Lambert Mieszkowic
Lambert Mieszkowic (ur. między 980 a 986, zm. po 992, być może 1030) – syn Mieszka I, księcia Polski z dynastii Piastów, i jego ostatniej żony Ody.
| książę | |
| Dynastia | |
|---|---|
| Data urodzenia | |
| Data śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka | |
Imię Lamberta, syna Mieszka I, znane jest wyłącznie z dokumentu Dagome iudex sporządzonego około 991. Według powszechnie przyjętego poglądu, został tam wymieniony wraz z rodzicami i swoim bratem Mieszkiem. Natomiast Thietmar z Merseburga w swojej kronice pomija jego imię i wymieniając synów Mieszka i Ody pozostawia puste miejsce[1].
Po śmierci ojca w 992 został wraz z matką i bratem Mieszkiem wygnany z Polski przez swojego przyrodniego brata Bolesława I Chrobrego. Jego dalsze losy nie są znane.
K. Jasiński[2] uznał za błędne teorie identyfikujące go z Lambertem, biskupem krakowskim zmarłym w 1030. Z wnioskiem tym nie zgodził się Gerard Labuda[3].
Nie można wykluczyć, że to właśnie Lambert był ojcem Dytryka lub Dytryka i Siemomysła (jako ewentualny ojciec wchodzi w rachubę w równym stopniu Świętopełk Mieszkowic lub Mieszko Mieszkowic)[4].
Genealogia edytuj
| Siemomysł ur. IX/X w. zm. ok. 950–960 |
NN ur. ? zm. ? |
Dytryk ur. ? zm. 985 |
NN ur. ? zm. ? | ||||||||||
| Mieszko I ur. w okr. 922–945 zm. 25 V 992 |
Oda ur. w okr. 955–960 zm. 1023 |
||||||||||||
| NN ur. ? zm. ? OO |
Lambert Mieszkowic (ur. w okr. 981–986 zm. po 25 V 992 (1030?)) |
||||||||
| Dytryk? ur. po 992 zm. po 1032 |
|||||||||
lub według poglądów: E. Rymara, B. Śliwińskiego i J. Dobosza
| Siemomysł ur. IX/X w. zm. ok. 950–960 |
NN ur. ? zm. ? |
Dytryk ur. ? zm. 985 |
NN ur. ? zm. ? | ||||||||||
| Mieszko I ur. w okr. 922–945 zm. 25 V 992 |
Oda ur. w okr. 955–960 zm. 1023 |
||||||||||||
| NN ur. ? zm. ? OO ? |
Lambert Mieszkowic (ur. w okr. 981–986 zm. po 25 V 992 (1030?)) |
||||||||
| Siemomysł pomorski? ur. 1000/1020 zm. po 29 VI 1046 |
Dytryk? ur. po 992 zm. po 1032 |
||||||||
Przypisy edytuj
- ↑ Haec genuit viro suimet tres filios, Miseconem, Suentepulcum et......., „Oda urodziła swemu mężowi trzech synów: Mieszka, Świętopełka i .......” Kronika Thietmara, IV, 57.
- ↑ K. Jasiński, Rodowód pierwszych Piastów, s. 105.
- ↑ G. Labuda: Mieszko II, Wydanie II, Poznań 2008, s. 171–172.
- ↑ E. Rymar, Rodowód książąt pomorskich, s. 72–73,79.
Bibliografia edytuj
- Kronika Thietmara, wyd. Jedlicki M. J., Poznań 1953 s. 224.
- Kürbis B., Dagome iudex – studium krytyczne, [w:] Tymieniecki K. (red.), Początki państwa polskiego. Księga tysiąclecia, T. 1, Poznań 1962, s. 396 (tam tekst dokumentu).
Opracowania edytuj
- Balzer O., Genealogia Piastów, Kraków 1895.
- Jasiński K., Rodowód pierwszych Piastów, Wrocław – Warszawa 1992.
- Labuda G., Mieszko I, Wrocław 2002, s. 154, 178, 188, 193, 195, 199, 268.
- Rymar E., Rodowód książąt pomorskich, Szczeciń 2005, ISBN 83-87879-50-9.
- Widajewicz J., Początki Polski, Wrocław 1948.