Mozaika sztyftowa (nazywana inaczej ćwiekową) – mozaika, jaką pokrywano ściany świątyń w IV tys. p.n.e. w południowej Mezopotamii. Mozaiki te wykonywane były za pomocą małych stożków z wypalonej gliny o długości 7-8 cm, których podstawa malowana była na czerwono, biało lub czarno.

Fragment fasady świątyni w Uruk pokrytej mozaiką sztyftową – zbiory Muzeum Pergamońskiego w Berlinie

Zobacz też edytuj

Bibliografia edytuj

  • Georges Roux, Mezopotamia, Wydawnictwo Akademickie DIALOG, Warszawa 2003