Jan Piasecki (ur. 13 lutego 1913 w Warszawie, zm. 9 marca 1985 w Warszawie) – polski prozaik, autor utworów dla młodzieży.

Jan Piasecki
Data i miejsce urodzenia

13 lutego 1913
Warszawa

Data i miejsce śmierci

9 marca 1985
Warszawa

Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Dziedzina sztuki

literatura

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi
Grób Jana Piaseckiego na cmentarzu Bródnowskim

Życiorys edytuj

W 1935 ukończył studia na Wydziale Humanistycznym (polonistykę) Uniwersytetu Warszawskiego. Debiutował jako prozaik w 1938 roku w książce zbiorowej pt. Staroświecki sklep pod nazwiskiem Jadwiga Piasecka. W latach 1937–1949 był pracownikiem Biblioteki Publicznej oraz Zarządu Miejskiego, jako pełnomocnik Ministra Oświaty uczestniczył w odzyskiwaniu wywiezionych przez okupanta księgozbiorów warszawskich bibliotek. Od 1945 do 1949 był sekretarzem generalnym Zarządu Bibliotek i Archiwów Państwowych, w latach 1946-1949 był związany z Przewodnikiem Literackim i Naukowym. Od 1949 roku pełnił funkcję redaktora Polskiego Radia, kierował Redakcją Prozy, był współorganizatorem III Programu Polskiego Radia. Od 1950 był redaktorem miesięcznika Bibliotekarz i członkiem Związku Literatów Polskich.

Mąż Zofii Posmysz-Piaseckiej[1].

Pochowany na cmentarzu Bródnowskim (kw. 44C, rząd I, grób 5).

Odznaczenia edytuj

  • Złoty Krzyż Zasługi;
  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski.

Twórczość edytuj

  • Spotkajmy się "Pod Parasolami"
  • W Gołkowie straszy
  • Portret z konwalią
  • Skrzyżowanie berła
  • Tymek wieloryb
  • Zakopany miecz
  • Człowiek za drzwiami

Przypisy edytuj

  1. Królestwo za mgłą. Z autorką Pasażerki rozmawia Michał Wójcik. Znak Litera Nova, 2017. ISBN 978-83-240-3727-8.

Bibliografia edytuj