Magnus Sterner

Carl Magnus Sterner (ur. 1 października 1979 w Leksand) – szwedzki snowboardzista, wicemistrz świata.

Magnus Sterner

Data i miejsce urodzenia	1 października 1979 Leksand
Klub	Leksands Snowboardklubb
Wzrost	175 cm
Debiut w PŚ	16.01 1998, Innichen (21. miejsce - halfpipe)
Pierwsze punkty w PŚ	16.01 1998, Innichen (21. miejsce - halfpipe)
Pierwsze podium w PŚ	14.03 1999, Olang (2. miejsce - snowcross)
Dorobek medalowy
Reprezentacja Szwecja Mistrzostwa świata srebro Berchtesgaden 1999 Snowcross Puchar Świata (Halfpipe) Mała Kryształowa Kula 2000/2001 2. miejsce 1999/2000 2. miejsce 2002/2003 Puchar Świata (Snowcross) 2. miejsce 1998/1999 Zakończenie kariery: 2006 r.

Kariera

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawił się w 1997 roku, startując na mistrzostwach świata juniorów w Corno alle Scale, gdzie zajął 12. miejsce w halfpipe'ie. Jeszcze dwukrotnie startował na imprezach tego cyklu, najlepszy wynik osiągając podczas mistrzostw świata juniorów w Chamrousse w 1998 roku, gdzie w tej samej konkurencji był ósmy.

W Pucharze Świata zadebiutował 16 stycznia 1998 roku w Innichen, zajmując 21. miejsce w halfpipe’ie. Tym samym już w swoim debiucie wywalczył pierwsze pucharowe punkty. Na podium zawodów pucharowych po raz pierwszy stanął 14 marca 1999 roku w Olang, kończąc rywalizację w snowcrossie na drugiej pozycji. W zawodach tych rozdzielił swego rodaka, Pontusa Ståhlkloo i Kanadyjczyka Bena Wainwrighta. Łącznie osiem 16 stawał na podium zawodów PŚ, odnosząc przy tym cztery zwycięstwa: 18 marca 2000 roku w Livigno, 10 grudnia 2000 roku w Whistler, 7 grudnia 2002 roku w Tandådalen i 1 marca 2003 roku w Sapporo triumfował w halfpipe’ie. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 1998/1999, kiedy to zajął szóste miejsce w klasyfikacji generalnej i drugie w klasyfikacji snowcrossu. Ponadto sezonie 2000/2001 zdobył Małą Kryształową Kulę w klasyfikacji halfpipe’a, a w sezonach 1999/2000 i 2002/2003 był w niej drugi.

Jego największym sukcesem jest srebrny medal w snowcrossie wywalczony na mistrzostwach świata w Berchtesgaden w 1999 roku. Uplasował się tam między kolejnym Szwedem, Henrikiem Janssonem i Zeke'iem Steggallem z Australii. Był też między innymi siódmy w halfpipe’ie podczas mistrzostw świata w Madonna di Campiglio w 2001 roku. Brał też udział w igrzyskach olimpijskich w Salt Lake City, gdzie zajął 11. miejsce w halfpipe’ie.

W 2006 r. zakończył karierę.

Jego brat, Fredrik, także był snowboardzistą.

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Zwycięzca
11.	11 lutego	2002	Salt Lake City	Halfpipe	Ross Powers

Mistrzostwa świata

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Zwycięzca
20.	16 stycznia	1999	Berchtesgaden	Halfpipe	Ricky Bower
2.	17 stycznia	1999	Berchtesgaden	Snowboardcross	Henrik Jansson
7.	27 stycznia	2001	Madonna di Campiglio	Halfpipe	Kim Christiansen
25.	17 stycznia	2003	Kreischberg	Halfpipe	Markus Keller
24.	22 stycznia	2005	Whistler	Halfpipe	Antti Autti

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

• sezon 1997/1998: 127.
• sezon 1998/1999: 6.
• sezon 1999/2000: 14.
• sezon 2000/2001: 13.
• sezon 2001/2002: –
• sezon 2002/2003: –
• sezon 2003/2004: –
• sezon 2004/2005: –
• sezon 2005/2006: 86.

Miejsca na podium

1. Olang – 14 marca 1999 (snowcross) – 2. miejsce
2. Berchtesgaden – 15 stycznia 2000 (halfpipe) – 3. miejsce
3. Grächen – 22 stycznia 2000 (halfpipe) – 2. miejsce
4. Park City – 4 marca 2000 (halfpipe) – 3. miejsce
5. San Candido – 11 marca 2000 (halfpipe) – 2. miejsce
6. Livigno – 18 marca 2000 (halfpipe) – 1. miejsce
7. Whistler – 10 grudnia 2000 (halfpipe) – 1. miejsce
8. Kronplatz – 18 stycznia 2001 (halfpipe) – 3. miejsce
9. Sapporo – 16 lutego 2001 (snowcross) – 2. miejsce
10. Asahikawa – 25 lutego 2001 (halfpipe) – 2. miejsce
11. Ruka – 16 marca 2001 (halfpipe) – 2. miejsce
12. Whistler – 7 grudnia 2001 (halfpipe) – 2. miejsce
13. Laax – 1 grudnia 2002 (halfpipe) – 3. miejsce
14. Tandådalen – 7 grudnia 2002 (halfpipe) – 1. miejsce
15. Stoneham – 21 grudnia 2002 (halfpipe) – 2. miejsce
16. Sapporo – 1 marca 2003 (halfpipe) – 1. miejsce

Linki zewnętrzne

• Profil na stronie FIS (ang.)
• Profil na Sports-Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-19)]. (ang.)