Wikipedia

Mistrzostwa Czterech Kontynentów w Łyżwiarstwie Figurowym 2013

Mistrzostwa czterech kontynentów w łyżwiarstwie figurowym 2013 – 15. edycja zawodów rangi mistrzowskiej dla łyżwiarzy figurowych z Azji, Afryki, Ameryki oraz Australii i Oceanii. Mistrzostwa odbywały się od 6 do 11 lutego 2013 w Osace.

Mistrzostwa czterech kontynentów w łyżwiarstwie figurowym
2013
2012 2014
Ilustracja
Mistrzowie czterech kontynentów 2013 podczas pokazów mistrzów, od lewej Davis, White, Asada, Radford, Duhamel, Reynolds
Data

6–11 lutego 2013

Gospodarz

Japońska Federacja Łyżwiarska

Miejscowość

Osaka

Hala

Municipal Central Gymnasium

Organizator

ISU

Liczba konkurencji

4

Liczba zawodników

85

Liczba reprezentacji

13

Zwycięzcy
Soliści

Kanada Kevin Reynolds

Solistki

Japonia Mao Asada

Pary sportowe

Kanada Meagan Duhamel
Kanada Eric Radford

Pary taneczne

Stany Zjednoczone Meryl Davis
Stany Zjednoczone Charlie White

Multimedia w Wikimedia Commons

Wśród solistów zwyciężył Kanadyjczyk Kevin Reynolds, zaś wśród par sportowych tytuł wywalczyli jego rodacy Meagan Duhamel i Eric Radford. W rywalizacji solistek triumfowała Japonka Mao Asada, natomiast w konkurencji par tanecznych złoto zdobyli reprezentanci Stanów Zjednoczonych Meryl Davis i Charlie White.

Kwalifikacje edytuj

W zawodach mogli wziąć udział reprezentanci czterech kontynentów: Azji, Afryki, Ameryki oraz Australii i Oceanii, którzy przed dniem 1 lipca 2012 roku ukończyli 15 rok życia. W odróżnieniu od innych zawodów rangi mistrzowskiej w łyżwiarstwie figurowym, każdy kraj może wystawić 3 reprezentantów w każdej konkurencji, niezależnie od wyników osiągniętych przed rokiem.

Warunkiem uczestnictwa zawodników wytypowanych przez krajową federację jest uzyskanie minimalnej oceny technicznej (TES) na międzynarodowych zawodach ISU w sezonie bieżącym lub poprzednim. Punkty za oba programy mogą być zdobyte na różnych zawodach. ISU akceptuje wyniki, jeśli zostały uzyskane na międzynarodowych konkursach uznawanych przez ISU na co najmniej 21 dni przed pierwszym oficjalnym dniem treningowym mistrzostw.

Minimalna ocena techniczna (TES)
Konkurencja SP / SD FS / FD
Soliści 25 45
Solistki 20 36
Pary sportowe 20 36
Pary taneczne 18 28

Kalendarium edytuj

  • 8 lutego – taniec krótki, program krótki par sportowych i solistów,
  • 9 lutego – program krótki solistek i program dowolny solistów,
  • 10 lutego – program dowolny par sportowych i solistek, taniec dowolny,
  • 11 lutego – pokazy mistrzów.

Klasyfikacja medalowa edytuj

L.p. Reprezentacja Złoto Srebro Brąz Razem
1   Kanada 2 2 0 4
2   Japonia 1 2 1 4
3   Stany Zjednoczone 1 0 2 3
4   Chiny 0 0 1 1

Wyniki edytuj

Soliści edytuj

 
Medaliści w konkurencji solistów, od lewej Hanyū (JPN), Reynolds (CAN), Yan (CHN)
Poz. Zawodnik Reprezentacja Nota łączna[1] SP[2] FS[3]
1 Kevin Reynolds   Kanada 250,55 6 78,34 1 172,21
2 Yuzuru Hanyū   Japonia 246,38 1 87,65 3 158,73
3 Yan Han   Chiny 235,22 2 85,08 5 150,14
4 Max Aaron   Stany Zjednoczone 234,65 10 72,46 2 162,19
5 Richard Dornbush   Stany Zjednoczone 234,04 3 83,01 4 151,03
6 Song Nan   Chiny 228,46 5 81,16 6 147,30
7 Daisuke Takahashi   Japonia 222,77 4 82,62 8 140,15
8 Takahito Mura   Japonia 218,08 8 78,03 9 140,05
9 Ross Miner   Stany Zjednoczone 214,36 9 74,01 7 140,35
10 Andrei Rogozine   Kanada 201,99 11 70,58 11 131,41
11 Misza Ge   Uzbekistan 201,71 12 70,26 10 131,45
12 Dienis Ten   Kazachstan 197,26 7 78,05 17 119,21
13 Wang Yi   Chiny 195,01 13 68,24 13 126,77
14 Christopher Caluza   Filipiny 186,79 16 58,53 12 128,26
15 Abzał Rakymgalijew   Kazachstan 185,81 15 60,83 14 124,98
16 Michael Christian Martinez   Filipiny 178,08 14 64,02 18 113,46
17 Lee June-hyoung   Korea Południowa 176,39 18 55,63 16 120,76
18 Elladj Baldé   Kanada 176,33 20 51,91 15 124,42
19 Kim Jin-seo   Korea Południowa 171,01 17 58,04 19 112,97
20 Kim Min-seok   Korea Południowa 137,63 21 51,43 20 86,20
21 Brendan Kerry   Australia 134,26 19 53,37 21 80,89
22 Jordan Ju   Chińskie Tajpej 121,11 22 42,78 22 78,33
23 David Kranjec   Australia 115,82 23 40,51 23 75,31

Solistki edytuj

 
Medalistki w konkurencji solistek, od lewej Suzuki (JPN), Asada (JPN), Murakami (JPN)
 
Mistrzyni Mao Asada (JPN) – program krótki
Poz. Zawodniczka Reprezentacja Nota łączna[4] SP[5] FS[6]
1 Mao Asada   Japonia 205,45 1 74,49 1 130,96
2 Akiko Suzuki   Japonia 190,08 2 65,65 2 124,43
3 Kanako Murakami   Japonia 181,03 3 64,04 3 116,99
4 Christina Gao   Stany Zjednoczone 176,28 4 62,34 5 113,94
5 Zijun Li   Chiny 170,42 10 54,51 4 115,91
6 Gracie Gold   Stany Zjednoczone 166,66 5 60,36 6 106,30
7 Kaetlyn Osmond   Kanada 159,38 8 56,22 7 103,16
8 Agnes Zawadzki   Stany Zjednoczone 158,99 7 57,45 8 101,54
9 Amélie Lacoste   Kanada 155,08 9 54,74 9 100,34
10 Zhang Kexin   Chiny 148,34 6 57,56 11 90,78
11 Julianne Séguin   Kanada 146,58 12 46,82 10 99,76
12 Brooklee Han   Australia 134,90 11 48,54 12 86,36
13 Reyna Hamui   Meksyk 123,69 14 43,72 13 79,97
14 Chantelle Kerry   Australia 118,11 13 43,93 14 74,18
15 Crystal Kiang   Chińskie Tajpej 109,15 18 37,99 15 71,16
16 Park Yeon-jun   Korea Południowa 106,79 15 39,78 18 67,01
17 Melissa Bulanhagui   Filipiny 106,36 17 38,58 17 67,78
18 Lejeanne Marais   Południowa Afryka 105,06 19 34,28 16 70,78
19 Melinda Wang   Chińskie Tajpej 96,95 16 39,75 20 57,20
20 Ami Parekh   Indie 88,39 20 30,07 19 58,32

Pary sportowe edytuj

 
Brązowi medaliści Marissa Castelli / Simon Shnapir (USA)
Poz. Zawodnicy Reprezentacja Nota łączna[7] SP[8] FS[9]
1 Meagan Duhamel / Eric Radford   Kanada 199,18 1 70,44 2 128,74
2 Kirsten Moore-Towers / Dylan Moscovitch   Kanada 196,78 2 66,33 1 130,45
3 Marissa Castelli / Simon Shnapir   Stany Zjednoczone 170,10 3 53,06 3 117,04
4 Felicia Zhang / Nathan Bartholomay   Stany Zjednoczone 167,30 4 52,98 4 114,32
5 Peng Cheng / Zhang Hao   Chiny 164,82 5 52,46 6 112,36
6 Paige Lawrence / Rudi Swiegers   Kanada 162,30 7 48.76 5 113,54
7 Wang Wenting / Zhang Yan   Chiny 145,56 6 51,26 7 94,30
WD Alexa Scimeca / Chris Knierim   Stany Zjednoczone DNS

Pary taneczne edytuj

 
Medaliści w parach tanecznych, od lewej: Tessa Virtue / Scott Moir (CAN), Meryl Davis / Charlie White (USA), Madison Chock / Evan Bates (USA)
Poz. Zawodnicy Reprezentacja Nota łączna[10] SD[11] FD[12]
1 Meryl Davis / Charlie White   Stany Zjednoczone 187,36 2 74,68 1 112,68
2 Tessa Virtue / Scott Moir   Kanada 184,32 1 75,12 2 109,20
3 Madison Chock / Evan Bates   Stany Zjednoczone 160,42 3 65,44 5 94,98
4 Maia Shibutani / Alex Shibutani   Stany Zjednoczone 159,97 4 63,26 4 96,71
5 Piper Gilles / Paul Poirier   Kanada 157,83 5 60,20 3 97,63
6 Nicole Orford / Thomas Williams   Kanada 139,10 7 53,70 6 85,40
7 Cathy Reed / Chris Reed   Japonia 131,04 6 53,97 7 77,07
8 Danielle O’Brien / Gregory Merriman   Australia 123,88 8 48,81 8 75,07
9 Yu Xiaoyang / Wang Chen   Chiny 108,82 11 43,17 9 65,65
10 Anna Nagornyuk / Viktor Kowalenko   Uzbekistan 107,02 10 43,32 10 63,70
11 Emi Hirai / Marien de la Asuncion   Japonia 105,56 9 44,72 11 60,84
12 Bryna Oi / Taiyo Mizutani   Japonia 89,80 12 33,90 12 55,90
13 Pilar Maekawa Moreno / Leonardo Maekawa Moreno   Meksyk 85,02 13 33,37 13 51,65

Przypisy edytuj

  1. ↑ ISU Four Continents Figure Skating Championships 2013 – Men Result. ISU. [dostęp 2018-11-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-28)]. (ang.).
  2. ↑ ISU Four Continents Figure Skating Championships 2013 – Men – Short Program. ISU. [dostęp 2018-11-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-28)]. (ang.).
  3. ↑ ISU Four Continents Figure Skating Championships 2013 – Men – Free Skating. ISU. [dostęp 2018-11-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-28)]. (ang.).
  4. ↑ ISU Four Continents Figure Skating Championships 2013 – Ladies Result. ISU. [dostęp 2018-11-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-27)]. (ang.).
  5. ↑ ISU Four Continents Figure Skating Championships 2013 – Ladies – Short Program. ISU. [dostęp 2018-11-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-28)]. (ang.).
  6. ↑ ISU Four Continents Figure Skating Championships 2013 – Ladies – Free Skating. ISU. [dostęp 2018-11-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-28)]. (ang.).
  7. ↑ ISU Four Continents Figure Skating Championships 2013 – Pairs Result. ISU. [dostęp 2018-11-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-25)]. (ang.).
  8. ↑ ISU Four Continents Figure Skating Championships 2013 – Pairs – Short Program. ISU. [dostęp 2018-11-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-26)]. (ang.).
  9. ↑ ISU Four Continents Figure Skating Championships 2013 – Pairs – Free Skating. ISU. [dostęp 2018-11-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-25)]. (ang.).
  10. ↑ ISU Four Continents Figure Skating Championships 2013 – Ice Dance Result. ISU. [dostęp 2018-11-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-19)]. (ang.).
  11. ↑ ISU Four Continents Figure Skating Championships 2013 – Ice Dance – Short Dance. ISU. [dostęp 2018-11-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-28)]. (ang.).
  12. ↑ ISU Four Continents Figure Skating Championships 2013 – Ice Dance – Free Dance. ISU. [dostęp 2018-11-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-28)]. (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Mistrzostwa_Czterech_Kontynentów_w_Łyżwiarstwie_Figurowym_2013&oldid=71865069”