Konstantin Łukaszew
Konstantin Łukaszew, Константин Игнатьевич Лукашев (ur. 7 stycznia 1906 w Gorodcu, Gubernia mohylewska, Imperium Rosyjskie – zm. 23 maja 1987 w ZSRR) – radziecki i białoruski geolog, geochemik, geograf, działacz gospodarczy, członek Akademii Nauk BSSR (1953-).
Data i miejsce urodzenia |
7 stycznia 1906 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Dyrektor Leningradzkiego Uniwersytetu Państwowego | |
Okres | |
Poprzednik |
Borys Berezin |
Następca |
Artemij Marczenko |
Prezes Amtorg w Nowym Jorku | |
Okres | |
Poprzednik | |
Następca |
Michaił Gusew |
Rektor Białoruskiego Uniwersytetu Państwowego w Mińsku | |
Okres | |
Poprzednik |
Iwan Czimburg |
Następca |
Anton Sewczenko |
Życiorys edytuj
Urodził się w rodzinie chłopskiej. Ukończył Leningradzki Uniwersytet Państwowy (Ленинградский государственный университет), specjalizując się w geografii gleb (1930, według innych źródeł, w 1931), jednocześnie angażując się do pracy na tejże uczelni w charakterze asystenta w katedrze drogowego gleboznawstwa. Uzyskał tytuł doktora nauk geologicznych i mineralogicznych (1937), profesora (1938); pełnił funkcję m.in. kierownika wydziału, dziekana wydziału geologiczno-glebo-geograficznego, i dyrektora (rektora) uczelni (1938-1939). Uczestniczył w pracach badawczych przed podjęciem budowy Magistrali Bajkalsko-Amurskiej (1932-1935).
Jego dotychczasowe umiejętności organizacyjne sprawiły, iż przeniesiono go do pracy w resorcie handlu zagranicznego, powierzając mu pełnienie obowiązków prezesa radzieckiej spółki handlowej Amtorg w Nowym Jorku (1939-1944), oraz wiceprzewodniczącego Radzieckiej Komisji Zamówień Rządowych w Stanach Zjednoczonych (Советская Правительственная Закупочная Комиссия) (1942-1944); przez około 2 miesiące p.o. jej przewodniczącego. Po powrocie do kraju objął stanowisko kierownika Katedry Handlu Międzynarodowego (1945-1947) i Katedry Geografii Ekonomicznej (1947-1952) Instytutu Handlu Zagranicznego MHZ ZSRR (Институт внешней торговли МВТ СССР) w Moskwie. Jednocześnie na Wydziale Geografii Moskiewskim Uniwersytecie Państwowym, kierował Katedrą Geografii Fizycznej Świata i Geoekologii (1949-1952). Przeniesiony został na Białoruś, gdzie był m.in. rektorem Białoruskiego Uniwersytetu Państwowego (1952-1957), wiceprezydentem Akademii Nauk BSSR (1956-1969), kierownikiem Pracowni Problemów Geochemicznych AN BSSR (Лаборатория геохимических проблем АН БССР) (1963-1979), oraz dyrektorem Instytutu Geochemii i Geofizyki AN BSSR (Институт геохимии и геофизики АН БССР) (1971-1977). Prowadził też prace nad nowymi złożami ropy naftowej na Białorusi.
Był członkiem KPZR (1927-), Komitetu Centralnego KPB, Rady Najwyższej BSSR, i Prezydium Rady Najwyższej BSSR; założycielem (1954) i prezydentem Białoruskiego Towarzystwa Geograficznego (Белорусское географическое общество) (1957-1960), jak i przewodniczącym Republikańskiego Zarządu Towarzystwa Znanie (Знание) (1956-1972); radnym Leningradu.