Marian Szeja
Marian Henryk Szeja (ur. 20 sierpnia 1941 w Siemianowicach Śląskich, zm. 25 lutego 2015 w Wałbrzychu[1]) – polski piłkarz, występujący na pozycji bramkarza.
Pełne imię i nazwisko |
Marian Henryk Szeja | ||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||
Data i miejsce śmierci | |||||||||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Odznaczenia | |||||||||||||||||||||||||
Absolwent Zasadniczej Szkoły Zawodowej. Zawodnik Unii Kędzierzyn, Górnika Thorez[2] i Zagłębia Wałbrzych oraz francuskich zespołów: FC Metz (1973/74 4-0) i AJ Auxerre. W reprezentacji Polski wystąpił 15 razy.
Piłkarz edytuj
Zadebiutował w wieku 14 lat w Unii Kędzierzyn, od początku na pozycji bramkarza; w 1963 r. trafił do III-ligowego Thoreza i wraz z tym klubem awansował do II ligi rok później. Powołany został do reprezentacji młodzieżowej na mecz z Turcją, który Polska wygrała (2:0) w Łodzi. Jako senior kadry Polski zadebiutował w Szczecinie 24 października 1965 w meczu z Finlandią (7:0).
Później grał przeciw Anglii − 5 stycznia 1966 w Liverpoolu (1:1) i w rewanżu w Chorzowie (przegrana Polski 0:1); po obu tych meczach uzyskał (pomimo utraty bramek) dobre oceny i gratulacje, także od przeciwników. W tournée reprezentacji Polski po Ameryce Południowej Brazylia wygrała na stadionie Maracanã (2:1), ale miejscowa prasa wybiła w nagłówkach fakt, że słynnemu napastnikowi Pelému nie udało się strzelić bramki Marianowi Szei.
Jego klub, przemianowany na Zagłębie Wałbrzych, awansował w 1968 do I ligi, a w sezonie 1970-1971 zajął w niej III miejsce i wystąpił w Pucharze UEFA[3]
W roku 1974 uzyskał zgodę na kontrakt zagraniczny i wyjechał do Metzu, a potem do II-ligowego klubu Auxerre, z którym w 1979 dotarł do finału Pucharu Francji[4], a w 1980 awansował do francuskiej I ligi.
Kariera reprezentacyjna edytuj
W reprezentacji, w eliminacjach do Igrzysk Olimpijskich 1972, został doskonale oceniony po wygranym przez Polskę meczu eliminacyjnym z Hiszpanią (w Gijón; 2:0), podobnie jak po rozegranym w tym samym sezonie meczu eliminacyjnym do Mistrzostw Europy z RFN (0:0).
Pojechał na IO w Monachium 1972 jako bramkarz rezerwowy, jednak w ani jednym meczu, ani przez jedną minutę nie wszedł na boisko. Z tego powodu nie otrzymał medalu olimpijskiego i przez długi czas w kronikach i statystykach sportowych nie był uznawany za olimpijczyka. Dopiero po latach znalazł się na oficjalnych listach medalistów olimpijskich.
Trener edytuj
Po zakończeniu kariery wrócił do Wałbrzycha, gdzie pracował zarobkowo jako taksówkarz, wyjeżdżając jednak przez kilka lat na dwu- lub trzymiesięczne kontrakty do Auxerre, gdzie szkolił bramkarzy.
Rodzina edytuj
Marian Szeja w 1961 r. zawarł związek małżeński, jego dwaj synowie (Bernard i Dariusz) również grali w wałbrzyskim Zagłębiu.
Sukcesy edytuj
- Reprezentacyjne
- Złoty medal na IO w Monachium: 1972
- Klubowe z AJ Auxerre
- Finał Pucharu Francji: 1978/79
- Mistrzostwo Ligue 2: 1979/80
Odznaczenia edytuj
- Złoty Krzyż Zasługi (1972)[5]
- Złota Odznaka PZPN (1972)[6]
Przypisy edytuj
- ↑ (ben): zmarl-marian-szeja. walbrzych24.com. [dostęp 2015-02-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (12 lipca 2015)].
- ↑ Pod taką nazwą, nadaną na cześć francuskiego komunisty Maurice Thoreza, funkcjonował klub sportowy, w 1968 przemianowany na Zagłębie Wałbrzych
- ↑ Wyeliminowali czechosłowacki klub Union Teplice, a w kolejnych meczach przeciw rumuńskiemu UT Arad stracili bramkę dwie minuty przed końcem meczu rewanżowego na wyjeździe; Szeja zebrał także i tym razem doskonałe recenzje.
- ↑ II-ligowy Auxerre przegrał po dogrywce z I-ligowym Nantes, w którym grało siedmiu reprezentantów Francji; po meczu Szeja odebrał gratulacje od oglądającego mecz prezydenta Giscarda d’Estaing
- ↑ Odznaczenia dla olimpijczyków. „Nowiny”. Nr 264, s. 2, 23 września 1972.
- ↑ Sport. 10 września – Dniem Polskiego Piłkarza. „Nowiny”. Nr 263, s. 2, 21 września 1972.
Bibliografia edytuj
- Andrzej Basiński, Numer (boczny) 572, „Dziennik Dolnośląski” nr 64(131), 5 kwietnia 1991
- Podczas AJ Auxerre, grał w filmie Coup de tête, w roli bramkarza drużyny Trincamp.
Linki zewnętrzne edytuj
- Marian Szeja w bazie 90minut.pl