Krystyna Lutyńska

polski socjolog

Krystyna Lutyńska z Leśniewskich (ur. 26 lipca 1931 w Warszawie, zm. 4 września 2016 w Łodzi) – doktor socjologii, docent w Polskiej Akademii Nauk.

Krystyna Lutyńska
Data i miejsce urodzenia

26 lipca 1931
Warszawa

Data i miejsce śmierci

4 września 2016
Łódź

Miejsce spoczynku

cmentarz Powązkowski, Warszawa

Zawód, zajęcie

socjolog

Narodowość

polska

Alma Mater

Uniwersytet Łódzki

Małżeństwo

Jan Lutyński

Grób rodziny Lutyńskich na cmentarzu Powązkowskim

Studiowała na Uniwersytecie Łódzkim na Wydziale Humanistycznym i na Wydziale Filozoficzno-Historycznym. W latach 1950–53 pracowała jako asystent w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Łódzkiego, a w latach 1956–2002 w Instytucie Filozofii i Socjologii Polskiej Akademii Nauk (kierownik Zakładu Metodologii Badań Socjologicznych w Łodzi).

W 1965 r. uzyskała stopień doktora na podstawie pracy doktorskiej pt. Pozycja społeczna pracowników administracyjno-biurowych w Polsce Ludowej, której promotorem był prof. Jan Szczepański; praca uhonorowana w 1971 nagrodą Polskiego Towarzystwa Socjologicznego za najlepszą pracę doktorską. W 2014 r. odbyła się uroczystość odnowienia doktoratu w półwiecze jego nadania[1].

Była członkiem Rady Naukowej IFiS PAN, członkiem Komisji Socjologicznej Prezydium PAN w Łodzi, członkiem Rady Naukowej CBOS oraz redakcji „Przeglądu Socjologicznego”.

Należała do Polskiego Towarzystwa Socjologicznego: była przewodniczącą Zarządu Oddziału Łódzkiego PTS, członkiem Zarządu Głównego, założycielką Sekcji Metodologii Badań Socjologicznych PTS, wchodziła w skład jury (a także jego przewodniczącą) Nagrody im. Stanisława Ossowskiego dla wyróżniającej się pracy socjologicznej autorów młodego pokolenia. Zainicjowała ustanowienie w roku 1999 nagrody im. Jana Lutyńskiego przyznawanej w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Łódzkiego za najlepszą pracę magisterską, wchodziła w skład Komisji Konkursowej.

Najważniejsze publikacje edytuj

  • Pozycja urzędników w Polsce Ludowej. Wrocław: Ossolineum, 1965;
  • Wywiad kwestionariuszowy. Warszawa: IFiS PAN, 1984;
  • Surveye w Polsce. Spojrzenie socjologiczno-antropologiczne. Warszawa: IFiS PAN, 1993 (za książkę otrzymała Nagrodę im. Stefana Nowaka, przyznawaną przez Radę Naukową Instytutu Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego).
  • Metodologia badań socjologicznych. Bibliografia, cz. 1 i 2. Warszawa: IFiS PAN, 2000–2002.
  • liczne artykuły metodologiczne

W latach 80. XX w. wchodziła w skład Komisji Rewizyjnej zdelegalizowanej Solidarności Ziemi Łódzkiej.

Była żoną prof. Jana Lutyńskiego – socjologa i politologa; była redaktorem i wydawcą prac męża. Lutyńscy mieli córkę – Hannę (ur. 1957).

Pochowana na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera Pod Murem V, rząd 1, miejsce 34-35)[2].

Przypisy edytuj

  1. Odnowione doktoraty | Kronika UŁ [online], kronika.uni.lodz.pl [dostęp 2017-11-18] [zarchiwizowane z adresu 2017-07-23].
  2. Cmentarz Stare Powązki: ADAM ROBERT ŁUKASIEWICZ, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-12-19].

Bibliografia edytuj

  • A.Kubiak, I.Przybyłowska, W.A.Rostocki; Krystyna Lutyńska – wspomnienie. "Przegląd Socjologiczny" 2016 tom 65 nr 3, s. 209-212.
  • Wykaz publikacji w katalogu Biblioteki Narodowej w warszawie [1]
  • Miastograf; cyfrowe archiwum łodzian [2]
  • nekrolog [3]
  • strona Polskiego Towarzystwa Socjologicznego – [4]
  • "Kronika. Pismo Uniwersytetu Łódzkiego" - [5]