Królestwo Galicji

Królestwo Galicji (łac. Galliciense Regnum, galic. Reino de Galicia) – średniowieczne królestwo na Półwyspie Iberyjskim, powstałe w wyniku wydzielenia z królestwa Asturii w roku 910. Od 929 przyłączone do Leónu. Wydzielone na krótko w latach 982–984.

Królestwo Galicji

Galliciense Regnum
Reino de Galicia

910–929, 982–984, 1065–1126
Herb Flaga
Ustrój polityczny	monarchia
Stolica	Santiago de Compostela
Data powstania	910
Data likwidacji	1126
Język urzędowy	łacina
Religia dominująca	katolicyzm
Położenie na mapie świata Królestwo Galicji
42°52′57″N 8°32′28″W

Królestwo Galicji czasowo odzyskało formalną odrębność po podziale Leónu w 1065. Jednak po przegranej wojnie z królem Leónu Alfonsem VI utraciło ją. W 1097 od Galicji odłączono hrabstwo Portugalii. W 1111 królowa Kastylii i Leónu Urraka Kastylijska wydzieliła Królestwo Galicji swemu synowi Alfonsowi VII. Po objęciu przez niego rządów w Kastylii i Leónie w 1126, Galicja na stałe została włączona do Królestwa Leónu.

Do 1837 roku nazwa przetrwała w praktykowanej tytulaturze królów Hiszpanii, tytułem króla Galicji mają prawo posługiwać się również współcześni królowie.

Obecnie Galicja jest jedną z 17 wspólnot autonomicznych Hiszpanii.

Królowie Galicji

Herb Królestwa Galicji, XIII wiek

• Ordoño II (910–924), król Leónu od 914
• Fruela II (924–925), król Asturii od 910 i Leónu od 924
• Alfonso Froilaz (925–926)
• Sancho I Ordóñez (926–929)
• Alfons IV Mnich (929–931), król Leónu od 925
• Bermudo II (982–984), król Leónu od 984
• Garcia II (1065–1071)
• Sancho II Mocny (1071–1072), król Kastylii 1065–1072
• Alfons VII Imperator (1111–1126), król Kastylii i Leónu od 1126