Jean-Luc Crétier
Jean-Luc Crétier (ur. 28 kwietnia 1966 w Albertville) – francuski narciarz alpejski, mistrz olimpijski.
| ||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Klub |
La Plagne Douanes | |||||||||
| Pierwsze punkty w PŚ |
22.12 1989, St. Anton am Arlberg (7. miejsce – kombinacja) | |||||||||
| Pierwsze podium w PŚ |
18.12 1993, Val Gardena | |||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
Kariera edytuj
Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Jean-Luc Crétier pojawił się w 1983 roku, podczas mistrzostw świata juniorów w Sestriere. Najlepsze wyniki osiągał w zjeździe i kombinacji, w obu przypadkach kończąc rywalizację na czwartym miejscu. W zawodach Pucharu Świata zadebiutował na początku sezonu 1988/1989. Pierwsze punkty w tym cyklu zdobył 22 grudnia 1989 roku w St. Anton am Arlberg, zajmując siódme miejsce w kombinacji. W tym sezonie punktował jeszcze dwukrotnie, w tym był szósty w kombinacji 15 stycznia 1989 roku w Kitzbühel. W klasyfikacji generalnej zajął 44. miejsce, a w klasyfikacji kombinacji był siódmy.
Na podium zawodów pucharowych po raz pierwszy stanął 18 grudnia 1993 roku w Val Gardena, gdzie był trzeci w zjeździe. W zawodach tych wyprzedzili go jedynie Austriak Patrick Ortlieb oraz Daniel Mahrer ze Szwajcarii. W kolejnych latach jeszcze cztery razy plasował się w najlepszej trójce, za każdym razem w zjeździe: 29 stycznia 1994 roku w Chamonix, 4 grudnia 1997 roku w Beaver Creek i 17 stycznia 1998 roku w Wengen był drugi, a 23 stycznia 1998 roku w Kitzbühel zajął trzecie miejsce. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 1997/1998, który ukończył na osiemnastej pozycji w klasyfikacji generalnej i piątej w klasyfikacji zjazdu. Nigdy nie zwyciężył w zawodach Pucharu Świata, był za to pięciokrotnym mistrzem kraju: w supergigancie w 1989 roku oraz w zjeździe i kombinacji w latach 1991 i 1993.
W 1988 roku wystartował na igrzyskach olimpijskich w Calgary, zajmując szóste miejsce w kombinacji. W tej samej konkurencji zajął czwarte miejsce podczas rozgrywanych cztery lata później igrzysk olimpijskich w Albertville, przegrywając walkę o podium ze Steve’em Locherem ze Szwajcarii o 0,81 pkt. Bez medalu wrócił również z igrzysk w Lillehammer w 1994 roku, gdzie zajął 24. miejsce w zjeździe, a w kombinacji został zdyskwalifikowany. Największy sukces w karierze osiągnął na igrzyskach olimpijskich w Nagano w 1998 roku, gdzie zwyciężył w biegu zjazdowym. Wyprzedził tam bezpośrednio Lasse Kjusa z Norwegii i Austriaka Hannesa Trinkla. Został tym samym pierwszym Francuzem od 30 lat, który zdobył złoty medal olimpijski w tej konkurencji (podczas ZIO 1968 w Grenoble najlepszy był Jean-Claude Killy). Kilkakrotnie startował na mistrzostwach świata, najlepszy wynik osiągając podczas MŚ w Saalbach-Hinterglemm w 1991 roku, gdzie rywalizację w supergigancie zakończył na jedenastej pozycji.
Zakończył karierę w grudniu 1998 roku po poważnym wypadku na trasie zjazdu w Val Gardena[1]. Po zakończeniu kariery został biznesmenem, pracował także jako komentator dla francuskiej stacji radiowej RMC.
Jego kuzynka, Danièle Debernard, również uprawiała narciarstwo alpejskie.
Osiągnięcia edytuj
Igrzyska olimpijskie 
edytuj
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 6. | 17 lutego | 1988 |  Calgary
|
Kombinacja | 36,55 pkt | +26,43 pkt |  Hubert Strolz
|
| DSQ | 27 lutego | 1988 | Calgary
|
Slalom | 1:39.47 min | - |  Alberto Tomba
|
| 4. | 11 lutego | 1992 |  Albertville
|
Kombinacja | 14,58 pkt | +4,39 pkt | Josef Polig
|
| 24. | 16 lutego | 1992 | Albertville
|
Supergigant | 1:13,04 min | +3,32 s |  Kjetil André Aamodt
|
| 24. | 13 lutego | 1994 | Lillehammer
|
Zjazd | 1:45,75 min | +1,52 s |  Tommy Moe
|
| DSQ | 15 lutego | 1994 | Lillehammer
|
Kombinacja | 3:17,53 min | - | Lasse Kjus
|
| 25. | 12 lutego | 1998 |  Nagano
|
Kombinacja | 3:08,06 min | +3,13 s | Mario Reiter
|
1.
|
13 lutego | 1998 | Nagano
|
Zjazd | 1:50,11 min | - | - |
Mistrzostwa świata edytuj
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 11. | 23 stycznia | 1991 | Saalbach
|
Supergigant | 1:26,73 min | +2,71 s | Stephan Eberharter
|
| 35. | 17 lutego | 1996 |  Sierra Nevada
|
Zjazd | 2:00,17 min | +4,41 s | Patrick Ortlieb
|
| 16. | 19 lutego | 1996 | Sierra Nevada
|
Kombinacja | 3:31,95 min | +8,91 s |  Marc Girardelli
|
| 13. | 6 lutego | 1997 | Sestriere
|
Kombinacja | 3:10,40 min | +7,30 s | Kjetil André Aamodt
|
| 15. | 8 lutego | 1997 | Sestriere
|
Zjazd | 1:51,11 min | +1,82 s |  Bruno Kernen
|
Mistrzostwa świata juniorów edytuj
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 4. | 3 lutego | 1983 | Sestriere
|
Zjazd | 1:24,24 min | +1,09 s | Luc Alphand
|
| 19. | 4 lutego | 1983 | Sestriere
|
Slalom | 1:36,81 min | +6,82 s |  Rok Petrovič
|
| 26. | 5 lutego | 1983 | Sestriere
|
Gigant | 2:15,25 min | +6,16 s |  Johan Wallner
|
| 4. | 5 lutego | 1983 | Sestriere
|
Kombinacja | ? | ? |  Leonid Mielnikow
|
Puchar Świata edytuj
Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj
- sezon 1988/1989: 44.
- sezon 1989/1990: 59.
- sezon 1990/1991: 61.
- sezon 1991/1992: 55.
- sezon 1992/1993: 97.
- sezon 1993/1994: 38.
- sezon 1994/1995: 25.
- sezon 1995/1996: 94.
- sezon 1996/1997: 62.
- sezon 1997/1998: 18.
- sezon 1998/1999: 68.
Miejsca na podium zawodów edytuj
Val Gardena – 18 grudnia 1993 (zjazd) – 3. miejsce
Chamonix – 29 stycznia 1994 (zjazd) – 2. miejsce
Beaver Creek – 4 grudnia 1997 (zjazd) – 2. miejsce
Wengen – 17 stycznia 1998 (zjazd) – 2. miejsce
Kitzbühel – 23 stycznia 1998 (zjazd) – 3. miejsce
Bibliografia edytuj
- Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
- Profil na Sports Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-01-29)]. (ang.)
- Profil na Alpine Ski Database (ang.)
Przypisy edytuj
- ↑ Born skier: Jean-Luc Crétier. bornskier.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-22)]. (ang.)