Życie prywatne
edytuj
Przebieg kariery
edytuj
W zawodach organizowanych przez FIS zadebiutował 27 lipca 2013 podczas konkursu FIS Youth Cup na skoczni K-70 kompleksu Adler-Skistadion w Hinterzarten , gdzie zajął 24. miejsce[5] [6] .
27 lutego 2014 po raz pierwszy wziął udział w konkurach FIS Cup . Zawody na Wielkiej Krokwi w Zakopanem ukończył na 63. miejscu, natomiast dzień później był 44[7] .
29 marca 2014 uczestniczył w seniorskich zawodach o mistrzostwo Finlandii. W jednoseryjnym konkursie na skoczni normalnej w Lahti zajął 23. miejsce[8] . W 2014 został dwukrotnie rekordzistą tego obiektu. 16 lutego podczas mistrzostw Finlandii juniorów oddał skok na odległość 102 metrów, natomiast 4 sierpnia podczas lokalnych zawodów uzyskał o 0,5 metra krótszą długość, która jest letnim rekordem skoczni Salpausselkä[9] [10] . We wrześniu 2014 uplasował się na 14. miejscu letnich mistrzostw kraju po skokach na odległości 103 i 108 metrów[11] .
W sezonie letnim 2014 po raz pierwszy zdobył punkty w zawodach FIS Cup po zajęciu 19. lokaty w zawodach w Hinterzarten. W sezonie 2014/2015 zadebiutował w zawodach Pucharu Kontynentalnego w Renie . W swoim pierwszym starcie zajął 34. miejsce, natomiast w następnym konkursie był 22. i zdobył pierwsze w karierze punkty do klasyfikacji generalnej cyklu.
27 stycznia 2015 zdobył złoty medal w konkursie indywidualnym na skoczni w Tschagguns w ramach zimowego olimpijskiego festiwalu młodzieży Europy , wyprzedzając bezpośrednio Domena Prevca oraz Dawida Jarząbka [12] . Dzień później w rywalizacji zespołowej zdobył srebrny medal (skład drużyny uzupełnili Andreas Alamommo , Joni Markkanen i Niko Löytäinen )[13] . Po tym sukcesie w krótkim czasie urósł 7 centymetrów i przytył około 10 kilogramów, co spowodowało u niego problemy z techniką, a w konsekwencji słabsze wyniki niż przed zmianami. Ponowne osiągnięcie pożądanej wagi i jej ustabilizowanie, za sprawą cukrzycy, na którą choruje, zajęło mu około 2 lat[1] .
30 stycznia 2016 na normalnej skoczni Salpausselkä w Lahti wywalczył swój pierwszy indywidualny tytuł mistrza Finlandii w skokach narciarskich, pokonując Janne Ahonena i Andreasa Alamommo [14] . 19 lutego 2016 zadebiutował w Pucharze Świata , w zawodach w Lahti zajmując 48. miejsce. W lutym 2016 wziął udział w mistrzostwach świata juniorów w Râșnovie , gdzie był 37. indywidualnie i 8. drużynowo[15] .
Indywidualnie
edytuj
Starty N. Kytösaho na mistrzostwach świata – szczegółowo
edytuj
Miejsce
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Konkurs
Skok 1
Skok 2
Nota
Strata
Zwycięzca
26.
27 lutego
2021
Oberstdorf
Schattenbergschanze
K-95
HS-106
indywid.
98,5 m
91,0 m
225,4 pkt
43,4 pkt
Piotr Żyła
9.
28 lutego
2021
Oberstdorf
Schattenbergschanze
K-95
HS-106
druż. mix.[a]
90,0 m
–
332,0 pkt (98,1 pkt )
668,8 pkt
Niemcy
30.
5 marca
2021
Oberstdorf
Schattenbergschanze
K-120
HS-137
indywid.
116,5 m
120,5 m
193,9 pkt
82,6 pkt
Stefan Kraft
9.
6 marca
2021
Oberstdorf
Schattenbergschanze
K-120
HS-137
druż.[b]
118,0 m
–
344,6 pkt (92,1 pkt )
702,0 pkt
Niemcy
27.
25 lutego
2023
Planica
Srednja skakalnica
K-95
HS-102
indywid.
96,5 m
91,0 m
226,6 pkt
35,2 pkt
Piotr Żyła
6.
26 lutego
2023
Planica
Srednja skakalnica
K-95
HS-102
druż. mix.[c]
91,0 m
95,0 m
885,5 pkt (232,0 pkt )
131,7 pkt
Niemcy
28.
3 marca
2023
Planica
Bloudkova velikanka
K-125
HS-138
indywid.
123,0 m
128,0 m
234,9 pkt
52,6 pkt
Timi Zajc
9.
