Mistrzostwa Świata w Lekkoatletyce 2009 – bieg na 400 m przez płotki mężczyzn

Bieg na 400 m przez płotki mężczyzn – jedna z konkurencji rozegranych podczas 12. Mistrzostw Świata w Lekkoatletyce na Stadionie Olimpijskim w Berlinie.

Mistrzostwa Świata w Lekkoatletyce 2009
Złoty medal Złoty medal

Stany Zjednoczone Kerron Clement

Srebrny medal Srebrny medal

Portoryko Javier Culson

Brązowy medal Brązowy medal

Stany Zjednoczone Bershawn Jackson

Mistrz świata Kerron Clement

Wymagane przez IAAF minimum kwalifikacyjne A do udziału w mistrzostwach wynosiło 49,25, natomiast minimum B 49,80 sekund[1]. W tej konkurencji nie startował żaden reprezentant Polski[2].

Terminarz edytuj

Data Godzina Runda
15 sierpnia 20:20 Eliminacje
16 sierpnia 20:15 Półfinały
18 sierpnia 20:50 Finał

Rezultaty edytuj

Poz. – pozycja | CR – rekord mistrzostw | NR – rekord kraju | PB – rekord życiowy | DNS – nie wystartowała
SB – najlepszy wynik w sezonie | AR – rekord kontynentu | DSQ – dyskwalifikacja

Eliminacje edytuj

Do zawodów przystąpiło 32 zawodników z 24 krajów. Biegacze zostali podzieleni na cztery grupy. Aby dostać się do półfinału, w którym startowało 16 zawodników, należało zająć w swym biegu eliminacyjnym jedno z pierwszych trzech miejsc (Q). Dodatkowo do kolejnej rundy mogło awansować czterech biegaczy legitymujących się najlepszymi rezultatami wśród przegranych (q).

Poz. Bieg Zawodnik Reprezentacja Czas Uwagi
1 3 Kerron Clement   Stany Zjednoczone 48,39 Q
2 3 Danny McFarlane   Jamajka 48,65 Q
3 3 Jehue Gordon   Trynidad i Tobago 48,66 Q, NR
4 4 David Greene   Wielka Brytania 48,76 Q
5 3 Félix Sánchez   Dominikana 48,76 q, SB
6 1 Isa Phillips   Jamajka 48,99 Q
7 1 Periklis Iakovakis   Grecja 49,12 Q, SB
8 2 Javier Culson   Portoryko 49,27 Q
9 3 Omar Cisneros   Kuba 49,27 q
10 2 Bershawn Jackson   Stany Zjednoczone 49,34 Q
11 1 Johnny Dutch   Stany Zjednoczone 49,38 Q
12 2 Kazuaki Yoshida   Japonia 49,45 Q, PB
13 4 L. J. van Zyl   Południowa Afryka 49,48 Q
14 1 Andrés Silva   Urugwaj 49,51 q, NR
15 2 Tristan Thomas   Australia 49,53 q
16 1 Kenji Narisako   Japonia 49,60
17 4 Brendan Cole   Australia 49,63 Q
18 4 Angelo Taylor   Stany Zjednoczone 49,64
19 3 Michaël Bultheel   Belgia 49,67 PB
20 4 Fadil Bellaabouss   Francja 49,73
21 4 Aleksandr Dieriewiagin   Rosja 49,83
22 2 Rhys Williams   Wielka Brytania 49,88
23 1 Stanisław Melnykow   Ukraina 50,41
24 1 Mahau Sugimachi   Brazylia 51,05
25 1 Jussi Heikkilä   Finlandia 51,42
26 2 Ibrahima Maïga   Mali 51,70
27 3 Jonathan Williams   Belize 52,41
2 Josef Robertson   Jamajka DQ
2 Héni Kechi   Francja DQ
3 Joseph G. Abraham   Indie DQ
4 Kurt Couto   Mozambik DQ
4 Ali Obaid Shirook   Zjednoczone Emiraty Arabskie DNF

Półfinał edytuj

Rozegrano dwa biegi półfinałowe. Awans do finału gwarantowało zajęcie pierwszych trzech pierwszych miejsc w swojej rundzie. Skład finału został uzupełniony o dwóch zawodników, którzy legitymowali się najlepszymi czasami wśród przegranych.

Poz. Bieg Zawodnik Reprezentacja Czas Uwagi
1 1 Kerron Clement   Stany Zjednoczone 48,00 Q, SB
2 2 Bershawn Jackson   Stany Zjednoczone 48,23 Q
3 2 David Greene   Wielka Brytania 48,27 Q, PB
4 1 Félix Sánchez   Dominikana 48,34 Q, SB
5 1 Javier Culson   Portoryko 48,43 Q
6 1 Danny McFarlane   Jamajka 48,49 q
7 2 Periklis Iakovakis   Grecja 48,73 Q, SB
8 1 Jehue Gordon   Trynidad i Tobago 48,77 q
9 1 L. J. van Zyl   Południowa Afryka 48,80
10 2 Isa Phillips   Jamajka 48,93
11 2 Omar Cisneros   Kuba 49,21
12 2 Johnny Dutch   Stany Zjednoczone 49,28
13 1 Andrés Silva   Urugwaj 49,34 NR
14 2 Tristan Thomas   Australia 49,76
15 1 Brendan Cole   Australia 49,92
16 2 Kazuaki Yoshida   Japonia 50,34

Finał edytuj

 
Bieg finałowy
Poz. Zawodnik Reprezentacja Czas Uwagi
1   Kerron Clement   Stany Zjednoczone 47,91 WL
2   Javier Culson   Portoryko 48,09 NR
3   Bershawn Jackson   Stany Zjednoczone 48,23
4 Jehue Gordon   Trynidad i Tobago 48,26 NR
5 Periklis Iakovakis   Grecja 48,42 SB
6 Danny McFarlane   Jamajka 48,65
7 David Greene   Wielka Brytania 48,68
8 Félix Sánchez   Dominikana 50,11

Przypisy edytuj

Linki zewnętrzne edytuj