Jan Ćwikliński
Jan Romuald Nałęcz-Ćwikliński (ur. 6 lutego 1901 w Horodence, zm. 20 czerwca 1976 w Maladze) – polski kapitan żeglugi wielkiej, kapitan statków towarowych i pasażerskich.
| |
 kapitan żeglugi wielkiej
| |
| Data i miejsce urodzenia |
6 lutego 1901 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
20 czerwca 1976 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy |
obrona Lwowa 1918-1919 |
| Odznaczenia | |
    
| |
.svg){kind=small}
Życiorys edytuj
Syn Seweryna Nałęcz Ćwiklińskiego (działacz sokoli i burmistrz Horodenki podczas I wojny światowej[1]) i Marii z Martynowiczów. Uczestnik obrony Lwowa w 1918 roku[2] oraz wojny polsko-bolszewickiej. Absolwent Szkoły Morskiej w Tczewie. Kapitan m.in. statków „Warszawa” (w 1939) i „Batory” (od 1946 do 1953). W 1953 z przyczyn politycznych opuścił „Batorego”, prosząc o azyl w Wielkiej Brytanii. Kilka miesięcy później wyemigrował do Stanów Zjednoczonych, gdzie stał się współzałożycielem emigracyjnego Towarzystwa Żeglugowego i kapitanem statku towarowego „Wolna Polska”.
Z pomocą Daniela Hawthorne’a napisał opublikowaną w 1956 książkę „The Captain leaves his ship” (z ang. Kapitan opuszcza swój statek, wydaną w Polsce w 2012 r.), wyjaśniając swoją decyzję opuszczenia kraju, do którego już nigdy nie powrócił. W Polsce pozostawił swoją rodzinę, szykanowaną przez długie lata przez władze PRL oraz Służbę Bezpieczeństwa.
Zmarł na zawał serca. Pochowany został 3 lipca 1976 roku na cmentarzu w Doleystown (w stanie Pensylwania), gdzie znajduje się ośrodek księży paulinów zwany „Polską Częstochową w Ameryce”.
Ordery i odznaczenia edytuj
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (20 października 1950)[3]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2 maja 1947)[4]
- Złoty Krzyż Zasługi (22 lipca 1949)[5]
- Srebrny Krzyż Zasługi
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Wiadomości o lwowianach, Lwowie i Małopolsce Wschodniej. „Biuletyn”. Nr 31, s. 55, Grudzień 1976. Koło Lwowian w Londynie.
- ↑ Cpt Cwiklinski - TS/S STEFAN BATORY, Polish Ocean Liner 1968-1988 [online], stefanbatoryoceanliner.weebly.com [dostęp 2017-11-24].
- ↑ M.P. z 1950 r. nr 118, poz. 1461 „za zasługi w pracy zawodowej i społecznej”.
- ↑ M.P. z 1947 r. nr 78, poz. 517 „za zasługi w dziele odbudowy Polskiej Marynarki Handlowej”.
- ↑ M.P. z 1949 r. nr 51, poz. 706 „za postawę patriotyczną w obronie praw polskiej bandery”.