Janusz Sołtys (1893–1936)
Janusz Kazimierz Sołtys (ur. 20 lutego 1893 w Kluczborku, zm. 1 grudnia 1936 we Lwowie) – kapitan rezerwy artylerii Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.
 kapitan rezerwy artylerii
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa, |
| Odznaczenia | |
   
| |
.png){kind=small}
Życiorys edytuj
Urodził się 20 lutego 1893. Na rodzinnym Śląsku rozpoczął edukację, którą kontynuował we Lwowie. Tam ukończył gimnazjum i Politechnikę Lwowską. Działał w Związku Strzeleckim.
Po wybuchu I wojny światowej wstąpił do Legionów Polskich. Służył w 1 pułku artylerii oraz w I Brygadzie. U kresu wojny w listopadzie 1918 brał udział w obronie Lwowa w trakcie wojny polsko-ukraińskiej jako podchorąży w: Odcinek I, Pododcinek Szkoła Kadecka[1]. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej i w powstaniach śląskich, w którym wspólnie wraz z braćmi Bogdanem i Miłoszem. Został awansowany do stopnia kapitana rezerwy artylerii ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[2][3]. W 1923, 1924 był oficerem rezerwowym 1 pułku artylerii polowej Legionów w garnizonie Wilno[4][5].
W okresie II Rzeczypospolitej był działaczem społecznym i pracownikiem samorządu na Śląsku. Był dyrektorem administracyjnym w szpitalu dla umysłowo chorych w Rybniku.
Pod koniec 1936 uległ nieszczęśliwemu wypadkowi, po którym przebywał na leczeniu we Lwowie. Tam zmarł 1 grudnia 1936. Został pochowany na Cmentarzu Obrońców Lwowa 4 grudnia 1936.
Był żonaty, miał syna.
Odznaczenia i ordery edytuj
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari
- Krzyż Niepodległości
- Krzyż Walecznych – czterokrotnie
- Krzyż Obrony Lwowa
- Odznaczenia śląskie.
Przypisy edytuj
- ↑ Iwona Łaptaszynska: Obsada personalna obrony Lwowa 1 - 22.11.1918r.. stankiewicze.com. [dostęp 2015-11-18].
- ↑ Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923, s. 844.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924, s. 769.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923, s. 716.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924, s. 638.
Bibliografia edytuj
- Ś. p. Janusz Sołtys. „Polska Zachodnia”, s. 2, nr 333 z 4 grudnia 1936.
- Pogrzeb śp. J. Sołtysa. „Gazeta Lwowska”, s. 2, nr 282 z 6 grudnia 1936.
- Janusz Sołtys. ogrodywspomnien.pl. [dostęp 2015-11-18].