Leszek Pacholski (ur. 1944)

polski inżynier

Leszek Maciej Pacholski (ur. 28 czerwca 1944 w Korzennej) – polski naukowiec, profesor nauk technicznych, wykładowca akademicki związany z Politechniką Poznańską. Specjalista w zakresie ergonomii przemysłowej.

Leszek Pacholski
Data i miejsce urodzenia

28 czerwca 1944
Korzenna

Zawód, zajęcie

inżynier, wykładowca akademicki

Tytuł naukowy

profesor nauk technicznych

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski

Życiorys edytuj

Absolwent I Liceum Ogólnokształcącego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu (1962). W 1968 ukończył studia na Wydziale Budowy Maszyn Politechniki Poznańskiej. W 1973 uzyskał stopień naukowy doktora, habilitował się cztery lata później. W 1986 otrzymał tytuł profesora nauk technicznych. Zawodowo związany z macierzystą uczelnią, od 1991 na stanowisku profesora zwyczajnego. W latach 1980–2001 i ponownie od 2008 do 2010 kierował Instytutem Inżynierii Zarządzania na tej uczelni. Od 2001 do 2008 był dziekanem Wydziału Informatyki i Zarządzania, a w 2010 objął stanowisko dziekana Wydziału Inżynierii Zarządzania. Był także współzałożycielem i (w drugiej połowie lat 90.) rektorem Wyższej Szkoły Komunikacji i Zarządzania w Poznaniu.

W pracy naukowej zajmuje się zagadnieniami budowy i eksploatacji maszyn oraz organizacji i zarządzania ze szczególnym uwzględnieniem kwestii ergonomii przemysłowej oraz inżynierii produkcji. Przez dwadzieścia lat był wiceprzewodniczącym Komitetu Ergonomii Polskiej Akademii Nauk, przez dwie kadencje kierował Polskim Towarzystwem Ergonomicznym (1986–1992, w latach 1992–1998 wiceprezes, otrzymał też członkostwo honorowe). Od połowy lat 80. był powoływany w skład zarządu międzynarodowego stowarzyszenia branżowego International Ergonomics Association. Jest uznawany za współtwórcę makroergonomii. Wszedł w skład rad redakcyjnych czasopism naukowych, tj. "International Journal of Human Factors in Manufacturing", "Ergonomia" oraz "Archiwum Technologii Maszyn i Automatyzacji". Był również prezesem rady nadzorczej Stoczni Szczecińskiej i następnie powstałego na jej bazie holdingu (1993–2002) oraz wiceprezesem zarządu tego przedsiębiorstwa (2002–2003). Stał również na czele Rady Ochrony Pracy (1989–1998). Brał udział w organizacji programów rozwoju przedsiębiorczości podejmowanych we współpracy z Wielkopolską Izbą Przemysłowo-Handlową oraz Agencją Rozwoju Regionalnego.

Został pierwszym przedstawicielem kraju Europy Środkowowschodniej wyróżnionym nagrodą światową International Ergonomics Association Fellow Award. Odznaczony m.in. Krzyżem Oficerskim (1997)[1] i Krzyżem Komandorskim (2012)[2][3] Orderu Odrodzenia Polski.

Wybrane publikacje edytuj

  • Ergonomia: praca zbiorowa (współautor), Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej, Poznań 1986
  • Makroergonomia (współautor), Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej, Poznań 2011
  • Procesowe, strukturalne i kooperacyjne aspekty innowacyjności organizacyjnej przedsiębiorstw (współautor), Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej, Poznań 2011
  • Systemy ekspertowe i sztuczna inteligencja, Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej, Poznań 2012
  • Zagadnienia komparacji i syntezy niejednorodnych ocen ergonomicznych środowiska fizycznego (współautor), Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej, Poznań 1986

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj