Kimberley Zimmermann
Kimberley Zimmermann (ur. 9 listopada 1995 w Brukseli) – belgijska tenisistka.
.jpg)
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
9 listopada 1995 |
| Wzrost |
172 cm |
| Gra |
praworęczna, oburęczny backhand |
| Zakończenie kariery |
aktywna |
| Trener |
Maxime Braeckman |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
0 WTA, 2 ITF |
| Najwyżej w rankingu |
215 (13 maja 2019) |
| Australian Open |
1Q (2019) |
| Wimbledon |
1Q (2019) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
3 WTA, 1 WTA 125, 18 ITF |
| Najwyżej w rankingu |
37 (6 marca 2023) |
| Australian Open |
2R (2023) |
| Roland Garros |
QF (2022) |
| Wimbledon |
2R (2023) |
| US Open |
1R (2022, 2023) |
Kariera tenisowa edytuj
Zimmermann rozpoczęła treningi tenisowe w wieku sześciu lat. W rozgrywkach zawodowych zadebiutowała w lipcu 2010 roku, dochodząc do 2. rundy do turnieju rangi ITF w Brukseli. Pierwszy sukces odniosła cztery lata później, wygrywając turniej ITF w Tarsus w grze podwójnej. Na pierwszy sukces w grze pojedynczej, musiała poczekać do 2016 roku, kiedy okazała się najlepsza w turnieju ITF w Wanfercee-Baulet. W sumie na swoim koncie ma wygrane dwa turnieje w singlu i osiemnaście w deblu rangi ITF.
W zawodach cyklu WTA Tour Belgijka wygrała trzy turnieje w grze podwójnej z pięciu rozegranych finałów. Triumfowała też w jednym turnieju deblowym w cyklu WTA 125.
Finały turniejów WTA edytuj
| Legenda | |
|---|---|
| Wielki Szlem | |
| Igrzyska olimpijskie | |
| WTA Tour Championships | |
| od 2021 |
|
| WTA 1000 (obowiązkowe) | |
| WTA 1000 (nieobowiązkowe) | |
| WTA 500 | |
| WTA 250 | |
| WTA 125 | |
Gra podwójna 5 (3–2) edytuj
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwyciężczyni | 1. | 25 lipca 2021 | Palermo | Ceglana |  Erin Routliffe
|
 Nateła Dzałamidze Kamilla Rachimowa
|
7:6(5), 4:6, 10–4 |
| Finalistka | 1. | 18 września 2021 | Luksemburg | Twarda (hala) | Erin Routliffe
|
 Greet Minnen Alison Van Uytvanck
|
3:6, 3:6 |
| Finalistka | 2. | 17 lipca 2022 | Budapeszt | Ceglana |  Katarzyna Piter
|
 Ekaterine Gorgodze Oksana Kalasznikowa
|
6:1, 4:6, 6–10 |
| Zwyciężczyni | 2. | 24 lipca 2022 | Palermo | Ceglana |  Anna Bondár
|
 Amina Anszba Panna Udvardy
|
6:3, 6:2 |
| Zwyciężczyni | 3. | 23 lipca 2023 | Palermo | Ceglana | Jana Sizikowa
|
 Angelica Moratelli Camilla Rosatello
|
6:2, 6:4 |
Finały turniejów WTA 125 edytuj
Gra podwójna 1 (1–0) edytuj
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwyciężczyni | 1. | 24 września 2022 | Budapeszt | Ceglana | Anna Bondár
|
 Jesika Malečková Renata Voráčová
|
6:3, 2:6, 10–5 |
Wygrane turnieje rangi ITF edytuj
| turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 75/80 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 50/60 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Gra pojedyncza edytuj
| Data | Turniej | Naw. | Przeciwniczka | Wynik | |
| 1. | 28/08/2016 | Wanfercée-Baulet
|
Ceglana | Hélène Scholsen
|
6:2, 6:2 |
| 2. | 27/05/2018 | Caserta
|
Ceglana | Stefania Rubini
|
1:6, 7:5, 6:1 |
Gra podwójna edytuj
Bibliografia edytuj
- Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2023-08-03] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2023-08-03] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2023-08-03] (ang.).