Mistrzostwa Świata w Piłce Ręcznej Mężczyzn 2021 (eliminacje)

Kwalifikacje do Mistrzostw Świata w Piłce Ręcznej Mężczyzn 2021 – rozgrywki mające na celu wyłonienie trzydziestu dwóch męskich reprezentacji narodowych w piłce ręcznej, które wystąpią w finałach tego turnieju.

Informacje ogólne edytuj

W październiku 2018 roku Rada IHF podjęła decyzję o rozszerzeniu mistrzostw z 24 do 32 zespołów[1]. Turniej finałowy organizowanych przez IHF mistrzostw świata odbędzie się w Egipcie w styczniu 2021 roku i wezmą w nim udział trzydzieści dwie drużyny. Automatycznie do mistrzostw zakwalifikowała się Dania jako mistrz świata z 2019 oraz reprezentacja Egiptu jako gospodarz zawodów. O pozostałych trzydzieści miejsc odbywały się kontynentalne kwalifikacje. Wolne miejsca zostały podzielone według następującego klucza geograficznego: po cztery obowiązkowe miejsca przydzielono czterem kontynentom – Europie, Azji, Afryce i Ameryce (trzy Południowej i jedno Północnej), zaś jedno – wcześniej przypadające Oceanii – mogła otrzymać drużyna z Oceanii zajmując przynajmniej piątą lokatę w mistrzostwach Azji, w przeciwnym przypadku było ono przyznawane jako dzika karta. Kolejne dwanaście przypadło kontynentom, z których pochodziły zespoły z czołowej dwunastki poprzednich mistrzostw, a także IHF zastrzegła sobie przyznawanie dzikiej karty[2][3]. Z uwagi na fakt zajęcia odległych lokat przez zespoły z Oceanii w azjatyckich kwalifikacjach, do puli IHF dołączyła druga dzika karta[4].

Z powodu licznych przypadków SARS-CoV-2 wykrytych w drużynach Czech i USA tuż przed rozpoczęciem turnieju zostały one zastąpione odpowiednio przez Macedonię Północną i Szwajcarię[5][6].

Zakwalifikowane zespoły edytuj

Kraj Strefa kwalifikacyjna Mistrzostwa 2019
  Egipt Gospodarz 8. miejsce
  Dania Mistrz świata 2019 1. miejsce
  Tunezja Mistrzostwa Afryki 2020 – 2. miejsce 12. miejsce
  Algieria Mistrzostwa Afryki 2020 – 3. miejsce
  Angola Mistrzostwa Afryki 2020 – 4. miejsce 23. miejsce
  Republika Zielonego Przylądka Mistrzostwa Afryki 2020 – 5. miejsce
  Maroko Mistrzostwa Afryki 2020 – 6. miejsce
  Demokratyczna Republika Konga Mistrzostwa Afryki 2020 – 7. miejsce
  Katar Mistrzostwa Azji 2020 – 1. miejsce 13. miejsce
  Korea Południowa Mistrzostwa Azji 2020 – 2. miejsce
  Japonia Mistrzostwa Azji 2020 – 3. miejsce 24. miejsce
  Bahrajn Mistrzostwa Azji 2020 – 4. miejsce 20. miejsce
  Argentyna Mistrzostwa Ameryki Południowej i Centralnej 2020 – 1. miejsce 17. miejsce
  Brazylia Mistrzostwa Ameryki Południowej i Centralnej 2020 – 2. miejsce 9. miejsce
  Urugwaj Mistrzostwa Ameryki Południowej i Centralnej 2020 – 3. miejsce
  Chile Nominacja COSCABAL 16. miejsce
  Stany Zjednoczone[6] Nominacja NACHC
  Hiszpania Mistrzostwa Europy 2020 – 1. miejsce 7. miejsce
  Chorwacja Mistrzostwa Europy 2020 – 2. miejsce 6. miejsce
  Norwegia Mistrzostwa Europy 2020 – 3. miejsce 2. miejsce
  Słowenia zespoły z ME 2020 – decyzją EHF
  Niemcy 4. miejsce
  Portugalia
  Szwecja 5. miejsce
  Austria
  Węgry 10. miejsce
  Białoruś
  Islandia 11. miejsce
  Czechy[5]
  Francja 3. miejsce
  Polska „dzika karta” IHF
  Rosja 14. miejsce
  Macedonia Północna[5] zastępstwa za nieobecne zespoły 15. miejsce
  Szwajcaria[6]

Eliminacje edytuj

Strefa Związek Miejsca Turniej  
Europa EHF 4 + 9 Mistrzostwa Europy 2020
Europejski turniej eliminacyjny
Afryka CAHB 4 + 2 Mistrzostwa Afryki 2020
Azja AHF 4 + 0 Mistrzostwa Azji 2020
Ameryka Południowa COSCABAL 3 + 1 Mistrzostwa Ameryki Południowej 2020
Ameryka Północna NACHC 1 + 0 Mistrzostwa Ameryki Północnej 2020
Oceania/„dzika karta” 1 Mistrzostwa Azji 2020
„dzika karta” IHF 1

Europa edytuj

Europejski turniej eliminacyjny – faza grupowa edytuj

Losowanie grup zostało zaplanowane na 23 lipca 2019 roku w Wiedniu, a przed nim piętnaście drużyn podzielonych zostało na trzy koszyki[7].

Koszyk 1
  Izrael
  Włochy
  Litwa
  Turcja
Koszyk 2
  Belgia
  Estonia
  Wyspy Owcze
  Finlandia
  Grecja
  Kosowo
  Rumunia
  Słowacja
Koszyk 3
  Cypr
  Gruzja
  Luksemburg

W wyniku transmitowanego w Internecie losowania wyłoniono trzy cztero- i jedną trzyzespołową grupę. Prawo gry w kolejnej fazie kwalifikacji uzyskali jedynie zwycięzcy grup. Możliwe było za zgodą wszystkich zespołów z danej grupy przeprowadzenie eliminacji w formie turnieju rozegranego w jednej hali, choć podstawową formą była rywalizacja systemem ligowym w poniższych sześciu terminach[8]:

  • Rundy 1 i 2: 23-27 października 2019
  • Rundy 3 i 4: 1-5 stycznia 2020
  • Rundy 5 i 6: 8-12 stycznia 2020.
Grupa 1 Grupa 2 Grupa 3 Grupa 4
  Litwa   Izrael   Włochy   Turcja
  Słowacja   Grecja   Rumunia   Belgia
  Wyspy Owcze   Finlandia   Kosowo   Estonia
  Luksemburg   Cypr   Gruzja

Tylko jedna z grup rozegrała eliminacje w formie systemu ligowego, pozostałe trzy zorganizowały je w formie jednego turnieju, a prawa do ich organizacji otrzymały Litwa, Włochy i Turcja, choć ostatecznie grupa 1 zagrała w Luksemburgu[9][10][11]. W swoich grupach zwyciężyły Turcja, Izrael, Litwa i Rumunia[12][13][14][15][16].

Grupa 1 edytuj

Poz. Drużyna Mecze Bramki Pkt
M W R P + +/−
1.   Litwa 3 3 0 0 93 71 +22 6
2.   Słowacja 3 2 0 1 73 67 +6 4
3.   Wyspy Owcze 3 1 0 2 75 85 −10 2
4.   Luksemburg 3 0 0 3 60 78 −18 0
10 stycznia 2020
17:00

Litwa  

36:25

  Wyspy Owcze

Centre National Sportif et Culturel, Luksemburg
Sędziowie:   Vešović, Mitrović
Widzów: 100
(18:12)
raport
10 stycznia 2020
19:30

Słowacja  

22:16

  Luksemburg

Centre National Sportif et Culturel, Luksemburg
Sędziowie:   Nabokau, Kulik
Widzów: 651
(11:9)
raport
11 stycznia 2020
15:00

