Julian z Panonii

rzymski uzurpator

Marcus Aurelius Sabinus Iulianus (zwany też Julianem z Panonii) – cesarz rzymski od 284 do 285 roku n.e. Uzurpator za panowania cesarza Karynusa (283–285).

Marcus Aurelius Sabinus Iulianus
ilustracja
Cesarz rzymski
Okres

od 284
do 285

Moneta
moneta
Propagandowy antoninian wybity dla Juliana jako władcy obydwu Panonii (Górnej i Dolnej)

Jako zbuntowany namiestnik w kraju Wenetów[1] (corrector Venetiae (et Histriae)) z pogranicza Italii i Ilirii[2] zajął Panonię po dotarciu do Italii wiadomości o śmierci Numeriana (283–284), współcesarza i brata Karynusa. Ogłoszony przez swych żołnierzy augustem, emitował własne monety z opanowanej mennicy w Siscii[3].

Pod koniec 284 lub na początku 285 Karynus rozbił jego wojska w bitwie stoczonej w okolicach Werony[4][5]. Według jednej wersji wydarzeń uzurpator został ścięty[1], według innej – miał zginąć w bitwie[6].

Przypisy edytuj

  1. a b Aureliusz Wiktor ↓, Księga o cezarach 39, 10.
  2. Zosimos błędnie uważa go za prefekta pretorianów (Nowa historia I, LXXIII, 1).
  3. Kankelfitz 1996 ↓, s. 409.
  4. Słownik cesarzy 2001 ↓, s. 201.
  5. Zosimos ↓, Nowa historia I, LXXIII, 3.
  6. Krawczuk 1991 ↓, s. 145.

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj