Karol Kučera
Karol Kučera (ur. 4 marca 1974 w Bratysławie) – słowacki tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk, parlamentarzysta.
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
4 marca 1974 |
| Wzrost |
188 cm |
| Gra |
praworęczna, oburęczny bekhend |
| Status profesjonalny |
1992 |
| Zakończenie kariery |
2005 |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
6 |
| Najwyżej w rankingu |
6 (14 września 1998) |
| Australian Open |
SF (1998) |
| Roland Garros |
3R (1996, 2000) |
| Wimbledon |
4R (1999) |
| US Open |
QF (1998) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
0 |
| Najwyżej w rankingu |
131 (7 czerwca 2004) |
| Australian Open |
1R (2004) |
| Roland Garros |
2R (2004) |
| Wimbledon |
2R (2003) |
| US Open |
2R (2003) |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys edytuj
Kariera tenisowa edytuj
W latach 1991–1992 był członkiem reprezentacji Czechosłowacji w Pucharze Galea, w 1992 zdobył drużynowe mistrzostwo Europy. W tym samym roku rozpoczął karierę zawodową, którą kontynuował do 2005. W 1993 na French Open debiutował w imprezie wielkoszlemowej, a rok później osiągnął pierwszy finał turniejowy rangi ATP World Tour w Umagu.
W 1995 wygrał turniej na kortach trawiastych w Rosmalen, w finale wygrywając z Andersem Järrydem. Kolejne turniejowe zwycięstwo odniósł w 1997, kiedy triumfował w Ostrawie po pokonaniu w finale Magnusa Normana. Był w tymże roku także w finałach w Nottingham (przegrał z Gregiem Rusedskim) i Stuttgarcie (przegrał z Àlexem Corretją).
Jeszcze lepsze wyniki uzyskiwane w 1998 dały zawodnikowi awans do czołowej dziesiątki rankingu (we wrześniu tegoż roku był klasyfikowany na 6. miejscu na świecie). Wygrał turnieje w Sydney i New Haven, był w finałach w Stuttgarcie i Wiedniu. Zaliczył także najlepszy sezon wielkoszlemowy – doszedł do półfinału Australian Open (pokonując m.in. w ćwierćfinale lidera rankingu światowego Pete’a Samprasa, a przegrywając z późniejszym zwycięzcą Petrem Kordą), a także ćwierćfinału US Open (gdzie wyeliminował Andre Agassiego i gdzie pokonał go Pete Sampras). Wystąpił w niepunktowanym Pucharze Wielkiego Szlema (doszedł do półfinału) oraz w turnieju ATP Finals (odpadł po trzech porażkach grupowych z Carlosem Moyą, Pete’em Samprasem i Jewgienijem Kafielnikowem).
Pozycję w światowej czołówce utrzymywał w kolejnych sezonach, w 1999 wygrywając turniej w Bazylei (pokonał kolejno Andre Agassiego, Nicolasa Kiefera i Tima Henmana), w 2000 eliminując na French Open obrońcę tytułu Andre Agassiego już w 1 rundzie. Wysoką pozycję rankingową utracił w 2001, kiedy przez trzy miesiące był nieobecny w turniejach ze względu na kontuzję. W 2003 wygrał swój szósty turniej w karierze w Kopenhadze (w finale z Olivierem Rochusem) oraz był w finale w Ćennaju (porażka z Paradornem Srichaphanem). W 2004 znalazł się poza pierwszą setką rankingu. W grze podwójnej nie odniósł turniejowego zwycięstwa, ale awansował do czterech finałów.
Karol Kučera w Pucharze Davisa reprezentował Słowację w latach 1994–2005. W 1997 miał znaczący wkład w awans tej drużyny do najwyższej klasy rozgrywek, tj. grupy światowej. Był również w jej składzie w 2005, kiedy Słowacja po raz pierwszy wystąpiła w finale rozgrywek, ale nie odgrywał już wówczas wiodącej roli (zdobył punkt w półfinale, kiedy mecz poddał Argentyńczyk Mariano Puerta, a w finale uległ Chorwatowi Ivanowi Ljubičiciowi), zaś trofeum przypadło Chorwatom. Łączny bilans jego występów w Pucharze Davisa wyniósł 33 zwycięstwa i 18 porażek.