Wyspy Owcze  

26:27

  Słowacja

Centre National Sportif et Culturel, Luksemburg
Sędziowie:   Nabokau, Kulik
Widzów: 65
(13:14)
raport
11 stycznia 2020
17:30

Luksemburg  

22:32

  Litwa

Centre National Sportif et Culturel, Luksemburg
Sędziowie:   Vešović, Mitrović
Widzów: 700
(10:15)
raport
12 stycznia 2020
15:00

Litwa  

25:24

  Słowacja

Centre National Sportif et Culturel, Luksemburg
Sędziowie:   Vešović, Mitrović
Widzów: 130
(11:12)
raport
12 stycznia 2020
17:30

Wyspy Owcze  

24:22

  Luksemburg

Centre National Sportif et Culturel, Luksemburg
Sędziowie:   Nabokau, Kulik
Widzów: 1 100
(11:10)
raport

Grupa 2 edytuj

Poz. Drużyna Mecze Bramki Pkt
M W R P + +/−
1.   Izrael 6 4 1 1 169 150 +19 9
2.   Grecja 6 4 0 2 173 137 +36 8
3.   Finlandia 6 3 1 2 165 157 +8 7
4.   Cypr 6 0 0 6 112 175 −63 0
23 października 2019
17:30

Cypr  

18:31

  Grecja

Eleftheria Indoor Hall, Nikozja
Sędziowie:   Harabagiu, Stănescu
Widzów: 300
(8:18)
raport
23 października 2019
18:00

Izrael  

33:32

  Finlandia

Drive in Arena, Tel Awiw-Jafa
Sędziowie:   Bíró, Kiss
Widzów: 1 000
(21:16)
raport
27 października 2019
15:00

Finlandia  

30:20

  Cypr

Cocks Areena, Riihimäki
Sędziowie:   Novikov, Rozhkov
Widzów: 600
(13:15)
raport
27 października 2019
16:00

Grecja  

26:25

  Izrael

Municipal Sports Center Lefkovrisi, Kozani
Sędziowie:   Jović, Arnautović
Widzów: 800
(12:11)
raport
8 stycznia 2020
17:00

Grecja  

30:16

  Cypr

Municipal Sports Center Lefkovrisi, Kozani
Sędziowie:   Rauchs, Linster
Widzów: 500
(15:8)
raport
8 stycznia 2020
18:30

Finlandia  

26:26

  Izrael

Cocks Areena, Riihimäki
Sędziowie:   Baumgart, Wild
Widzów: 600
(12:7)
raport
11 stycznia 2020
19:30

Izrael  

24:22

  Grecja

Drive in Arena, Tel Awiw-Jafa
Sędziowie:   Kaludjerović, Vujacić
Widzów: 1 800
(11:9)
raport
12 stycznia 2020
17:00

Cypr  

14:23

  Finlandia

Eleftheria Indoor Hall, Nikozja
Sędziowie:   Chrzan, Janas
Widzów: 200
(6:9)
raport

Grupa 3 edytuj

Poz. Drużyna Mecze Bramki Pkt
M W R P + +/−
1.   Rumunia 3 3 0 0 90 69 +21 6
2.   Kosowo 3 1 1 1 77 79 −2 3
3.   Gruzja 3 1 0 2 73 84 −11 2
4.   Włochy 3 0 1 2 75 83 −8 1
10 stycznia 2020
18:00

Rumunia  

29:24

  Gruzja

PalaTedeschi, Benewent
Sędziowie:   Argyridis, Mouttas
Widzów: 300
(16:13)
raport
10 stycznia 2020
20:00

Włochy  

26:26

  Kosowo

PalaTedeschi, Benewent
Sędziowie:   Geraets, Geraets
Widzów: 600
(11:11)
raport
11 stycznia 2020
18:00

Kosowo  

21:32

  Rumunia

PalaTedeschi, Benewent
Sędziowie:   Geraets, Geraets
Widzów: 300
(7:15)
raport
11 stycznia 2020
20:00

Gruzja  

28:25

  Włochy

PalaTedeschi, Benewent
Sędziowie:   Argyridis, Mouttas
Widzów: 700
(13:11)
raport
12 stycznia 2020
16:00

