Maszynka do golenia
Maszynka do golenia (ang. safety razor „bezpieczna brzytwa”) – narzędzie pozwalające na usuwanie w bezpieczny sposób owłosienia ciała.
Pierwsze maszynki do golenia zbudowane były z metalu, składały się z rączki oraz pojemnika, do którego należało włożyć żyletkę. Żyletka układała się w taki sposób, aby umożliwić jak najbezpieczniejsze golenie z minimalnym ryzykiem skaleczenia.
Patent edytuj
King Camp Gillette w 1904 roku opatentował maszynkę do golenia z wymiennym ostrzem dwustronnym. Już w XIX w. były produkowane maszynki do golenia, jednak ostrza były montowane tylko po jednej stronie a ich montaż w maszynce był utrudniony (ponieważ wymagały pocięcia żyletki na kawałki), dlatego wynalazek Gilletta zdobył taką popularność i to jemu mylnie przypisuje się wynalezienie maszynki do golenia[1].
Jednorazowa maszynka edytuj
Współcześnie używane są jednorazowe maszynki do golenia wykonane z tworzywa sztucznego. Określenie „jednorazowa maszynka”, jest określeniem dość teoretycznym, ponieważ jedna maszynka może być użyta co najmniej kilkukrotnie. W dalszym ciągu dominują maszynki trzyostrzowe, jednak można spotkać też golarki z czterema, pięcioma, a nawet sześcioma ostrzami[2]. Są one zazwyczaj gorszej jakości niż w modelach z wymiennymi nożykami. Niektóre wyposażone są w ruchomą część, na której znajdują się ostrza (tzn. ruchoma główka), oraz w pasek nawilżający co dodatkowo zmniejsza ryzyko skaleczenia czy podrażnienia skóry.
Maszynka dla kobiet edytuj
Maszynka do golenia dla kobiet nieznacznie różni się od maszynek do golenia używanych przez mężczyzn. Główną różnicą jest wygląd i kolor. Ponieważ kobieca maszynka służy do golenia nóg, pach oraz owłosienia łonowego jej konstrukcja jest taka, aby ułatwić golenie tych rejonów ciała.
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Żyletka – ostry uśmiech historii, czyli o olśnieniu K.C.Gilette’a, [w:] Sergiusz Prokurat, Niezwykłe początki znanych firm, Warszawa: PWN, 2015, s. 38–58, ISBN 978-83-01-18186-4.
- ↑ Marcin Całbecki, Powtórna rebelia ojca. O ciągu dalszym „Traktatu o manekinach” Brunona Schulza, „Schulz/Forum” (12), 2018, DOI: 10.26881/sf.2018.12.04, ISSN 2300-5823 [dostęp 2020-08-24].