Jan ze Starzechowic
Jan ze Starzechowic lub Jan Starzechowski herbu Leliwa (zm. 17 maja 1504) – prawnik, doktor dekretów.
| ||
| Data i miejsce urodzenia |
ok. 1455 | |
|---|---|---|
| Data śmierci | ||
| Rektor Akademii Krakowskiej | ||
| Okres sprawowania |
1499 | |
| Wyznanie | ||
| Kościół | ||
Życiorys edytuj
Był synem Stanisława herbu Leliwa ze Starzechowic. W 1469 zapisał się na studia w Akademii Krakowskiej. W 1471 uzyskał stopień bakałarza, a zimą 1474 magistra nauk wyzwolonych. W 1472 był zatrudniony na stanowisku pisarza uczelni. Kontynuował studia studiując prawo w 1479 otrzymał tytuł doktora dekretów. Pozostał długoletnim wykładowcą na Wydziale Prawa, w 1488 wykładał prawo kanoniczne, reprezentował wielokrotnie uczelnię w sporach o beneficja, a w 1499 pełnił obowiązki rektora Akademii. W latach 1493-1501 był oficjałem krakowskim biskupa Fryderyka Jagiellończyka, a następnie biskupa Jana Konarskiego. W 1482 został kanonikiem katedralnym krakowskim, od 1483 proboszczem w Luborzycy. W latach 1503-1504 pełnił funkcję zarządcy dóbr kapituły krakowskiej.
Bibliografia edytuj
- Helena Friedberg, "Jan ze Starzechowic (ok. 1455-1504)" [w:] Polski Słownik Biograficzny tom X wyd. 1962-1964 s. 479-480
- Maciej Zdanek, "Jan Starzechowski ze Starzechowic h. Leliwa" [w:] "Profesorowie Wydziału Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego 1364-1780" tom 1 wyd. 2015 s. 126-127