Mykoła Amosow

Mykoła Amosow
	; Mykoła Amosow
Data i miejsce urodzenia	6 grudnia 1913 ; Olchowo
Data i miejsce śmierci	12 grudnia 2002 ; Kijów
Instytut	Chirurgii Sercowo-Naczyniowej Akademii Chirurgii
	Odznaczenia
	;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Mykoła Mychajłowycz Amosow, ukr. Микола Михайлович Амосов (ur. 23 listopada^?/6 grudnia 1913 we wsi Olchowo k. Czerepowca w guberni nowogrodzkiej, zm. 12 grudnia 2002 w Kijowie) – ukraiński lekarz rosyjskiego pochodzenia, uczony w dziedzinie medycyny, biocybernetyki, członek rzeczywisty Narodowej Akademii Nauk Ukrainy, dyrektor Instytutu Chirurgii Sercowo-Naczyniowej Akademii Chirurgii (ukr.Iнститут Cерцево-Cудинної Xірургії).

Zajmował się chirurgicznym leczeniem chorób serca i płuc oraz modelowaniem psychicznych funkcji mózgu.

21 grudnia 2007 znalazł się na drugim miejscu, spośród 14 tys. osób, na liście pierwszych dziesięciu „Wielkich Ukraińców”.

Życiorys edytuj

Mykoła Amosow Mychajłowycz urodził się w rodzinie rolników. Matka była położną i pracowała we wsi położonej niedaleko miasta Czerepowiec. Ojciec poszedł na wojnę w 1914, a po powrocie, w niedługim czasie, porzucił rodzinę. Mykoła Amosow uczył się w szkole podstawowej w Czerepowcu do 18 roku życia, a następnie w mechanicznym technikum w tej samej miejscowości.

Od 1932 pracował w Archangielsku jako naczelnik zmiany pracowników w elektrowni przy tartaku. W 1934 r. rozpoczął naukę w Zaocznym Instytucie Przemysłowym.

W 1935 wstąpił do Archangielskiego Instytutu Medycznego, który zakończył z wyróżnieniem w 1939. Równolegle z medycyną kontynuował naukę w Zaocznym Instytucie. Tematem pracy dyplomowej był projekt wielkiego aeroplanu z turbiną parową. Zaoczny Instytut zakończył w 1940 również z wyróżnieniem.

1940 – do rozpoczęcia wojny Niemiec z ZSRR pracował jako chirurg w szpitalu w Czerepowcu. Następnie pracował w komisji mobilizacyjnej a dalej był głównym chirurgiem w szpitalu polowym. Następnie pracował jako chirurg w Moskwie i Briańsku.

W 1952 osiedlił się w Kijowie na Ukrainie, gdzie mieszkał następnie przez 49 lat. W marcu 1953 obronił doktorat z medycyny na temat „Resekcje płuc przy gruźlicy”. Od 1958 rozpoczął współpracę z Instytutem Cybernetyki w dziedzinie badań fizjologicznych serca

W 1962 został członkiem korespondentem Akademii Nauk Medycznych USRR oraz został odznaczony Nagrodą Lenina i został wybrany jako deputowany do Rady Najwyższej ZSRR. W 1963 wykonał po raz pierwszy w ZSRR protezę zastawki dwudzielnej. W 1969 został członkiem Ukraińskiej Akademii Nauk.

Odznaczenia edytuj

Złoty Medal „Sierp i Młot” Bohatera Pracy Socjalistycznej (23 stycznia 1973)
Order Lenina – dwukrotnie
Order Rewolucji Październikowej
Order Wojny Ojczyźnianej I klasy
Order Wojny Ojczyźnianej II klasy
Order Czerwonej Gwiazdy – dwukrotnie
Nagroda Leninowska

Bibliografia edytuj

Biografia. healthy-society.com.ua. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-19)].
Амосов Микола Михайлович w: Енциклопедія історії України: Т. 1. Редкол.: В. А. Смолій (голова) та ін. НАН України. Інститут історії України. – Київ 2003, Wyd. «Наукова думка». ISBN 966-00-0632-2.