Jan Nagrabiecki

polski poeta

Jan Nagrabiecki (ur. 28 listopada 1920 w Białymstoku, zm. 30 stycznia 2011 w Warszawie[1]) – polski poeta.

Jan Nagrabiecki
Data i miejsce urodzenia

28 listopada 1920
Białystok

Data i miejsce śmierci

30 stycznia 2011
Warszawa

Alma Mater

Katolicki Uniwersytet Lubelski

Dziedzina sztuki

literatura

Ważne dzieła

„Idąc na hasło. Zapiski partyzanta”

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi
Grób Jana Nagrabieckiego na cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie

Życiorys edytuj

Syn Stanisława[2]. Żołnierz AK ps. „Wandal”. Debiutował w 1945 roku na łamach prasy. Absolwent KUL-u. Pracował w Ministerstwie Kultury i Sztuki, w latach 1964–1966 był naczelnym redaktorem pisma „Teatr Ludowy”.

Zmarł 30 stycznia 2011 w Warszawie, pochowany 9 lutego 2011 na cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera B37-1-23)[3].

Twórczość edytuj

  • „Hejnał” (1947) – poezje
  • „Rozważania wiosenne” (1952) – poezje
  • „Strofy wiślane 1945–1956" (1957) – poezje
  • „Gasnące linie” (1965) – poezje
  • „Piąte imię wiatru” (1970) – poezje
  • „Rozmowy horyzontów” (1972) – dwa poematy
  • „Kamienne salta” (1974) – poezje
  • „Chmura słoneczna” (1979) – poezje
  • „Drzwi do ogrodu” (1986) – poezje
  • „Anna German” (1988) – biografia
  • „Idąc na hasło. Zapiski partyzanta” (1989)

Ordery i odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

  1. Nekrolog Jana Nagrabieckiego. Gazeta wyborcza - nekrologi, 05.02.2011. [dostęp 2011-02-10].
  2. a b M.P. z 1955 r. nr 91, poz. 1144 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
  3. Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze