Kolej linowo-terenowa na Likawitos
Kolej linowo-terenowa na Likawitos (gr. Τελεφερίκ Λυκαβηττού, Teleferik Likawitu) – kolej linowo-terenowa w Atenach, łącząca ulice Aristipu i Plutarchu ze wzgórzem Likawitos i stojącą tam kaplicą św. Jerzego.
Kolej linowo-terenowa na Likawitos | |
Dane podstawowe | |
Długość |
0,21 km |
---|---|
Sieć trakcyjna |
elektryczna |
Stacja dolna |
Historia edytuj
Wzgórze Likawitos stanowi najwyższy punkt w centrum Aten (277 m n.p.m.). Ze względu na strome ściany nigdy nie stanowiło atrakcyjnego celu ludzkiej działalności. Po II wojnie światowej na szczycie zbudowano amfiteatr. Góra stanowi natomiast doskonały punkt widokowy na stolicę Grecji i przyciąga licznych turystów, w związku z czym jest udostępnione szlakami i ścieżkami pieszymi[1].
W celu skrócenia czasu wejścia w 1960 rozpoczęto budowę kolei linowo-terenowej uprzystępniającej wzgórze wszystkim chętnym, także osobom z różnymi ograniczeniami. 18 kwietnia 1965 zakończono budowę, a ruch zainaugurowano dnia następnego. W 2002 wymieniono wagony na nowe i odnowiono układy mechaniczne oraz elektryczne linii[2]. Kolej kursuje przez cały rok od rana do późnych godzin nocnych, choć zimą ruch kończy się wcześniej. Zgodnie z rozkładem jazdy jeździ co 30 minut, ale w godzinach szczytu częstotliwość może wzrastać do 10 minut. Długość linii wynosi 210 metrów, a cała podróż (w tym przejazd przez tunel) zajmuje około trzy minuty. Na linii kursują dwa wagony, każdy o pojemności 34 osób. W środku trasy znajduje się mijanka. Średnio w roku kolej przewozi około 300 000 pasażerów[1].
Panorama edytuj
Wjazd koleją do górnej stacji umożliwia obejrzenie dookolnej panoramy Aten z Akropolem, Świątynią Zeusa Olimpijskiego i portem w Pireusie włącznie[3].
Galeria edytuj
-
Stacja dolna z zewnątrz
-
Stacja górna
-
Widok na Akropol