Krzywa balistyczna
Ten artykuł od 2018-03 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Krzywa balistyczna – krzywa, po której poruszałby się wystrzelony punkt materialny bez napędu, uwzględniając działający na niego opór powietrza.
W praktyce krzywa balistyczna wyznacza tor lotu środka masy pocisku od punktu wylotu z lufy do punktu upadku. Kształt tego toru, tak jak w przypadku punktu materialnego, zależy od kąta nachylenia i prędkości początkowej pocisku oraz od wysokości, z której został on wystrzelony.
Krzywa balistyczna odpowiada w przybliżeniu paraboli, w rzeczywistości jest jednak asymetryczna[1].
Oznaczenia edytuj
We wzorach w tym artykule będą używane następujące zmienne:
- – przyspieszenie grawitacyjne – zazwyczaj określane jako 9,81 m/s² przy powierzchni Ziemi,
- – kąt pod jakim wystrzelony został pocisk,
- – prędkość z jaką pocisk został wystrzelony,
- – początkowa wysokość pocisku,
- – dystans (po powierzchni Ziemi) przebyty przez pocisk.
Stan na końcu drogi przebytej przez pocisk edytuj
Pomijając opór powietrza, krzywiznę Ziemi i inne siły poza siłą grawitacji. Ciało porusza się po paraboli.
Przebyta droga edytuj
Całkowity poziomy dystans przebyty:
Gdy obiekt zostanie wystrzelony z powierzchni Ziemi (wysokość początkowa jest równa zero), przebyta droga jest równa:
W specyficznym przypadku dystans jest podawany jako:
gdy kąt wynosi 45° i początkowa wysokość wynosi 0.
Czas lotu edytuj
Czas lotu to czas jaki zajmuje pociskowi zakończenie jego trajektorii:
Jak wyżej, ten wzór można uprościć do postaci:
gdy wynosi 45° i wynosi 0.
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ krzywa balistyczna, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2022-06-20] .