W 2000 przyczynił się do pierwszego triumfu Słowacji w Drużynowym Pucharze Świata. Startował także w igrzyskach olimpijskich – w Atlancie w 1996 (przegrał w 2. rundzie z Andre Agassim), w Sydney w 2000 (w 2. rundzie poniósł porażkę z Rogerem Federerem) i w Atenach w 2004 (odpadając w 1. rundzie z Maratem Safinem). W Sydney doszedł ponadto do ćwierćfinału gry podwójnej wspólnie z Dominikiem Hrbatým. W Atlancie w deblu, grając z Jánem Krošlákiem, odpadł w 1. rundzie.
Praworęczny, z bekhendem oburęcznym, Karol Kučera znany był z gry z głębi kortu. Dysponował bogatym wachlarzem zagrań, skuteczny był zwłaszcza w odbiorze serwisu. W jego tenisie widać wpływ jego wieloletniego trenera Miloslava Mečířa, który grał w podobny sposób.
Działalność zawodowa i polityczna edytuj
W późniejszych latach zajął się działalnością trenerską, trenując m.in. drużynę narodową i drużynę Słowacji w Pucharze Davisa. Został głównym trenerem w centrum tenisowym NTC w Bratysławie (Národné tenisové centrum)[1]. W wyborach w 2020 z ramienia ugrupowania Zwyczajni Ludzie uzyskał mandat posła do Rady Narodowej[2].
Finały w turniejach ATP World Tour edytuj
| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (6–6) edytuj
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 28 sierpnia 1994 | Umag | Ceglana |  Alberto Berasategui
|
2:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 1. | 18 czerwca 1995 | Rosmalen | Trawiasta |  Anders Järryd
|
7:6(7), 7:6(4) |
| Finalista | 2. | 22 czerwca 1997 | Nottingham | Trawiasta |  Greg Rusedski
|
4:6, 5:7 |
| Finalista | 3. | 20 lipca 1997 | Stuttgart | Ceglana | Àlex Corretja
|
2:6, 5:7 |
| Zwycięzca | 2. | 20 października 1997 | Ostrawa | Dywanowa (hala) | Magnus Norman
|
6:2, krecz |
| Zwycięzca | 3. | 18 stycznia 1998 | Sydney | Twarda | Tim Henman
|
7:5, 6:4 |
| Finalista | 4. | 27 lipca 1998 | Stuttgart | Ceglana |  Gustavo Kuerten
|
6:4, 2:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 4. | 23 sierpnia 1998 | New Haven | Twarda |  Goran Ivanišević
|
6:4, 5:7, 6:2 |
| Finalista | 5. | 18 października 1998 | Wiedeń | Dywanowa (hala) |  Pete Sampras
|
3:6, 6:7(3), 1:6 |
| Zwycięzca | 5. | 10 października 1999 | Bazylea | Dywanowa (hala) | Tim Henman
|
6:4, 7:6(10), 4:6, 4:6, 7:6(2) |
| Finalista | 6. | 5 stycznia 2003 | Ćennaj | Twarda |  Paradorn Srichaphan
|
3:6, 1:6 |
| Zwycięzca | 6. | 2 marca 2003 | Kopenhaga | Twarda (hala) |  Olivier Rochus
|
7:6(4), 6:4 |
Gra podwójna (0–4) edytuj
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 28 sierpnia 1994 | Umag | Ceglana |  Paul Wekesa
|
 Diego Pérez Francisco Roig
|
2:6, 4:6 |
| Finalista | 2. | 20 października 1996 | Ostrawa | Dywanowa (hala) |  Ján Krošlák
|
 Sandon Stolle Cyril Suk
|
6:7, 3:6 |
| Finalista | 3. | 27 lipca 1997 | Umag | Ceglana | Dominik Hrbatý
|
 Dinu Pescariu Davide Sanguinetti
|
6:7, 4:6 |
| Finalista | 4. | 9 sierpnia 1998 | Amsterdam | Ceglana | Dominik Hrbatý
|
 Jacco Eltingh Paul Haarhuis
|
3:6, 2:6 |
Odznaczenia edytuj
- Order Ľudovíta Štúra II klasy – 2006[3]
Przypisy edytuj
- ↑ Karol Kučera. obycajniludia.sk. [dostęp 2020-03-03]. (słow.).
- ↑ Pozrite si, kto vás bude zastupovať v parlamente. pravda.sk, 1 marca 2020. [dostęp 2023-10-15]. (słow.).
- ↑ Rad Ľudovíta Štúra, II. trieda. prezident.sk. [dostęp 2020-03-03]. (słow.).
Bibliografia edytuj
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2014-11-06] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2014-11-06] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2014-11-06] (ang.).
- Karol Kučera. sports-reference.com. [dostęp 2020-03-03]. (ang.).