Kosowo  

30:21

  Gruzja

PalaTedeschi, Benewent
Sędziowie:   Geraets, Geraets
Widzów: 500
(18:13)
raport
12 stycznia 2020
18:00

Włochy  

24:29

  Rumunia

PalaTedeschi, Benewent
Sędziowie:   Argyridis, Mouttas
Widzów: 1 200
(12:13)
raport

Grupa 4 edytuj

Poz. Drużyna Mecze Bramki Pkt
M W R P + +/−
1.   Turcja 2 2 0 0 66 53 +13 4
2.   Belgia 2 1 0 1 49 53 −4 2
3.   Estonia 2 0 0 2 49 58 −9 0
25 października 2019
17:00

Estonia  

29:33

  Turcja

Porsuk Spor Salonu, Eskişehir
Sędziowie:   Mandák, Rudinský
Widzów: 1 500
(14:18)
raport
26 października 2019
17:00

Belgia  

25:20

  Estonia

Porsuk Spor Salonu, Eskişehir
Sędziowie:   Mandák, Rudinský
Widzów: 900
(11:9)
raport
27 października 2019
17:00

Turcja  

33:24

  Belgia

Porsuk Spor Salonu, Eskişehir
Sędziowie:   Mandák, Rudinský
Widzów: 2 400
(17:11)
raport


Mistrzostwa Europy w Piłce Ręcznej Mężczyzn 2020 edytuj

Kwalifikację na mistrzostwa świata uzyskają maksimum trzy najlepsze – prócz mającej zapewniony awans Danii – drużyny Mistrzostw Europy 2020, które odbędą się w dniach 9–26 stycznia 2020 roku[3][17]. Po turnieju nastąpiło potwierdzenie struktury dalszej części europejskich eliminacji[18][19]. Awans uzyskali medaliści europejskiego czempionatu – Hiszpania, Chorwacja i Norwegia[20].

Europejski turniej eliminacyjny – pierwsza faza play-off edytuj

W pierwszej fazie play-off zaplanowanej na połowę kwietnia 2020 roku uczestniczyć mieli zwycięzcy grup z fazy grupowej oraz zespoły, które nie uzyskały awansu z mistrzostw kontynentu i jednocześnie nie były uczestnikami światowych turniejów kwalifikacyjnych do IO 2020, a zwycięzcy dwumeczów awansują do drugiej fazy play-off[3]. W gronie tych ośmiu zespołów połowę stanowiły reprezentacje, które na ME 2020 zajęły cztery ostatnie pozycje[17]. Losowanie czterech par tej rundy odbyło się 30 stycznia 2020 roku w Wiedniu, a dwumecze zaplanowano na połowę kwietnia tegoż roku[21][22].

Koszyk 1
  Łotwa
  Bośnia i Hercegowina
  Rosja
  Polska
Koszyk 2
  Izrael
  Litwa
  Rumunia
  Turcja
Drużyna 1 Wynik dwumeczu Drużyna 2 Pierwszy mecz Drugi mecz
Turcja   M1   Rosja odwołane odwołane
Rumunia   M2   Bośnia i Hercegowina odwołane odwołane
Polska   M3   Litwa odwołane odwołane
Izrael   M4   Łotwa odwołane odwołane

Europejski turniej eliminacyjny – druga faza play-off edytuj

W drugiej fazie play-off zaplanowanej na pierwszą połowę czerwca 2020 roku mieli wziąć udział zwycięzcy dwumeczów z poprzedniej fazy oraz zespoły (nie licząc Duńczyków), które w ME 2020 zajęły pozycje 4–20, łącznie dwadzieścia reprezentacji rywalizujących w dwumeczach o dziesięć miejsc w turnieju finałowym MŚ 2021[3][17]. Losowanie grup zaplanowano na 9 marca 2020 roku w Wiedniu[23][24] i w jego wyniku wyłoniono dziesięć par[25][26].

Koszyk 1
  Słowenia
  Niemcy
  Portugalia
  Szwecja
  Austria
  Węgry
  Białoruś
  Islandia
  Czechy
  Francja
Koszyk 2
  Macedonia Północna
  Szwajcaria
  Holandia
  Czarnogóra
  Ukraina
  Serbia
M1
M2
M3
M4
Drużyna 1 Wynik dwumeczu Drużyna 2 Pierwszy mecz Drugi mecz
Szwajcaria     Islandia odwołane odwołane
M4   Portugalia odwołane odwołane
Czechy     Czarnogóra odwołane odwołane
Szwecja   M1 odwołane odwołane
Słowenia     Serbia odwołane odwołane
M2   Węgry odwołane odwołane
Macedonia Północna     Francja odwołane odwołane
Ukraina     Niemcy odwołane odwołane
M3   Białoruś odwołane odwołane
Austria     Holandia odwołane odwołane

Europejski turniej eliminacyjny – odwołanie edytuj

Pod koniec marca 2020 roku EHF przedstawiła plan wznowienia rozgrywek wstrzymanych przez rozwój pandemii COVID-19 – mecze pierwszej fazy play-off zostały przełożone na połowę czerwca, zaś drugiej na początek lipca[27]. Jednakże miesiąc później zostały one definitywnie odwołane, a awans na MŚ 2021 przyznano najlepszej dziesiątce ME 2020, która do tej pory nie uzyskała awansu. Były to drużyny z miejsc 4–12 i 14, odpowiednio: Słowenia, Niemcy, Portugalia, Szwecja, Austria, Węgry, Białoruś, Islandia, Czechy i Francja[28][29].

Afryka edytuj

Turniejem kwalifikacyjnym w Afryce były mistrzostwa tego kontynentu, które odbyły się w dniach 16–26 stycznia 2020 roku w trzech tunezyjskich miastach. Szesnaście uczestniczących zespołów rywalizowało początkowo systemem kołowym w ramach czterech czterozespołowych grup. Czołowe dwójki z każdej z grup utworzyły następnie dwie czterozespołowe grupy, które ponownie walczyły systemem kołowym o dwa czołowe miejsca premiowane awansem do półfinałów, pozostałe zaś rozgrywały mecze o miejsca 5–8[30][31]. Czołowa szóstka zawodów – nie licząc Egiptu – uzyskała awans na MŚ 2021[32][33].

W fazie wstępnej w swoich grupach zwyciężały Egipt, Tunezja, Algieria oraz Angola, dwie pierwsze odniosły także po dwa zwycięstwa w fazie zasadniczej[33][34]. Spotkały się następnie w finale, gdzie wyraźnie lepszy okazał się Egipt[35][36], brąz zaś zdobyła Algieria po zwycięstwie nad Angolą[37]. Pozostałe miejsca dające awans na MŚ 2021 zajęły Republika Zielonego Przylądka, Maroko i Demokratyczna Republika Konga[35].

Azja edytuj

Turniejem kwalifikacyjnym w Azji były mistrzostwa tego kontynentu, które odbyły się w dniach 16–27 stycznia 2020 roku w Kuwejcie, a awans otrzymać miała czołowa czwórka, ewentualnie też piąta reprezentacja, gdyby w tej piątce znalazł się zespół z Oceanii[38]. Trzynaście uczestniczących reprezentacji rywalizowało w pierwszej fazie w ramach czterech grup (trzech trzy- i jednej czterozespołowej) systemem kołowym. Czołowa dwójka z każdej z grup utworzyła następnie dwie czterozespołowe grupy, które ponownie walczyły systemem kołowym o dwa czołowe miejsca premiowane awansem do półfinałów[39][38].

Faworyzowane zespoły łatwo awansowały do fazy zasadniczej[40]. Reprezentacja Bahrajnu – triumfatorzy rozegranego trzy miesiące wcześniej turnieju kwalifikacyjnego do IO 2020 – niespodziewanie uległa Japończykom zarówno w niej, jak i w meczu o trzecie miejsce. Dominację na kontynencie potwierdził zaś Katar, w drodze do mistrzowskiego tytułu nie przegrywając meczu, zaś sam pojedynek finałowy wygrywając z Koreą Południową dwunastoma bramkami[41]. Czwórka półfinalistów uzyskała awans do MŚ 2021[42].

Ameryka Południowa i Środkowa edytuj

Ameryce Południowej i Środkowej w MŚ 2021 przysługiwały cztery miejsca, a regionalna federacja postanowiła przyznać je w dwóch turniejach. Główny turniej kwalifikacyjny – będący mistrzostwami tej strefy – odbył się w dniach 21–25 stycznia 2020 roku w Brazylii. Sześć uczestniczących zespołów rywalizowało systemem kołowym podczas pięciu meczowych dni w trzech halach w położonym w stanie Parana mieście Maringá[43][44][45]. Z kompletem zwycięstw w zawodach triumfowała Argentyna, wraz z Brazylią i Urugwajem kwalifikując się jednocześnie do Mistrzostw Świata 2021[46][47].

Czwarte miejsce premiowane awansem do światowego czempionatu miało przypaść zwycięzcy turnieju ostatniej szansy. Zaplanowany on został pierwotnie do rozegrania w maksymalnie sześciozespołowej obsadzie rywalizującej systemem kołowym w Salwadorze w czerwcu, następnie przesunięty na październik 2020 roku[48][49]. W tymże miesiącu został jednak przeniesiony do Urugwaju na początek listopada z udziałem czterech drużyn[50][51], z uwagi na pandemię COVID-19 wycofała się Kolumbia[52], następnie Paragwaj, zatem pod koniec października COSCABAL zdecydował o odwołaniu turnieju[53][54]. Nominował następnie na wakujące miejsce reprezentację Chile, która zajęła czwarte miejsce w mistrzostwach kontynentu, do czego przychyliła się Rada IHF[55].

Ameryka Północna i Karaiby edytuj

Turniej kwalifikacyjny – będący jednocześnie mistrzostwami Ameryki Północnej i Karaibów – został pierwotnie zaplanowany, standardowo dla tych zawodów, w pierwszej połowie 2020 roku. Ze względu na pandemię COVID-19 został on następnie przesunięty na późniejszy termin[49], a ostatecznie odwołany[56]. NACHC zwrócił się następnie do IHF z wnioskiem o wyznaczenie reprezentanta regionu, a nominację otrzymała reprezentacja Stanów Zjednoczonych – z uwagi na najwyższy ranking spośród chętnych krajów, możliwości komercyjne oraz chęć zwiększenia poziomu jej gry przed zbliżającymi się LIO 2028[57].

Dzika karta edytuj

Z uwagi na fakt, iż zespół z Oceanii nie zajął w mistrzostwach Azji miejsca w pierwszej piątce, IHF mogła przyznać dwie dzikie karty, a otrzymały je Polska i Rosja[58].

Przypisy edytuj

  1. IHF Council decides to increase number of teams at World Championships. ihf.info. [dostęp 2019-08-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-22)]. (ang.).
  2. Distribution of places for expanded World Championship. ihf.info. [dostęp 2019-08-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-11)]. (ang.).
  3. a b c d Explained: Pathway to Men’s World Championship 2021 and Men’s EHF EURO 2022 Qualifiers. eurohandball.com. [dostęp 2019-08-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-22)]. (ang.).
  4. EGYPT 2021 QUALIFICATION UPDATE. ihf.info. [dostęp 2020-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-31)]. (ang.).
  5. a b c North Macedonia to replace Czech Republic at 27th IHF Men’s World Championship. ihf.info. [dostęp 2024-05-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-13)]. (ang.).
  6. a b c Switzerland replace USA at 27th IHF Men’s World Championship. ihf.info. [dostęp 2024-05-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-13)]. (ang.).
  7. Double draw on the cards for World Championship and EHF EURO Qualification. eurohandball.com. [dostęp 2019-08-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-25)]. (ang.).
  8. 15 nations discover EHF EURO and World Championship Qualification fate. eurohandball.com. [dostęp 2019-08-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-25)]. (ang.).
  9. Lithuania, Italy and Turkey secure World Championship Qualification hosting rights. eurohandball.com. [dostęp 2020-01-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-02)]. (ang.).
  10. Long road to Egypt 2021 begins with Mediterranean derby. eurohandball.com. [dostęp 2020-01-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-10-23)]. (ang.).
  11. FIFTEEN EUROPEAN TEAMS SET FOR FIRST 2021 MEN’S WORLD CHAMPIONSHIP QUALIFICATION PHASE. ihf.info. [dostęp 2020-01-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-10-28)]. (ang.).
  12. Turkey proceed to next stage of 2021 World Championship qualification. eurohandball.com. [dostęp 2020-01-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-10-28)]. (ang.).
  13. TURKEY THROUGH TO NEXT EGYPT 2021 EUROPEAN QUALIFICATION PHASE. ihf.info. [dostęp 2020-01-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-10-30)]. (ang.).
  14. Israel remain on the road to Egypt. eurohandball.com. [dostęp 2020-01-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-13)]. (ang.).
  15. Lithuania and Romania secure last tickets. eurohandball.com. [dostęp 2020-01-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-13)]. (ang.).
  16. ISRAEL, LITHUANIA AND ROMANIA REACH EUROPE’S EGYPT 2021 PHASE TWO QUALIFIERS. ihf.info. [dostęp 2020-01-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-15)]. (ang.).
  17. a b c World championship qualification procedure confirmed. eurohandball.com. [dostęp 2020-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-25)]. (ang.).
  18. The road to Egypt continues in April. eurohandball.com. [dostęp 2020-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-22)]. (ang.).
  19. Men’s World Championship Qualification 2021. eurohandball.com. [dostęp 2020-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-25)]. (ang.).
  20. SPAIN TAKE SECOND STRAIGHT EUROPEAN TITLE. ihf.info. [dostęp 2021-01-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-30)]. (ang.).
  21. Eight teams to learn opponents for first play-off phase in race to Egypt. eurohandball.com. [dostęp 2020-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-31)]. (ang.).
  22. Eight teams to duel for place in next play-off phase on road to Egypt. eurohandball.com. [dostęp 2020-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-31)]. (ang.).
  23. Men’s World Championship 2021 qualification play-off draw set for 9 March in Vienna. eurohandball.com. [dostęp 2020-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-28)]. (ang.).
  24. Men's World Championship 2021 hopefuls to discover play-off opponents on Monday. eurohandball.com. [dostęp 2020-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-09)]. (ang.).
  25. EURO semi-finalists Slovenia in regional derby on path to Egypt. eurohandball.com. [dostęp 2020-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-10)]. (ang.).
  26. EUROPEAN SIDES LEARN OPPONENTS FOR EGYPT 2021 PLAY-OFFS. ihf.info. [dostęp 2020-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-10)]. (ang.).
  27. EHF presents feasibility study for potential re-start of European handball. eurohandball.com. [dostęp 2024-05-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-11)]. (ang.).
  28. Information on the future of the European handball season 2019/20. eurohandball.com. [dostęp 2024-05-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-14)]. (ang.).
  29. EHF Competitions Commission (Meeting no. 14 of the period 2016 – 2021). handball.no. [dostęp 2024-05-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-05-14)]. (ang.).
  30. TUNISIA READY TO WELCOME THE 16 BEST MEN’S NATIONS. ihf.info. [dostęp 2020-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-13)]. (ang.).
  31. Calendrier. can2020.tn. [dostęp 2020-02-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-13)]. (fr.).
  32. 2020 CAHB MEN’S AFRICAN CHAMPIONSHIP DRAW COMPLETE. ihf.info. [dostęp 2019-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-10-29)]. (ang.).
  33. a b LAST FOUR IN AFRICA KNOWN AS TOKYO 2020 AND EGYPT 2021 RACES HEAT UP. ihf.info. [dostęp 2020-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-31)]. (ang.).
  34. Récap du premier tour de la CAN 2020. can2020.tn. [dostęp 2020-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-10)]. (fr.).
  35. a b EGYPT ARE KINGS OF AFRICA AGAIN AND HEADING TO TOKYO 2020. ihf.info. [dostęp 2020-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-28)]. (ang.).
  36. L’Egypte champion d’Afrique 2020. can2020.tn. [dostęp 2020-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-27)]. (fr.).
  37. L’Algérie, 3e sur le podium Africain. can2020.tn. [dostęp 2020-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-27)]. (fr.).
  38. a b ASIA’S BEST 13 MEN’S TEAM READY FOR BATTLE IN KUWAIT. ihf.info. [dostęp 2020-02-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-30)]. (ang.).
  39. Match Schedule. asianhandball.org. [dostęp 2020-02-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-12-30)]. (ang.).
  40. BAHRAIN, QATAR, SAUDI ARABIA AND KUWAIT STRONG AT MEN’S ASIAN CHAMPIONSHIP HALFWAY STAGE. ihf.info. [dostęp 2020-02-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-30)]. (ang.).
  41. QATAR DOMINATE FINAL TO RETAIN ASIAN CHAMPIONSHIP. ihf.info. [dostęp 2020-02-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-30)]. (ang.).
  42. FINAL STANDINGS. AHF @ facebook.com. [dostęp 2020-02-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-28)]. (ang.).
  43. SIX NATIONS TO CONTEST FIRST SOUTH AND CENTRAL AMERICAN MEN’S CHAMPIONSHIP. ihf.info. [dostęp 2020-01-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-28)]. (ang.).
  44. 2020 MEN'S SOUTH AND CENTRAL AMERICAN CHAMPIONSHIP. ihf.info. [dostęp 2020-01-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-28)]. (ang.).
  45. HANDBALL SUR CENTRO AMERICANO MASCULINO – MARINGÁ (BRA). handballsca.tv. [dostęp 2020-01-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-28)]. (hiszp.).
  46. ARGENTINA BEAT BRAZIL FOR SOUTH AND CENTRAL AMERICAN TITLE. ihf.info. [dostęp 2020-01-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-28)]. (ang.).
  47. ARGENTINA AND BRAZIL IN CONTROL IN SOUTH AND CENTRAL AMERICAN CHAMPIONSHIP. ihf.info. [dostęp 2020-01-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-27)]. (ang.).
  48. 2020 SCAHC Men's Senior Last Chance Tournament. ihf.info. [dostęp 2024-05-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-07-06)]. (ang.).
  49. a b Qualification deadline for 2021 Men’s World Championship extended. ihf.info. [dostęp 2024-05-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-18)]. (ang.).
  50. South and Central America qualification tournament for Egypt 2021 to go ahead in November. ihf.info. [dostęp 2024-05-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-26)]. (ang.).
  51. Last Chance to Egypt 2021 / Definition 4th Place Egypt 2021. handballsca.com. [dostęp 2024-05-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-20)]. (ang.).
  52. LAST CHANCE: COLOMBIA IN QUARANTINE. handballsca.com. [dostęp 2024-05-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-20)]. (ang.).
  53. Update: South and Central America qualification tournament for Egypt 2021. ihf.info. [dostęp 2024-05-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-11-18)]. (ang.).
  54. ¡¡¡SUSPENDED!!!. handballsca.com. [dostęp 2024-05-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-20)]. (ang.).
  55. Chile nominated for Egypt 2021. ihf.info. [dostęp 2024-05-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-11-12)]. (ang.).
  56. NACHC communication regarding Egypt 2021 qualification. norcahandball.com. [dostęp 2024-05-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-06-30)]. (ang.).
  57. United States of America nominated for Egypt 2021. ihf.info. [dostęp 2024-05-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-11-02)]. (ang.).
  58. Egypt 2021 Wild Cards awarded to Poland and Russia. ihf.info. [dostęp 2024-05-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-07-10)]. (ang.).