4 marca
2023
Planica
Bloudkova velikanka
K-125
HS-138
druż.[d]
124,5 m
–
483,7 pkt (131,7 pkt )
740,2 pkt
Słowenia
Indywidualnie
edytuj
Starty N. Kytösaho na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo
edytuj
Miejsce
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Konkurs
Skok 1
Skok 2
Skok 3
Skok 4
Nota
Strata
Zwycięzca
11–12 grudnia
2020
Planica
Letalnica
K-200
HS-240
indywid.
184,0 m
149,5 pkt
Nie zakwalifikował się.
8.
13 grudnia
2020
Planica
Letalnica
K-200
HS-240
druż.[e]
192,0 m
205,0 m
1284,8 pkt (340,0 pkt )
442,9 pkt
Norwegia
27.
11–12 marca
2022
Vikersund
Vikersundbakken
K-200
HS-240
indywid.
192,5 m
199,0 m
162,0 m
191,5 m
605,0 pkt
249,2 pkt
Marius Lindvik
7.
13 marca
2022
Vikersund
Vikersundbakken
K-200
HS-240
druż.[f]
196,5 m
179,5 m
1182,8 pkt (319,4 pkt )
528,7 pkt
Słowenia
7.
26–27 stycznia
2024
Tauplitz
Kulm
K-200
HS-235
indywid.
232,5 m
218,5 m
215,0 m
–[h]
613,9 pkt
33,5 pkt
Stefan Kraft
7.
28 stycznia
2024
Tauplitz
Kulm
K-200
HS-235
druż.[g]
215,5 m
198,5 m
1300,4 pkt (375,3 pkt )
315,0 pkt
Słowenia
Indywidualnie
edytuj
Starty N. Kytösaho na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo
edytuj
Miejsce
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Konkurs
Skok 1
Skok 2
Nota
Strata
Zwycięzca
37.
23 lutego
2016
Râșnov
Trambulina Valea Cărbunării
K-90
HS-100
indywid.
87,5 m
—
98,4 pkt
150,6 pkt
David Siegel
8.
24 lutego
2016
Râșnov
Trambulina Valea Cărbunării
K-90
HS-100
druż.[i]
88,5 m
83,5 m
707,9 pkt (182,4 pkt )
158,8 pkt
Niemcy
36.
1 lutego
2017
Park City
Utah Olympic Park
K-90
HS-100
indywid.
83,5 m
—
103,7 pkt
159,5 pkt
Viktor Polášek
6.
3 lutego
2017
Park City
Utah Olympic Park
K-90
HS-100
druż.[j]
81,0 m
73,0 m
802,1 pkt (173,4 pkt )
130,2 pkt
Słowenia
33.
24 stycznia
2019
Lahti
Salpausselkä
K-90
HS-100
indywid.
84,5 m
—
97,3 pkt
154,8 pkt
Thomas Aasen Markeng
10.
26 stycznia
2019
Lahti
Salpausselkä
K-90
HS-100
druż.[k]
85,0 m
—
430,8 pkt (111,9 pkt )
548,9 pkt
Niemcy
Indywidualnie
edytuj
Starty N. Kytösaho na igrzyskach europejskich – szczegółowo
edytuj
Indywidualnie
edytuj
Starty N. Kytösaho na zimowym olimpijskim festiwalu młodzieży Europy – szczegółowo
edytuj
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytuj
Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata
edytuj
stan po zakończeniu sezonu 2023/2024
Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata
edytuj
stan po zakończeniu sezonu 2023/2024
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytuj
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytuj
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytuj
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytuj
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytuj
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytuj
Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP
edytuj
stan po zakończeniu LGP 2023
Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP
edytuj
stan po zakończeniu LGP 2023
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytuj
stan po zakończeniu sezonu 2022/2023
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytuj
stan po zakończeniu LPK 2023
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytuj
Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu
edytuj
stan po zakończeniu sezonu 2022/2023
↑ a b Skład zespołu: Jenny Rautionaho , Eetu Nousiainen , Julia Kykkänen i Niko Kytösaho
↑ a b Skład zespołu: Niko Kytösaho, Antti Aalto , Arttu Pohjola i Eetu Nousiainen
↑ a b Skład zespołu: Jenny Rautionaho , Antti Aalto , Julia Kykkänen i Niko Kytösaho
↑ a b Skład zespołu: Eetu Nousiainen , Vilho Palosaari , Antti Aalto i Niko Kytösaho
↑ a b Skład zespołu: Niko Kytösaho, Jarkko Määttä , Eetu Nousiainen i Antti Aalto
↑ a b Skład zespołu: Antti Aalto , Eetu Nousiainen , Kalle Heikkinen i Niko Kytösaho
↑ a b Skład zespołu: Eetu Nousiainen , Kasperi Valto , Antti Aalto i Niko Kytösaho
↑ Seria konkursowa została odwołana.
↑ a b Skład zespołu: Niko Kytösaho, Aapo Lehtinen , Eetu Nousiainen , Andreas Alamommo
↑ a b Skład zespołu: Niko Kytösaho, Eetu Nousiainen , Kalle Heikkinen , Andreas Alamommo
↑ a b Skład zespołu: Kalle Heikkinen , Mico Ahonen , Niko Kytösaho i Jonne Veteläinen
↑ Gospodarzem Igrzyskach Europejskich 2023 był Kraków, jednak konkursy skoków narciarskich rozegrano w Zakopanem.
↑ a b Skład zespołu: Andreas Alamommo , Niko Löytäinen , Joni Markkanen , Niko Kytösaho
↑ a b c SANTTU SILVENNOINEN: Suomen mäkihypyn superlupaus lihoi 10 kiloa sairauden takia - näin 17-vuotiaan elämä on nyt muuttunut . iltalehti.fi, 2017-11-22. [dostęp 2017-11-30]. (fiń. ) .
↑ Rekordy życiowe skoczków narciarskich . skokinarciarskie.pl. [dostęp 2022-03-25].
↑ Ruka (FIN) Men's HS142 Extended start list . fis-ski.com. [dostęp 2020-11-27]. (ang. ) .
↑ Dominik Formela: Zmienne nastroje w fińskiej kadrze . skijumping.pl, 2014-06-03. [dostęp 2015-02-18].
↑ Adrian Dworakowski: Domen Prevc wygrał zawody FIS Youth Cup . skijumping.pl, 2013-07-28. [dostęp 2015-02-15].
↑ Juniors - Men's HS72 27.07.2013 . fis-ski.com. [dostęp 2015-02-15]. (ang. ) .
↑ Athlete : KYTOESAHO Niko Season 2014 . fis-ski.com. [dostęp 2017-12-23]. (ang. ) .
↑ Katarzyna Iskierka: Sami Niemi mistrzem Finlandii . skokinarciarskie.pl, 2014-03-29. [dostęp 2015-02-15].
↑ Salpausselkä . skisprungschanzen.com. [dostęp 2015-02-15]. (niem. ) .
↑ Katarzyna Iskierka, Andrzej Mysiak: Koivuranta wygrywa, Määttä bohaterem zawodów w Lahti . skokinarciarskie.pl, 2014-08-04. [dostęp 2015-02-15].
↑ Aleksandra Kruc: Sami Niemi i Ounasvaaran Hiihtoseura triumfują w mistrzostwach Finlandii . skokinarciarskie.pl, 2014-09-15. [dostęp 2015-02-15].
↑ Dominik Formela: EYOF 2015: Dawid Jarząbek z brązowym medalem! . skijumping.pl, 2015-01-27. [dostęp 2015-02-15].
↑ Dominik Formela: EYOF 2015: EYOF 2015: Złoto dla Słoweńców, Polska szósta . skijumping.pl, 2015-01-28. [dostęp 2015-02-15].
↑ Adam Bucholz: Kytoesaho mistrzem Finlandii na normalnej skoczni, powrót Nieminena . skijumping.pl, 2016-01-30. [dostęp 2016-02-04].
↑ KYTOESAHO Niko - Biographie . fis-ski.com. [dostęp 2015-02-15]. (ang. ) .
↑ a b c d KYTOSAHO Niko - Athlete Information - World Cup Standings . fis-ski.com. [dostęp 2024-03-24]. (ang. ) .
↑ Season 2020/2021 - WILLINGEN 6 . fis-ski.com, 2021-01-31. [dostęp 2023-04-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-05-20)]. (ang. ) .
↑ Season 2020/2021 - PLANICA 7 STANDINGS . fis-ski.com, 2021-03-28. [dostęp 2023-04-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-22)]. (ang. ) .
↑ Season 2021/2022 - PLANICA 7 STANDINGS . fis-ski.com, 2022-03-27. [dostęp 2023-04-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-03-28)]. (ang. ) .
↑ Season 2022/2023 - PLANICA 7 STANDINGS . fis-ski.com, 2023-04-02. [dostęp 2023-04-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-04-02)]. (ang. ) .
↑ Season 2023/2024 - PLANICA 7 STANDINGS . fis-ski.com, 2024-03-24. [dostęp 2024-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-03-24)]. (ang. ) .
↑ KYTOSAHO Niko - Athlete Information - Grand Prix Standings . fis-ski.com. [dostęp 2023-04-06]. (ang. ) .
↑ a b KYTOSAHO Niko - Athlete Information - Continental Cup Standings . fis-ski.com. [dostęp 2023-04-06]. (ang. ) .
↑ KYTOSAHO Niko - Athlete Information - FIS Cup Standings . fis-ski.com. [dostęp 2023-04-06]. (ang. ) .
Linki zewnętrzne
edytuj
Bibliografia
edytuj