Jerzy Kamil Weintraub

polski poeta (1916-1943)

Jerzy Kamil Weintraub-Krzyżanowski (ur. 27 sierpnia 1916 w Piotrogrodzie, zm. 10 września 1943 w Warszawie) – polski poeta, publicysta i tłumacz.

Jerzy Kamil Weintraub
Data i miejsce urodzenia

27 sierpnia 1916
Piotrogród

Data i miejsce śmierci

10 września 1943
Warszawa

Narodowość

polska

Dziedzina sztuki

poezja

Grób Jerzego Kamila Weintrauba, Stare Powązki kw. 148 (VI)

Współtwórca grupy literackiej „Chaos”, wraz z nią wydawał pismo. Debiutował w „Okolicy Poetów” w 1935. Współpracował z pismami: „Kamena”, „Nasz Wyraz”, „Sygnały”. Był jednym z założycieli konspiracyjnej biblioteki „Wydawnictwo Sublokatorów Przyszłości”, która istniała w latach 1940–1943. Członek grupy redaktorów pisma „Droga”. Chorował na gruźlicę.

Był przyjacielem poety Krzysztofa Kamila Baczyńskiego, który dedykował mu wiersz pt. Jesienny spacer poetów.

Życiorys edytuj

Okres wczesnego dzieciństwa (1918–1924) spędził z rodzicami w Kopenhadze. W roku 1924 Weintraubowie zamieszkali w Warszawie, a rok później przyszły poeta został uczniem znanego warszawskiego Gimnazjum im. Mikołaja Reja. W roku 1934 Weintraub wstąpił na Wydział Humanistyczny Uniwersytetu Warszawskiego i studiował psychologię. Po roku jednak zachorował, w wyniku powikłań po przebytej grypie zachorował na płuca i musiał przerwać naukę. W pierwszym okresie choroby rodzice wysłali go na leczenie do Szwajcarii, później, aż do roku 1939, poeta leczył się w sanatoriach w Otwocku, Śródborowie i Zakopanem. Na ten okres przypada jego właściwy debiut literacki: druk wierszy w latach 1935–1937 w redagowanej przez Stanisława Czernika „Okolicy Poetów”; wówczas też współpracuje z krakowskim czasopismem „Nasz Wyraz”, z chełmską „Kameną” Kazimierza Andrzeja Jaworskiego i z lwowskimi „Sygnałami”. Drukuje także w „Czarno na Białem” i „Nowej Kwadrydze”. Pojedyncze jego wiersze zamieszcza „Skamander”, liczne utwory satyryczne publikują „Szpilki”. Debiutancki zbiorek wierszy „Próba powrotu” ogłosił poeta w roku 1937 jako 10 tomik Biblioteki Kameny. W roku 1939, na krótko przed wybuchem wojny, opublikował Weintraub swój drugi tomik „Wrogi czas”. W założonym przez Jerzego Kamila Weintrauba konspiracyjnym Wydawnictwie „Sublokatorów Przyszłości” ukazują się jego tomiki: „Maski krajobrazu” (zeszyt pierwszy), „Płomień Pachnący” (zeszyt szósty), „Pieśń i chmury” (zeszyt dziesiąty), „Nurt listopadowy” (zeszyt czternasty), przekłady Sonetów do Orfeusza Rilkego (zeszyt czwarty i dwunasty) i przekłady wierszy Borysa Pasternaka (zeszyt ósmy). Jednym z „Sublokatorów Przyszłości” był Krzysztof Kamil Baczyński, z którym Weintraub się przyjaźnił (wspólne pisanie wierszy, długie rozmowy na tematy literackie, eksperymenty prozatorskie). Ukrywanie się, próby zacierania śladów, by ujść groźbom szpicla-szantażysty, zmuszają Weintrauba (Polaka pochodzenia żydowskiego) do coraz dalej idącego ograniczania kontaktów z przyjaciółmi, pogłębiają poczucie osamotnienia poety. Otwock, Stare Miasto, Kierszek koło Klarysewa, Saska Kępa, Mokotów i znów Stare Miasto – to kolejne etapy tej drogi przez mękę. W tej sytuacji śmierć poety tylko pozornie mogła sprawiać wrażenie tragicznego przypadku: umarł on bowiem 10 września 1943 roku na zakażenie krwi spowodowane zacięciem się przy goleniu. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 148-6-9)[1].

Poezje edytuj

  • 1937 – Próba powrotu[2]
  • 1939 – Wrogi czas[3]
  • 1941/1942 – Maski krajobrazu
  • 1941/42 – Płomień pachnący
  • 1941/42 – Pieśni i chmury

Przypisy edytuj

  1. Cmentarz Stare Powązki: Jerzy Kamil Weintraub-Krzyżanowski, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-06-06].
  2. Jerzy Kamil Weintraub, Próba powrotu, wyd. 1937. [online], polona.pl [dostęp 2018-08-10].
  3. Jerzy Kamil Weintraub, Wrogi czas, wyd. 1939. [online], polona.pl [dostęp 2018-08-10].

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj