József Bajza
József Bajza (ur. 31 stycznia 1804 w Szűcsi, zm. 3 marca 1858 w Peszcie) – poeta, krytyk i publicysta węgierski.
![]() | |
Data i miejsce urodzenia |
31 stycznia 1804 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
3 marca 1858 |
Narodowość | |
Dziedzina sztuki | |
Ważne dzieła | |
Az epigramma teoriája |
Życiorys edytuj
Pochodził z rodziny szlacheckiej. Pod wpływem ojca został prawnikiem. Ukończył studia na Uniwersytecie w Peszcie. Od wczesnej młodości wykazywał zdolności literackie. Debiutował w 1822 roku wierszami publikowanymi w almanachach[1]. W 1828 opublikował w jednym z czasopism dzieło Teoria epigramatu (Az epigramma teoriája), dzięki któremu zyskał uznanie jako krytyk literacki. Od 1832 członek akademii nauk. Redagował czasopisma. Był pierwszym dyrektorem Peszteńskiego Teatru Węgierskiego (późniejszy Teatr Narodowy). Po upadku rewolucji 1848-49 popadł w obłęd.
Przypisy edytuj
- ↑ Bajza József, [w:] Bożena Chicińska (red.), Mały Słownik Pisarzy Węgierskich, Warszawa: Wiedza Powszechna, 1977, s. 19 .
Bibliografia edytuj
- 1911 Encyclopædia Britannica/Bajza, Joseph. [dostęp 2011-06-20]. (ang.).
Kontrola autorytatywna (osoba):