Jan Einar Thorsen

norweski narciarz alpejski

Jan Einar Thorsen (ur. 31 sierpnia 1966 w Bærum) – norweski narciarz alpejski, brązowy medalista olimpijski oraz zdobywca Małej Kryształowej Kuli w klasyfikacji Pucharu Świata w supergigancie.

Jan Einar Thorsen
Data i miejsce urodzenia

31 sierpnia 1966
Bærum

Klub

Voss IL

Pierwsze punkty w PŚ

12.12 1987, Val Gardena (4. miejsce – zjazd)

Pierwsze podium w PŚ

1.03 1992, Morioka
(3. miejsce – super G)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Norwegia
Igrzyska olimpijskie
brąz Albertville 1992 Supergigant
Puchar Świata (Supergigant)
Mała Kryształowa Kula
1993/1994

Kariera edytuj

W zawodach Pucharu Świata zadebiutował w połowie lat 80'. Pierwsze pucharowe punkty wywalczył 12 grudnia 1987 roku w Val Gardena, gdzie zajął czwarte miejsce w zjeździe. Na podium zawodów tego cyklu pierwszy raz stanął 1 marca 1992 roku w Morioce, zajmując trzecie miejsce w supergigancie. W zawodach tych wyprzedzili go jedynie dwaj Szwajcarzy: Paul Accola oraz Urs Kälin. W kolejnych latach jeszcze siedem razy stawał na podium, odnosząc przy tym trzy zwycięstwa: 5 grudnia 1992 roku w Val d’Isère wygrał supergiganta, 18 stycznia 1994 roku w Crans-Montana zwyciężył w gigancie, a 17 marca 1994 roku w Vail ponownie był najlepszy w supergigancie. Triumf w Vail był jednocześnie jego ostatnim podium w zawodach PŚ. Najlepsze wyniki w Pucharze Świata osiągnął w sezonie 1993/1994, kiedy to zajął szóste miejsce w klasyfikacji generalnej, a w klasyfikacji supergiganta wywalczył Małą Kryształową Kulę. Thorsen był też między innymi czwarty w klasyfikacji supergiganta w sezonach 1991/1992 i 1992/1993.

Swój jedyny medal na arenie międzynarodowej wywalczył w 1992 roku, kiedy podczas igrzysk olimpijskich w Albertville zajął trzecie miejsce w supergigancie. W zawodach tych lepsi byli jedynie jego rodak Kjetil André Aamodt oraz reprezentujący Luksemburg Marc Girardelli. Do zwycięzcy Thorsen stracił 0,79 sekundy, natomiast do drugiego miejsca zabrakło mu 0,06 sekundy. Na tych samych igrzyskach był też piąty w biegu zjazdowym i jedenasty w kombinacji. Podczas rozgrywanych dwa lata później igrzysk w Lillehammer jego najlepszym wynikiem było czwarte miejsce w gigancie. Walkę o podium przegrał tam z Austriakiem Christianem Mayerem o 0,13 sekundy. Zajął tam także dziesiąte miejsce w zjeździe i siódme w supergigancie. Kilkakrotnie startował na mistrzostwach świata, najlepszy wynik osiągając na rozgrywanych w 1991 roku mistrzostwach świata w Saalbach-Hinterglemm, gdzie był piąty w biegu zjazdowym. W 1985 roku wywalczył jedyny złoty medal na mistrzostwach Norwegii zwyciężając w zjeździe. W 1994 roku zakończył karierę.

Osiągnięcia edytuj

Igrzyska olimpijskie   edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
24. 15 lutego 1988   Calgary Zjazd 1:59,63 min +5,14 s   Pirmin Zurbriggen
DNF 17 lutego 1988   Calgary Kombinacja 36,55 pkt -   Hubert Strolz
DNF 21 lutego 1988   Calgary Supergigant 1:39,66 min -   Franck Piccard
5. 9 lutego 1992   Albertville Zjazd 1:50,37 min +0,42 s   Patrick Ortlieb
11. 11 lutego 1992   Albertville Kombinacja 14,58 pkt +38,17 pkt   Josef Polig
3.  16 lutego 1992   Albertville Supergigant 1:13,04 min +0,79 s   Kjetil André Aamodt
10. 13 lutego 1994   Lillehammer Zjazd 1:45,75 min +0,59 s   Tommy Moe
7. 17 lutego 1994   Lillehammer Supergigant 1:32,53 min +0,44 s   Markus Wasmeier
4. 23 lutego 1994   Lillehammer Gigant 2:52,46 min +0,25 s   Markus Wasmeier

Mistrzostwa świata edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
11. 1 lutego 1987   Crans-Montana Kombinacja 28,27 pkt ?   Marc Girardelli
DNF 2 lutego 1987   Crans-Montana Supergigant 1:19,93 min -   Pirmin Zurbriggen
14. 6 lutego 1989   Vail Zjazd 2:10,39 min +1,96 s   Hans-Jörg Tauscher
DNF 23 stycznia 1991   Saalbach Supergigant 1:26,73 min -   Stephan Eberharter
5. 27 stycznia 1991   Saalbach Zjazd 1:54,91 min +1,15 s   Franz Heinzer
DNF 30 stycznia 1991   Saalbach Kombinacja 16,28 pkt -   Stephan Eberharter
30. 11 lutego 1993   Morioka Zjazd 1:32,06 min +2,81 s   Urs Lehmann

Puchar Świata edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Zwycięstwa w zawodach edytuj

  1.   Val d’Isère5 grudnia 1992 (supergigant)
  2.   Crans-Montana18 stycznia 1994 (gigant)
  3.   Vail17 marca 1994 (supergigant)

Pozostałe miejsca na podium edytuj

  1.   Morioka1 marca 1992 (supergigant) – 3. miejsce
  2.   Panorama7 marca 1992 (zjazd) – 2. miejsce
  3.   Val Gardena11 grudnia 1992 (zjazd) – 2. miejsce
  4.   Sankt Anton12 stycznia 1993 (supergigant) – 2. miejsce
  5.   Wengen23 stycznia 1994 (supergigant) – 2. miejsce

Bibliografia edytuj