Jan Amor Tarnowski (zm. 1514)

wojewoda ruski i sandomierski

Jan Amor Tarnowski (ur. zapewne przed 1460, zm. między 18 maja a 16 października 1514) – syn Jana Amora (Iuniora), brat przyrodni Jana Amora, hetmana wielkiego koronnego.

Jan Amor Tarnowski
Ilustracja
Pomnik nagrobny
Herb
Leliwa
Rodzina

Tarnowscy herbu Leliwa

Data urodzenia

przed 1460

Data śmierci

między 18 maja a 16 października 1514

Ojciec

Jan Amor Iunior Tarnowski

Matka

Zygmunta ze Szczebrzeszyna

Życiorys edytuj

Odziedziczył dobra tarnowskie po ojcu, Szczebrzeszyn — po matce Zygmuncie z Goraja i Szczebrzeszyna. Dworzanin królewski poświadczony w 1474. Został mianowany w 1494 stolnikiem dworu królewskiego, a w 1497 lub wcześniej kasztelanem bieckim. W tymże roku brał udział w wyprawie mołdawskiej, na której zginął jego drugi brat — Aleksander. W 1501 został wojewodą ruskim, a w 1507sandomierskim.

Był sygnatariuszem unii piotrkowsko-mielnickiej 1501 roku[1]. Sprzeciwiał się działaniom króla Aleksandra Jagiellończyka mającym ograniczyć rolę senatu. Podpisał konstytucję Nihil novi na sejmie w Radomiu w 1505 roku[2]. Podpisał dyplom elekcji Zygmunta I Starego na króla Polski i wielkiego księcia litewskiego[3] na sejmie w Piotrkowie 8 grudnia 1506 roku[4].

Po śmierci został pochowany w kolegiacie tarnowskiej.

Wywód przodków edytuj

4. Jan Tarnowski      
    2. Jan Amor Iunior Tarnowski
5. Elżbieta ze Szternberga        
      1. Jan Amor Tarnowski (przed 1460-1514)
6. Prokop z Goraja Stojanic Szczebrzeszyna    
    3. Zygmunta ze Szczebrzeszyna    
7. ?      
 

Bibliografia edytuj

Przypisy edytuj

  1. Akta unji Polski z Litwą, 1385-1791, wydali Stanisław Kutrzeba i Władysław Semkowicz, Kraków 1932, s. 136.
  2. Volumina Legum, t. I. Petersburg 1859, s. 140.
  3. Ludwik Finkel, Elekcya Zygmunta I. Sprawy dynastyi Jagiellońskiej i Unii Polsko-Litewskiej, Kraków 1910, s. 215.
  4. Corpus iuris Polonici. Sectionis 1, Privilegia, statuta, constitutiones, edicta, decreta, mandata regnum Polniae spectantia comprehendentis. Vol. 3, Annos 1506-1522 continentis, Kraków 1906, s. 10-11.