłej arystokracji. Tradycyjnie inteligencja obejmowała nauczycieli, prawników, lekarzy, artystów, naukowców, inżynierów i czasami też urzędników, obecnie – osoby zajmujące pozycje zawodowe wymagające wyższego wykształcenia.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/d9/Wac%C5%82aw_Sieroszewski%2C_Jan_Lorentowicz%2C_Ferdynand_Ossendowski_Kornel_Makuszy%C5%84ski_1934.jpeg/220px-Wac%C5%82aw_Sieroszewski%2C_Jan_Lorentowicz%2C_Ferdynand_Ossendowski_Kornel_Makuszy%C5%84ski_1934.jpeg)
Pochodzenie pojęcia edytuj
Określenie „inteligencja” pochodzi od łacińskiego wyrazu intelligentia, który oznacza zdolność pojmowania natury rzeczy jako jedną z władz poznawczych.
Inteligencja a intelektualiści edytuj
Inteligenta, czyli przedstawiciela inteligencji, nie należy mylić z intelektualistą, czyli osobą, cechującą się rozwiniętą inteligencją (sprawnością umysłową), posiadającą szczególną zdolność do krytycznej analizy i syntezy, bogatą wiedzę, erudycję, zdolność badawczą, która zajmuje się twórczą pracą umysłową oraz której postawę cechuje przewaga intelektu nad emocjami[1].