Nikola Ćaćić

serbski tenisista

Nikola Ćaćić (cyr. Никола Ћаћић; ur. 7 grudnia 1990 w Banja Luce) – serbski tenisista pochodzenia bośniackiego.

Nikola Ćaćić
Ilustracja
Państwo

 Serbia

Data i miejsce urodzenia

7 grudnia 1990
Banja Luka

Wzrost

183 cm

Gra

praworęczny, oburęczny bekhend

Status profesjonalny

2007

Zakończenie kariery

aktywny

Trener

Alberto Castellani

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

281 (8 września 2014)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

3

Najwyżej w rankingu

35 (8 listopada 2021)

Australian Open

3R (2023, 2024)

Roland Garros

QF (2021)

Wimbledon

3R (2021)

US Open

2R (2021)

Kariera tenisowa edytuj

Zawodowy tenisista od roku 2007.

W grze podwójnej zwycięzca trzech turniejów o randze ATP Tour z siedmiu rozegranych finałów.

Najwyżej klasyfikowany w rankingu gry pojedynczej na 281. miejscu (8 września 2014), a w zestawieniu gry podwójnej na 35. pozycji (8 listopada 2021).

Finały w turniejach ATP Tour edytuj

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra podwójna (3–4) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 29 września 2019 Chengdu Twarda   Dušan Lajović   Jonatan Erlich
  Fabrice Martin
7:6(9), 3:6, 10–3
Zwycięzca 2. 9 lutego 2020 Montpellier Twarda (hala)   Mate Pavić   Dominic Inglot
  Aisam-ul-Haq Qureshi
6:4, 6:7(4), 10–4
Zwycięzca 3. 7 marca 2021 Buenos Aires Ceglana   Tomislav Brkić   Ariel Behar
  Gonzalo Escobar
6:3, 7:5
Finalista 1. 11 kwietnia 2021 Marbella Ceglana   Tomislav Brkić   Ariel Behar
  Gonzalo Escobar
2:6, 4:6
Finalista 2. 24 lipca 2021 Umag Ceglana   Tomislav Brkić   Fernando Romboli
  David Vega Hernández
3:6, 5:7
Finalista 3. 24 października 2021 Moskwa Twarda (hala)   Tomislav Brkić   Harri Heliövaara
  Matwé Middelkoop
5:7, 6:4, 9–11
Finalista 4. 9 kwietnia 2023 Estoril Ceglana   Miomir Kecmanović   Sander Gillé
  Joran Vliegen
3:6, 4:6

Bibliografia edytuj