Jerzy Józef Radziwiłł
Jerzy Józef Radziwiłł herbu Trąby (ur. 10 marca 1668 w Białej, zm. 2/3 stycznia 1689 roku tamże[1]) – był VII ordynatem na Nieświeżu, od 8 czerwca 1686 podczaszym wielkim litewskim, od 31 grudnia 1688 wojewodą trockim, właścicielem Białej oraz starostą człuchowskim, rabsztyńskim i gulbińskim.
Trąby | |
Rodzina | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
10 marca 1668 |
Data i miejsce śmierci |
2/3 stycznia 1689 |
Ojciec | |
Matka | |
Żona |
Maria Eleonora Anhalt-Desau |
Dzieci |
Katarzyna Henryka Radziwiłł |
Syn Michała Kazimierza, podkanclerzego litewskiego i Katarzyny Sobieskiej, siostry króla Jana III Sobieskiego. Brat Karola Stanisława, kanclerza wielkiego koronnego. Jego ojcem chrzestnym był król Jan Kazimierz.
Zmarł wskutek nagłej choroby, pochowany został u jezuitów w Nieświeżu. Z małżeństwa zawartego 13 września 1687 z Marią Eleonorą Anhalt-Dessau (1671–1756) miał urodzoną w 1688 córkę Katarzynę Henrykę, która zmarła wkrótce po urodzeniu. Wdowa wróciła do Dessau, nie wyszła ponownie za mąż, a majątek otrzymał młodszy brat Karol Stanisław.
Zobacz też edytuj
Linki zewnętrzne edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Arkadiusz Kamiński, Starostowie człuchowscy (1454-1772), s. 2.