Jerzy Sadowski

polski kardiochirurg, transplantolog kliniczny

Jerzy Stanisław Sadowski (ur. 1944 w Ciechanowcu) – polski lekarz, kardiochirurg, transplantolog kliniczny, profesor nauk medycznych.

Jerzy Sadowski
Data i miejsce urodzenia

1944
Ciechanowiec

profesor nauk medycznych
Specjalność: chirurgia ogólna, kardiochirurgia
Alma Mater

Akademia Medyczna w Łodzi

Doktorat

1978

Habilitacja

1996

Profesura

30 czerwca 2003

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Jagielloński

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi

Życiorys edytuj

W 1968 ukończył studia na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Łodzi. W 1978 uzyskał stopień naukowy doktora, zaś w 1996 habilitował się w Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego na podstawie rozprawy zatytułowanej Ocena przydatności aortalnych wszczepów homogennych (allogennych) w chirurgicznym leczeniu tętniaków aorty wstępującej. W 2003 otrzymał tytuł profesora nauk medycznych. Specjalizował się w zakresie chirurgii ogólnej i kardiologii.

Od 1970 pracował jako asystent w Szpitalu Klinicznym nr 3 im. dr. Seweryna Sterlinga w klinice kierowanej przez profesora Jana Molla. Od 1979 zawodowo związany z Instytutem Kardiologii na UJ w Krakowie, którego został dyrektorem. Stanął także na czele Kliniki Chirurgii Serca, Naczyń i Transplantologii, a także Oddziału Kardiochirurgi Krakowskiego Szpitala Specjalistycznego im. Jana Pawła II. Był wiceprezesem Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego. Uzyskiwał członkostwo również w Towarzystwie Chirurgów Polskich, Polskim Towarzystwie Angiologicznym, Polskim Towarzystwie Transplantologicznym i The European Association for Cardio-Thoracic Surgery.

Został również konsultantem wojewódzkim w dziedzinie kardiochirurgii. W 2017 powołany w skład rady naukowej Instytutu Kardiologii im. Prymasa Tysiąclecia Kardynała Stefana Wyszyńskiego[1].

W 2014 kandydował do Sejmiku Województwa Małopolskiego z listy Platformy Obywatelskiej[2].

W 2018 znalazł się na „Liście Stu 2017”, obejmującej najbardziej wpływowe osoby w polskiej medycynie[3].

Pisarz Jerzy Skrobot poświęcił mu książkę pt. Serce dla serc. Opowieść o Profesorze Jerzym Sadowskim.

Odznaczenia i wyróżnienia edytuj

  • Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2012)[4]
  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2001)[5]
  • Złoty Krzyż Zasługi (1990)[1]
  • Tytuł doctora honoris causa Uniwersytetu Lwowskiego
  • Tytuł honorowego obywatela Koła
  • Nagroda indywidualna miasta Lwowa za osobisty wkład i zaangażowanie w rozwój lwowskiej kardiochirurgii (2004)
  • Tytuł Małopolanin Roku (2007)[6]
  • Złoty Skalpel „Pulsu Medycyny” za najbardziej innowacyjne rozwiązania w praktyce kardiochirurgicznej (2011)[7]
  • Gloria Medicinae – medal przyznawany co roku dziesięciorgu lekarzom na świecie za wybitny wkład w rozwój medycyny, ofiarną służbę ludziom i najwyższy szacunek dla ludzkiego życia (2011)
  • Nagroda zespołowa im. prof. Zbigniewa Religi za innowacyjną działalność naukowo-wdrożeniową w medycynie sercowo-naczyniowej (2016)
  • Honorowy członek Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego (2017)[1]
  • Nagroda Prezesa Rady Ministrów w kategorii osiągnięcia naukowo-techniczne dla członków zespołu z udziałem Jerzego Sadowskiego, przyznana za nowatorską metodę ratowania skrajnie wychłodzonych pacjentów (2017)[8]
  • Tytuł „Ambasador Zdrowia” nadawany przez Instytut Biznesu (2018)[9]

Przypisy edytuj

  1. a b c Prof. dr hab. med. Jerzy Sadowski. unicardia.pl. [dostęp 2017-10-31].
  2. Serwis PKW – Wybory 2014. [dostęp 2015-03-18].
  3. Lista Stu 2017 – Medycyna. pulsmedycyny.pl, 5 lutego 2018. [dostęp 2018-03-26].
  4. M.P. z 2013 r. poz. 131
  5. M.P. z 2001 r. nr 45, poz. 729
  6. Małopolanie Roku. sgpm.krakow.pl. [dostęp 2022-03-31].
  7. Marta Koton-Czarnecka: Złoty Skalpel 2011 za biozastawki. pulsmedycyny.pl, 25 maja 2011. [dostęp 2022-06-01].
  8. Nagrody Prezesa Rady Ministrów dla naukowców UJ. uj.edu.pl, 27 października 2017. [dostęp 2018-03-26].
  9. Przyznano tytuły Ambasadorów Zdrowia. tvp.info, 17 października 2018. [dostęp 2018-10-28].

Bibliografia edytuj